1. 1.
    +2
    bu aralar bana çok oluyor amk neden bilmiyorum, mezun olma derdiydi, işti, askerlik gibi konular artık iyiden iyiye karşıma çıkınca düşünüyorum bazen.ve şaşırıyorum amk sanki herşey değişmiş bir ben geride kalmış gibiyim.

    24 yıl ben bir tak anlamadan nasıl geçti diye düşünüyorum, oturup çizgi film izlediğim, mahallede maç yaptığım, rahmetli dedemin elinden tutup parka gittiğim zamanları özlüyorum.10 yıl sonra da şimdiki halimi özleyecek miyim diye düşünüyorum ve ağlıyorum amk, hayatta hiçbir taku kafasına takmamış biri olarak ağlıyorum. zamana karşı ne kadar aciz olduğumu düşünüyorum

    bunlar normal mi beyler yoksa yaşadığım yoğunluktan dolayı mı böyle hissediyorum

    özet geçemem adam yerine koyan okusun
    ···
  2. 2.
    0
    @3 yalnız olmadığımı bilmek içimi rahatlattı panpa
    ···
  3. 3.
    0
    @7 şemsiye çkolatalar vardı anneannem alırdı hatırladıkça gözlerim doluyor bazen
    ···
  4. 4.
    +1
    @9 bende daha bir sene öncesine kadar yoktu, ilerisi zorluklarla dolu olunca insan geriye dönmek istiyor, bunun ne kadar imkansız olduğunu görünce böyle hissediyor herhalde
    ···
  5. 5.
    0
    @10 zor bir durum panpa, içine çok fazla şey atarsın o şekilde. çevrendeki insanları üzmemek için mi mutlu görünmeye çalışıyorsun?
    ···
  6. 6.
    0
    @12 allah korusun panpa düşünme öyle
    @13 öyle görünüyor panpa, yalnız olmadığımı bilmek rahatlattı çok fazla dertleşen biri değilimdir çünkü
    ···
  7. 7.
    +1
    @16 bilirim o duyguyu dedem öldüğünde herkes cenazeye gitmişti,o ana kadar güçlü duran ben yalnız kalınca hüngür hüngür ağlamıştım arabanın içinde, ama başkalarının yanında tuhaf bir şekilde güçlü mü hissediyorum yoksa o an başkalarını mı daha çok düşünüyorum bilmiyorum. herhalde başklarının yanında kendimizi unutuyoruz

    sanki kendimi adam yerine koymuyormuş gibi düşünüyorum bazen, seninki de buna benzer birşey mi bilmiyorum.

    ama sanırım anlıyorum seni
    ···
  8. 8.
    0
    @18 kendi hakkında dertleşemediğin zaman kendine bile yabancı oluyorsun bazen panpa biliyorum nasıl birşey olduğunu, tıpkı özünde kimsenin seni gerçekten tanımadığını düşünmek gibi
    @19 bunaldıkça geriye gitmek istiyorsun panpa ama olmuyor kapana kısılmışsın gibi
    ···
  9. 9.
    0
    @20 sana diyecek bir lafım yok panpa, allahtan geç geldin tek tesellim bu
    ···
  10. 10.
    +1
    harbiden iyi geliyormuş be dertleşmek iyi ki varsınız amk
    ···
  11. 11.
    +1
    @27 bende olmayan tasolar çıksın diye boyuna cips alır dururdum kimse de birşey demezdi dedem srekli para verirdi alayım diye.

    güzel zamanlardı be neden geçti gitti.
    ···
  12. 12.
    0
    @31 ipin ucunu bir kere kaçırmak gibi panpa, kendini geri plana atıp başka şeyleri odaklandığın anda gerisi geliyor sonra bakmışsın kendine yabancısın.

    kendini anlat nasıl birisin desen anlatacak bir şeyim yok yada anlatsam yapay kaçıcakmış gibi.hep başkalarını düşünüp onların istediği insan tipi olmaya kendimizi zorlamaktan oldu galiba böyle. geriye gitmek istememin bir nedeni bu herşeyi baştan yaşasam kemikleşmiş bir kişiğim olur mu diye düşünüyorum.

    aslında mutlu bile yaşamım var ama hiç derinlere inilmemiş bir yaşam, nerden başlayacağımı ble bilemem anlatmaya
    ···
  13. 13.
    0
    @33 masumiyeti kaybettik panpa kalanlar ise çok sıkıcı geliyor insana
    ···
  14. 14.
    0
    @36 çünkü özünde bizi hiç tanımıyorlar ki panpa bunu sormaları için.ama suç biraz da bizde galiba, özünde bizi kimse zorlamadı kendi iç dünyamızla oyun hamuru gibi şekilden şekile sokan biziz, neyimize güvendik ki bu kadar.
    ···
  15. 15.
    +1
    @38 kendi hayatımızdaki rolümüzü başklarının hayatlarının temelinden harç koyarak inşa etmeye çalıştık ortaya böyle karmaşık bir sonuç çıktı panpa.

    aklımızın hep bir noktasının hep geride başlangıç noktasında kalmasının nedeni bu yüzden zaten. keşke olabilsek panpa.

    ama inan bana "keşke çocuk olsak" derken bile içimzde bir taraf buna katılmayacak kadar yabancıdır bize.

    ne iyi ettin de yazdın be panpa o kadar unutmuşum ki kendimi yargılamayı.
    ···
  16. 16.
    0
    @39 şimdi o diyenleri çok iyi anlıyorum panpa ellerine sağlık.
    ···
  17. 17.
    0
    @42 aynen panpa kaleye geçmeye bile razıyım amk
    @43 aynı durumda çok insan var be yapacak birşey yok, gibe gibe yaşıyoruz yani bunları
    ···
  18. 18.
    0
    @45 yerden göğe kadar haklısın panpa da bunu pratiğe dökmek o kadar kolay değil
    ···
  19. 19.
    0
    @48 aynen panpa, benim içinde çok nadir bir şeydi bu sohbet çok sağol iyi geldi.

    iyi ki varsınız beyler
    ···
  20. 20.
    0
    unutmuştum bu başlığı
    ···