Evet beyler bu yazı sadece dertleşme amacıyladır asla pirim falan amacında değilim bir kişi bile derdimi dinleyip teselli verse benim için kafidir. Çok doldum amk derdimi anlatacak kimsem yok buraya yazarak sizlerle paylaşarak bir nebze olsun rahatlamak istiyorum. Biliyorum aşağıda anlatılanlar dert falan sayılmaz ama pgibolojim çok bozuk yardım edin amk. Neyse kısa keseceğim kusura bakmayın kör olan panpalarım hakkınızı helal edin.

Evet, beyler 22 yaşında iyi bir üniversitede iyi bir bölümden mezun oldum çok şükür derece ile bitirdim başarılı bir panpanızım ama gel gör ki 12 yaşında beri mutlu olamıyorum yüzüm hiç adam gibi gülmedi. şu yaşıma geldim herkes küçümsedi senden bir tak olmaz dediler ama ben gereken cevabı verdim şuan ufak bir tatildeyim sonra işe başlayacağım çok şükür para kazanacağım maddi durumumuz pek iyi değildi zor şartlar altında okudum bir gün aç bir gün tok durdum borç istedim milletten ama kimse bir kuruş para vermedi arkadaşlarım starbaksa giderken ben ders çalışırdım (dıbına koduğumun yerinin ismini yazmasam da olurdu ya neyse) ama asla parada gözüm olmadı tek amacım benim gibi aileleri bulup çocuklarının okumaları için yardım etmek. Beyler bu noktaya gelene kadar sürekli yarış atı gibi bir hedef doğrultusunda direktif verdi ailem ama bir kere olsun bana oğlum neden moralin bozuk neden gülmüyorsun diye sormadılar. içime attım bütün dertleri bu sefer de pgibolojim bozuldu sabahlara kadar uyuyamaz oldum ama elimden ne gelir ki kimse yoktu içimi dökecek hala yok.

Kız arkadaşım olmadı bir tane huuryu sevdim o da beni kullandı beyler işi bitince gibtir etti kendime hala gelemedim. En yakın arkadaşım dediğim bin arkamdan iş çevirip herkesi bana düşman etti şuan herkes bana iğrenç bir insanmışım gibi bakıyor beyler ben kimseye bir şey yapmadım sadece içime kapanık asosyal biriyim. Lisede yemediğim hakaret kalmadı kimseye anlatamıyordum ki ama pes etmedim çalıştım kazandım lakin mutlu değilim geçmişe dönüp baktığımda keşke diyorum bir tane adam gibi arkadaşım olsaydı belki mutlu olurdum.

Her neyse beyler buraya kadar okur musunuz bilmiyorum ama okuduğunuz için teşekkür ederim.

Herkesin hayatta bazı konularda imtihanları olmuştur, kimisi aileden kimisi çevreden kimisi maddi kimisi ise manevidir, bu durumda yapabileceğin tek şey arkanda yaratan rabbinin olduğunu hatırlamaktır, ailen sana bu yaşına kadar oğlum yüzün neden bu kadar asık ne oldu anlat bakayım dememesinin sebebi de yaşama tutunma çabasıdır. Gün içinde o kadar çok sıkıntı üzerine geliyor ki artık bırak seni kendini bile unutuyor insan, arkadaş çevresi konusunda haklısın ama doğru arkadaş seçmek çok önemli, bir arkadaş vardır camiiye zütürür bir arkadaş vardır kerhaneye zütürür. Artık geçmişi unutmanın zamanı geldi geçiyor, o Starbucks a giden insanlar şuan hayatta tek başına kalacaklarının farkında değiller, sen bu zamana kadar böyle zorluklara göğüs germen demek ileride olgun bir kişi olacağının göstergesidir. Kendine tertemiz bir sayfa açabilecek konuma gelmişsin geçmişten kalan yaralarını artık kapatabilirsin Allah yardımcın olsun.

Okudum, elimden üzülme demekten başka birşey gelmez ama illaki üzüleceksin, hayat böyle

Kör oldum ama bebişincinin hatrına okuyorum

edit: okudum amk üzüldüm ama sen değil seni üzen huur çocukları üzülsün amk gibtir ette denmiyor insanız sonuçta duygularımız var

Starbaksı gibiyim panpa sana bisey olmasin

Millet huur çocuğu olmuş be aga

Ceremesini çeken sefasını sürermiş

tarihi bir kenara yazın beyler, ülkecek yeni bir muhabbet kuşumuz oluyor

Tutar rez

Okudum kanka. yanındayız laaaan senin canın yanarsa bizim de yanat

Beyler çok teşekkür ederim çok mutlu oldum sayenizde bu kadar destek bile mutlu etti beni gerçekten teşekkür ederim

bence biraz kendin için yaşa parayı filan gibtir et başkası neder diye düşünme okmuşsun işte kendi paranı kazanacaksın ilk kazandığın parayla en mutlu olcağın şeyi yap eminim kendini iyi hissedersin...