1. 1.
    +2
    fakirdik (şükürler olsun) tipsiz bir insanım eziktim hep ezildim anne baba desen sevgi şevkat vermedi hep haksız ben görüldüm amk istediğim hiçbir şeyi yapamadım eve
    tıktılar beni şimdi niye asosyesin diye soruyorlar niye böylesin diye çocukluğumda dıbına koydunuz hayatımın gibtiler hayatım hep ezildim herkes gibti hayatımı bir kişi bile yardım etmedi kendimi insanlardan üstün görme duygum böye oluştu zaten herkesin paçavrası olduktan sonra öğreniyorsun acımamaya alçak gönüllü olmamayı kavga edemem ancak çabalamayı öğrendim kaybedip tekrar başlamayı şu anda fırlamanın önde gideni oldum herkes bana hiç derdin yokmu be diyor ama ben küçüklüğümde derdin alasını yaşadım amk kimsenin o küçük çocuğu üzmeye hakkı yok iken üzüldüm ağlarken gülmeyi öğrendim lisede ise bir kıza aşık oldum ayrı şehirlerde idik canımı verebilcek kadar çok sevdim ancak tipsiz olduğum için arkasına bile bakmadı en büyük darbeyi ise dost bildiklerim kazık attığında yedim ben doğru düzgün ergen olamadım amk kimi sevsem hep bir kazık yedim yani çocukluğum geçmedi geçirdi

    bir insan kendi babasından çekinirmi amk bir derdim olsa koşucak olacağım babam bana sadece küfür ederdi ama para getirirdi ben parayı istemedim ki onun şefkatini ve sevgisini istedim şu an karşıma otursa muhabbet edemem çünkü bir insan babasıyla nasıl konuşulcağını bilmezmi ben bilmiyorum her lafın evden gibtir etmişliği blie vardı amk
    ···
  2. 2.
    +1
    anlatacağım

    Edit:Allah'a binlerce şükür durumumuz çok iyi olmasa da iyiydi, babam askerdi şu an emekli. Dışardan göründüğü gibi öyle uçuk maaşlar alıp lüks içinde yaşayan insanlar değiliz. Kendimize yetecek kadar maaşımız vardı, yuvarlanıp giderdik.

    Ben orduevlerinde askerlerle büyüdüm, kendimden büyük insanlarla top oynadım, oyun oynadım. Yeri geldi onlarla yemek yedim. Ezik büyüdüm aramızda asker çocuğu olanlar vardır lojmanların halini az buçuk bilir.Bir arkadaş grubu vardır oranın böyle eskilerinden olan hep yeni geleni ezer, döver,söver. Yeni gelen çocuk bendim, arkadaş ortdıbına alınmadım koşturamadım gaziantep orduevinde oturduğumuz sıralarda askerlerle oynardım, onlarla muhabbet ederdim. Onlar daha samimi gelirdi.

    Küçükken babamın dönüşünü beklerdim, gerçi hala da beklerim.18 senelik hayatımda toplasan 4 sene gördüm adamı. Emekli oldu hala beklerim eve gelişini.

    Pgiboloji olarak berbatım, düşünsenize babanızı dağa kendi ellerinizle yolcu ediyorsunuz,her gün farklı haberler var x yerde y kadar şehit donup kalıyorsunuz. acaba benim babam mı diye düşünüyorsunuz. Adlar arasında babanızın adını duymayınca bir hayli seviniyorsunuz.Şükür Allah'a babamın adını o haberlerde hiç duymadım.Ama arkadaşlarımın babaları benim babam kadar şanslı değildi.Çoğu arkadaşımın babası şehit oldu. Allah binlerce kere rahmet eylesin.Çocukluk arkadaşı diye nitelendirebileceğim bir arkadaşım olmadı hiç oradan oraya oradan oraya derken bir baktım 18 olmuşum çevreye bakınca arkadaş ndıbına insan yok.

    kegib kegib cümleler oldu farkındayım, affedin.

    şu an ki halimize binlerce şükür, babam evde. Güzel bir şehrin güzel bir semtinde hayatımızı geçiriyoruz. Bugünümüze binlerce şükür.
    ···
  3. 3.
    +1
    anneme bagımliydim picler bana bıçak çeker 10 dakika sonra sarılır öperdi. bende
    niye böyle yapıyorsun dedigimde acaba sen beni zorluyor olabilirmisin derdi. suçu direk bana yöneltir. asla hiçbir suçlamaya kabul etmezdi. daima bana suçlu ve arızalı taraf oldugunu düşündürtüyordu. annem küçüklükte savunma sistemimi bozdugu icin insanların bana sen delisin, sorunlusun,safsın dedikleri an kendimi degersiz görüyor onları suçlamak yerine kendimi suçluyordum
    ama bu sene gercegi farkina vardim. annem bana kötü davrandıktan sonra onunla küstügumu gorunce bana çocuk gibi davranip öpüp kokluyordu. bende bu agina kanip yaramazlaşıyprdum.
    annemde tekrar bana saldıriya geciyor yaptıklarimi koz olarak kullaniyordu.
    17 yaşındayım. babayigit bir erkegim ama annem hala bıçakla beni kovalıyor. tuvalete saklandığımda bıçakla kapiyi deliyor. teyzemin yaninda bana küfür ediyor. anne belin acik kaldi dedigimde sen benim zütümemei bakiyorsun diyor. babamda kufur yiyor.ama o da bana degersiz bir nesne gibi bakiyor. bende ona küfür edip sert davranmak zorunda kaliyorum
    1 aylik küskünlukten sonra melek anne rolu oynamaya basladi. agina dusup opmeye sarıaya basladim. olacak fazla merak etmiyorum artık
    ···
  4. 4.
    +1
    1 metroyu 3 e bölüp yerdik amk babam yemezdi aq
    ···
  5. 5.
    +1
    özetle:

    çocukluğum mükemmeldi.

    sonrasında bişeyleri yanlış yapmış olmalıyım.
    ···
  6. 6.
    +1
    fakirdik hala fakiriz babamın dıbına koyayım bin kurusu hep etraftan giyinirdik. yine babamın dıbına koyayım.

