çocuğunu hiçbir aktiviteye yollamayan yobaz

açıkcası hayatın böyle geçicek

bende hep futbolcu olmak istemiştim yollamadılar

bende hep kendi kendime öğrendim enstrümanları amir. ünv.ye gidince müzisyenlik yaptım. onu bile ailemden gizli yaptım mevzu olur diye. malesef memleketin durumu insanları sevmedikleri işler yapmaya zorluyor. ebeveynlerin de eli kolu bağlı aslında düşününce.

tamam tamam ben de biraz açılayım diye anam beni 3 yıl tiyatroya gönderdi 50a yakın kişi arasından hiç bi arkadaşlık kuramadım çünkü sevmiyodum bebeleri de o etkinliği de artık nasıl bi kafadaysam küçükken org ve saz aldırmışım onları da çalamıyorum o yüzden müzikte de yeteneğim yokmuş gibi oluyo zaten özel sebeplerden dolayı spor falan yapamıyorum bu yaşıma geldim doğru dürüst bi hobim yok şunu iyi yaparım dediğim bi faliyet yok panpalar bu durum genele yayılınca ülkede nitelikli sporcu müzisyen vs. yetişemiyo bu konuda aileler bilinçlendirilmeli

@25 aynı ben amk.

kahkaha attım lan al sana şuku bari

türkiyede on erkek varsa 8i zamanında futbolcu olma hayalleri ellerinden alınmış gençlerden oluşuyor

@30 tespitin dıbına koymuş gerçekten.

ben zamanında okçulukla da uğraştım. belediyenin kursuydu ama şansa avrupa 2.liği olan bi hoca çalıştırıyordu. şansa denk gelmiş, 1-2 kişi çıkartıp kendi kursuna alma niyetindeymiş. 6 kişilik kontenjan var, ilk ben geldim, sadece ben vardım, 1 hafta sadece ben vardım zaten.

her neyse. birkaç kişi geldi sonra. ekipmanlar dandik. ona rağmen en iyi atışları ben yapıyordum. daha 13-14 yaşındayım hocam beni türkiye çapında bir turnuvaya zütürmeye karar verdi. hayır tabi ki de 2 aylık eğitimin yeterli olduğunu düşünüp kayıt ettirmeyecekti. sadece o havayı solumam için yani, sadece beni zütürecekti. konaklama vs 200tl tutuyordu sanırım, bulamadım, gidemedim.

kurs bitti, hoca kendi kursuna çağırdı beni. aylık 50-100 arası bir şeydi, hatırlamıyorum, yine ailem karşılamadı bunu, gidemedim.

eğer devam etseydim şu an belki de benim de bir dalda madalyalarım olacaktı. hatta kesin olacaktı, bu kadar da net konuşuyorum. iyiydim binler, cidden iyiydim, kayda değer derecede iyiydim, olmadı.

@31 geçmiş olsun panpa

@32 sağol panpa. buna benzer bi de basketbol maceram var. o zaman daha da ufaktım, parlayamadan söndüm. çok acı böyle şeyler, özellikle de çocukken yaşadıysanız. o mutluluğunuzu çalmaları çok zalimce.

bir şeylerde iyi olan panpalar varsa en azından çevresinde ki çocuklara bir şeyler öğretsin kendinden. küçük çocukların böyle aktivitelere ihtiyaçları var ve kim bilebilir belki bir yıldız bulacaksınız. neyse işte.