hiç mi üşenmedin aq biraz kısa yaz bu kadar döşedikten sonra yapacağın mizaha sokuyum

Olum aşırı manyakça ama çokhoş lan ahahah

ulan manyak mısınız ya hhahhhahhh

ve saldırmaya başladım "ileri geri vur ve çek!(fırrrş fırrş tıp fırrş tıp tıp tıp tıp)".sonuçları karşısında gözlerime inanamadım ve kendime. fırçanın yarısını ele geçirmişti o tak. o zaman anlamıştım hata yaptığımı. o zaman aslında rehavetin-KÜÇÜMSEMEnin-KiBRiN küçük bir tak parçasını bile yenmekten insanı aciz bıraktığını tecrübe ettim.

artık bir silahım vardı. fırçam elimdeydi ve davranmaktan çekinmezdim. ona fısıldayarak dedim ki: "seni zındık yerini yurdunu bilmez leş gibi.(hafifçe gülümsedim) benimle başa çıkabiliceğine inanmıyosun değil mi? seni sifonun gücü olmadan da bu diyardan alıp zütürebilirim, beni anlıyorsun değil mi?" cevap vermesini bekleyecek kadar sapıtmamıştım. ona meydan okumuştum ve ben galip gelecektim, bundan emindim

tedirgin ve şaşkın bir halde sifonu çektim. şırıl şırıl akan suların son kalan tak parçalarını gerçekten alabileceğinden emin değildim. sular azalmaya başladı ve suların yarattığı sis perdesi aralandı. işte ordaydı o lanet tak. orda tutunmuş, uçurumun kenarına tutunan steroidli badici muammer abi misali mermere tutunmuş can çekişiyordu. küçük değildi, bir kaç saniye sifonun dolmasını bekledim. çok kötü bakıyordum o taka adeta 30 yıllık hasmımmış gibi.

Sıçmak hiç bu kadar haz alınarak anlatılmamıştı

Wtf..?

ne bu şimdi?

Kardeş beyim kıvrımlarını gibiyim bu nasıl fantezi

git ve gib

takları löpür löpür indirip enseye kadar suyu sıçrattıktan sonra sakallarımın ucundan penisime damlayan terleri serçe parmağımın köküyle sıyırıp dilimin ucuyla tuzluluğunu kontrol ettim. fazla tuzlu değildi.
bağırsak temizlendiğinde taharet vanasını yavaşça çevirdim. sağımdaydı; artık alışmıştım ona, nazik olmalıydım. asildi o, beni cezalandırabilirdi dikkatli olmazsam ama onu tanıyordum. kıçıma çarpan o serin suların zütümdeki acıyı nasıl nötrleştirdiğine odaklanıp haz alıyordum. tam deliğine isabet ediyordu serin sular. 1 dakika kadar bu anların tadını çıkardım ve iki el attıktan sonra vanayı kapattım. sağımdaki tuvalet kağıdını 8 parça halinde koparıp malumları kuru hale getirdim. ayağa kalkıp son kontrolleri yapmak için klozete yöneldim. her zamanki uzun yumuşak kuyruk sokumu kıllarım klozet kapağında kalmıştı. 2 parça daha peçete koparıp onları gülümseyerek sildikten sonra ağzına kadar tak dolu klozetin içine umarsızca fırlattım. sıra sifonu çekmeye gelmişti. peki fırça gerekirmuydu? sorunun cevabını öğrenmek için klozeti incelemeye başladım sol elimden damlayan seyreltilmiş taklu suların eşliğiyle... ve sonunda karar verdim. fırça kullanmayacaktım.

edit: devamı aşşada beklenmedik son panpalar