lise döneminde etrafımızdan insan ekgib olmazdı, bi mekana yalnız gittiğimde illa sohbet edecek birilerini bulurdum ta ki en yakın arkadaşlarım bana binlik yapıp telefonumu çalana kadar. telefon gibimdemi değil ama 5 senelik arkadaşlarım bana bunu yapmışsa orda dur denmeli o 5 kişi dahil tüm arkadaşlarımı bi kalemde sildim uzun bir süre ne arkadaş aradım ne manita yaptım en son çok sevdiğim eski sevgilimle karşılaştım tekrar konuşur olduk ve biraz süre geçtikten sonra tekrar çıkmaya başladık işin güzel kısmı biz çıkarken yeni taşınmıştık ve şansa onların evinin tam karşısına taşınmışız camlarımızdan birbirimizin odalarını görebiliyorduk evlilik, aşk filan bana çok boş gelirdi bu yaşta hayatta olmaz en fazla nereye kadar diye düşünüyordum ama bu kızda hem kendimi bulmuş hemde yalnızlığımı anlayışlı biriyle paylaşıyordum. ikinci ayımız geldi cepte para yok mağlum sigara içki derken günlük harcama 20-30 u buluyor ee öğrenci adamız para olmuyor kızada hediye lazım nese 100 lira kadar buldum buna gümüş bi kolye aldım o gün bana soğuk davranmaya başlamıştı söylemeyi unuttum hediyeyi verdiğimdede yanımda arkadaşlarım ve onun arkadaşları vardı onlardan uzaklaşıp öyle vermiştim kolyeyi nese konu bu değil üstünden 20 dakika geçti "can biraz ilerde beklermisin anlatcaklarımı duymanı istemiyorum" dedi anlayışla karşıladım uzaklaştım ama bi yandanda merak ediyordum bunlar gittikten sonra arkadaşlarıma sordum neyi var ne oldu diye babası annesini aldatıyormuş hayvangibi parası olduğu halde para bırakmıyormuş eve harçlığı ile eve bişiler almaya çalışıyormuş hiç eğlenemiyormuş. dedim giberim işe girip çalışıcam aldığım parayıda 1 günde kızla bitircem ben o gazla girdim işe komilik yapmaya başladım kafede ulan zaten meslek zormuş bide tanıdıklar gelip gidiyor nese bunları giblemedim 1 hafta sonra izin istedim normalde ilk hafta izin verilmiyormuş ama zar zor aldım tabi bu dönem hala lisedeyiz lisesine gittim kızın bekledim arkadaşımın sevgilisi geldi selam filan derken kimi bekliyorsun dedi gamzeyi dedim çıkıyormusunuz dedi evet ben onu başka çocukla öpüşürken gördüm dedi inanmadım ilk başta gamze geldi çıkmış okuldan gittim yanına noluyor gamze dedim "artık çıkmak istemiyorum 1 haftadır bana yazmıyorsun" dedi.(ben işe girdiğimi buna söylememiştim) anlattım durumu bağırdım çağırdım acaip sinirlendim ayrıldık. kız onun için işe girdiğimi öğrenincede bi tak demedi zaten çocuğu sordum soruşturdum doğrumu diye doğruymuş onla bide çıkıyorlarmış benim kafa iyicene attı o günden beri kızlardan korktum çıkmaya yeltenmedim çünkü ben biriyle olmak için değil onunla gülüp, eğlenip, konusup, derleşip, sevişebildiğim insan isterim bunları yaparsamda o kişiye bağlanırım. bağlanmak benim için çok kötü bişi oldu ve ne erkek arkadaş ne kız arkadaş nede sevgili edindim 2 yıldır tek başıma yaşayıp gidiyorum ve artık yalnızlıkda tak etti canıma. bana bi akıl verin be :(