1. 51.
    0
    çok hemde
    ···
  2. 50.
    0
    özlüyorum
    ···
  3. 49.
    0
    özlüyorum hemde deli gibi
    ···
  4. 48.
    0
    unutmuştum bu başlığı
    ···
  5. 47.
    0
    @48 aynen panpa, benim içinde çok nadir bir şeydi bu sohbet çok sağol iyi geldi.

    iyi ki varsınız beyler
    ···
  6. 46.
    +1
    @45 ve @43de haklı gerçekten elimizden hiçbişey gelmiyor hayatımızın akıp geçmesini bekliyoruz ama söyle biz benliğimizi kaybetmişken anı nasıl yaşayalım? biz başkalarının yanında farklı kişileriz biz aslında biz değiliz be ! neyse beyler yarın yine tanımadığım bi kişi olarak yaşamaya devam ediceğim size iyi sohbetler @1e bu başlığı açtığı için binlerce teşekkür ediyorum.
    ···
  7. 45.
    0
    @46 aynen
    ···
  8. 44.
    0
    @45 yerden göğe kadar haklısın panpa da bunu pratiğe dökmek o kadar kolay değil
    ···
  9. 43.
    +1
    sürekli geçmişi özlersen anı da kaçırırsın sonra daha kötü olursun
    ···
  10. 42.
    0
    @42 aynen panpa kaleye geçmeye bile razıyım amk
    @43 aynı durumda çok insan var be yapacak birşey yok, gibe gibe yaşıyoruz yani bunları
    ···
  11. 41.
    +1
    okudum aynı durumdayız panpa napak ölek mi acaba
    ···
  12. 40.
    +1
    mahalle takımı kurmayı özledim amk
    ···
  13. 39.
    0
    @39 şimdi o diyenleri çok iyi anlıyorum panpa ellerine sağlık.
    ···
  14. 38.
    +1
    @38 kendi hayatımızdaki rolümüzü başklarının hayatlarının temelinden harç koyarak inşa etmeye çalıştık ortaya böyle karmaşık bir sonuç çıktı panpa.

    aklımızın hep bir noktasının hep geride başlangıç noktasında kalmasının nedeni bu yüzden zaten. keşke olabilsek panpa.

    ama inan bana "keşke çocuk olsak" derken bile içimzde bir taraf buna katılmayacak kadar yabancıdır bize.

    ne iyi ettin de yazdın be panpa o kadar unutmuşum ki kendimi yargılamayı.
    ···
  15. 37.
    0
    çok haklısın panpa çocukken derlerdiki keşke bende senin gibi çocuk olabilsem bende derdim bunlar nesini seviyor çocuk olmanın ben hep büyük olgun biri olmak istemiştim mahallede maç olurdu aralarında en küçük olduğum için kaleye geçerdim o zamanlar of ya ben ne zaman büyüyücemde onlar gibi ilerde oynayıp gol atcam diye hüzünlenirdim futbolcu kartları almak için babamdan para isterdim babam bi gün 5 milyonmu ne vermişti sadece 1 milyonuyla al ama diğerleriyle ekmek al demişti huur çocuğu bakkalcıda beni kandırıp 5 milyonluk kart aldırmıştı ekmekde alamamıştım sonra babam beni dövmüştü amk hiç unutmam ama çok güzel günlerdi keşke geriye dönebilsem
    ···
  16. 36.
    0
    Bizim başkalarının hayatları üzerinde büyük rollerimiz vardır panpa peki kendi hayatımızda ki rolumuz ne? naptık biz kendimiz için? şuana kadar yaptıgım en iyi sey buraya yazıp içimi dökmek oldu lan beceremedik biz büyümeyi galiba çocuk olalım biz yeniden be
    ···
  17. 35.
    0
    @36 çünkü özünde bizi hiç tanımıyorlar ki panpa bunu sormaları için.ama suç biraz da bizde galiba, özünde bizi kimse zorlamadı kendi iç dünyamızla oyun hamuru gibi şekilden şekile sokan biziz, neyimize güvendik ki bu kadar.
    ···
  18. 34.
    +1
    hep başkalarını düşünüp onların istediği insan tipi olmaya kendimizi zorlamaktan oldu galiba böyle. işte panpa olay burda biz rahatımızdan bile şikayet edemeyen insanlarız ağlayan bir kadının omzunda yattığı adam olduk bazen bazen anlattığı dertleri sadece dinlemek için orda olan arkadaş olduk bazen etrafımızdaki çoğu kişiyi depresyondan çıkaran adamlar olduk ama kimse bize sormuyor ne cehennemde senin ruhun napıyorsun sen diye neyse anlattıklarımın hepsi @34e çıkıyor
    ···
  19. 33.
    0
    @33 masumiyeti kaybettik panpa kalanlar ise çok sıkıcı geliyor insana
    ···
  20. 32.
    0
    @31 ipin ucunu bir kere kaçırmak gibi panpa, kendini geri plana atıp başka şeyleri odaklandığın anda gerisi geliyor sonra bakmışsın kendine yabancısın.

    kendini anlat nasıl birisin desen anlatacak bir şeyim yok yada anlatsam yapay kaçıcakmış gibi.hep başkalarını düşünüp onların istediği insan tipi olmaya kendimizi zorlamaktan oldu galiba böyle. geriye gitmek istememin bir nedeni bu herşeyi baştan yaşasam kemikleşmiş bir kişiğim olur mu diye düşünüyorum.

    aslında mutlu bile yaşamım var ama hiç derinlere inilmemiş bir yaşam, nerden başlayacağımı ble bilemem anlatmaya
    ···