çok düşünüyorum lan

hep düşünüyorum, alın yine düşündüm dıbına koyim. sokrates swfsi koyun.

michael jackson dinlerken ensemde bi esinti oluyo beyler. kendimden geçiyorum, sürekli düşünüyorum. mj sadece örnek, veya müzik dinlerken kendimden geçmem de öyle. sanki en güzel ben düşünebiliyomuşum, en güzel ben yorumlayabiliyomuşum gibi. her konuda fikir sahibi olmak zorundaymışım gibi hissediyorum. bazen düşünüyorum, çok mu boş yaşıyorum lan ben? neden düşünmek, boş bi olaymış gibi görünüyo dışardan bakınca? normalde insanlar müzik dinlerken düşünemez, ama ben en iyi müzik dinlerken düşünüyorum. veya müzik dinlerken düşüncelerini kağıda dökemez. kafasını rahatsız edecek herhangi bi şey olmasa da, çok iyi düşünüp, çok iyi yorumlasa da, bazı insanlar düşüncelerini kağıda dökmek istemez. çoğu şeyden korktuğu içindir belki de.

bazı insanlar anlaşılmaktan korkuyo. acaba yazdıklarımı okurken, herkes aynı şeyi mi düşünüyo benim merak ettiğim şey bu. neden anlaşılması gerekenden farklı olanı düşünür ki insan? aslında hiç bi düşüncenin yoruma, eleştiriye ihtiyacı yok. çünkü o düşünce, yorumlamıştır zaten düşünülmesi gerekeni. insanlar tek yapabildiği, isimlendirmek.

normalde böyle saçmalamaktan korkar, bi şeyler yazma ihtiyacı duymama rağmen yazmazdım. bi çok şey düşünüyorum, ama şu ana kadar bu düşündüğüm şeyleri derleyip, incelemedim. düşündüm, isimlendirdim, ve unuttum. belki düşüncelerim çok değerlidir, belki çok şey ifade ediyodur. ama çoğu zaman diğer insanlarla paylaşmadım bu düşünceleri. kendim bile zor farkına varıyodum. saçmalamaktan korkmuyorum artık. çünkü, belki de saçmalamıyorumdur. neden saçmaladığımı düşünüyodum ki? belki de, saçmaladığımı düşünebilecek diğer insanlar gibi düşündüğümdendi.

hepinizin içinde, dışa vurulması gereken bi birikim var, fikir var. anlık düşüncelerinizle tanıtıyosunuz kendinizi. sizi tek bi cümlenizden anlayabiliyoruz, ben de öyle anlaşılıyorum. fazlası yok. neden birikiminizi kağıda döküp, inceleme ihtiyacı duymuyosunuz demiyorum, çünkü hepinizin ihtiyacı var buna. çoğunuz da farkında bence. kurduğunuz bi kaç cümleyle anlayamıyolar sizi. eğer anlayabiliyo olsalardı, kurduğum cümleyi yorumlayan her insan aynı şeyi savunurdu.

bazen düşünüyorum, neden o fırsatı değerlendirmedim? o aslında büyük bi fırsatmış, bunu neden sonradan anladım? ve neden başıma gelen yeni olaylara, yeniliklere karşı eskisi gibiyim? hep soğukkanlı, hep uzak. çoğu zaman isteksiz, aşşağılar gözle bakma, yalnız kafa dinleme.

yağmurdan kaçan insanlar var bu hayatta. ben hiç yağmurdan kaçmadım. yağmur yağsın istedim, ıslanayım istedim. neden o insanlar yağmurdan kaçarken, ben yağmurun beni ıslatmasını istiyodum? işte bu sorunun cevabını hala bulamadım.

saçmalamışta olabilirim, saçmalamamışta olabilirim. içini benim gibi, içtenlikle dökebilecek bi insan tanımıyorum. çünkü karşılaştığım çoğu insan, olması gerekeni yapıyodu. olması gerekeni, planlanmış olanı..

bu yazıyı yazarken, yalnızca düşündüm. hep yaptığım gibi..

ayıplanacak bi tarafı varsa, buyrun ayıplayın.

gerçekten freestyledı beyler.