    @9 yok panpa öyle olsa laf etmem zaten. adam subaylıktan erken emekli oldu emekli ikramiyesini içkiye verdi huur çocuğu umarım felç kalırda sokağa atarım bin kurusunu
    ···
  7. 7.
    0
    ben ilkokul 2-3'e kadar normaldim. komik, sevimli, afacan, sıcakkanlı. ama yine de dışarıdaki insanlardan korkardım. bir keresinde bakkala gidememiştim sokakta kazı çalışması var diye, abim zütürmüştü. o gün (daha ufacığım) hatırlıyorum aile bireylerimden birisi ne biçim erkeksin gibi bir laf etti.

    bunu bi kenarı yazıp hayatıma devam ettim. muhtemelen aynı senelerde (ilkokul 2-3) sınıfta kendini bi tak sanan şişman bi çocuk vardı sürekli laf sokardı sataşırdı itip kakardı ama o da aslında hanımevladıydı. cüssesine güveniyordu, bende de biraz çekingenlik olunca o bana laf soktu ben ona laf soktum. o bana arada atarlanınca sesimi çıkarmazdım. bir gün sınıfta kavga ettik bununla. gib kadar boyumla o koca bini dövmüştüm.

    ilerleyen senelerde hiç bir şey ve kimsenin dışarıdan göründüğü gibi olmadığını anladım. dış görünüş önemliydi, ama önemli olan içi dolu bir kap olmaktı. cilli oynama çağlarında bende bunun için uğraştım. bocaladığım dönemler oldu. örneğin bütün cillilerimi kökülürdüm ama kimseye çaktırmadan gider marketten tekrar alırdım, gizli bi yerde asfalta sürterdim eski görünsün, kimse kaybettiğimi anlamasın diye.

    bocalama bittikten sonra azim işinde başarılı olduğumu kendine kanıtladım. artık daha büyük oyunlar dönüyordu sokakta. kemer oyunu, bayblade, saklambaç, gol atan kaleye, aylık vb... bu oyunları oynarken -şimdi düşününce hatırlıyorum- liderlik vasfını üstlenmeye çalışırdım hep. bebeklikten bir arkadaşım vardı çingene. çocukken çok kral adamdı yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. bunun bize verdiği özgüvenle sokaktaki olmazsa olmaz çocuklar olmuştuk. bayblade turnuvası düzenleyip 1 saat internet cafede oynayacak kadar para kazanmışlığımız bile vardır. neyse... maç yapılırken takımımda olucak kişileri ben seçerdim. ama en güçlüleri almazdım bilerek. 2 takımı da eşit dağıtmak isterdim ki rekabet olsun.

    gel zaman git zaman ilkokul bitti lise başladı. kaldım tek başıma. geçtim liseye sakallı sakallı çocuklar... benden 5 yaş büyük gösteriyor ve sözümü geçiremiyorum. kriz anlarında en uygun müdahaleyi yaparak, ortamdaki beyin takımına adımı yazdırmıştım. artık 4 kişi takılıyorduk, 1 tanesi okuduğum lisenin bulunduğu bölgede "yerli" vatandaş olduğundan taşşağımız da vardı.

    ama karı kız mevzuları... lise 1-2-2(sınıf tekrarı)-3 hala sakallarım çıkmıyordu. kızların büyük gösteren erkeklere yöneldiğini düşünmek gibi bir hata yaptım. bir kaç kitap okuyarak, araştırma yaparak bunun tiple alakası olmadığını öğrendim. tipsiz değildim yakışıklıydım. lise 2'den sonra boyum da uzadı. saçlarım ince telli olduğundan rüzgarda güzel savrulurdu. mevzu vücut dili ve özgüvenle alakalıydı. çocukluğumdaki özgüveni yakalamak için kendimi eğittim, sonunda yakaladım. o sene lisedeki abartısız söylüyorum en huur kız her tenefüs gelir yanıma yanaşırdı. çaktırmamaya çalışarak vücudunu bana sürterdi kantinden bişeyler ısmarlardı.

    sonra lise bitti üniversite devam işte nabayım amk

    edit: maddi durumumuz iyi değildi denemez. sadece kira vermediğimiz için kıt kanaat geçiniyorduk. oyuncaklarımı günlük harçlıklarımı bitiktirerek alıyordum. çocuklukta toplasan 3-4 tane kendi kıyafetim olmuştur, gerisi abimin. hiç kendime özel bigibletim olmadı. 1 tane oldu küçüktü o da, modifiye yaparak açığı kapattım. araba şuan bile yok zaten. telefon melefon lise 2 de gördük vs vs

    --true story--
    Tümünü Göster
    ···
  8. 8.
    0
    hepinizin çok güzel hayatları var..
    ···
  9. 9.
    0
    lan benim hiç küçüklük fotoğrafımyok amk.. aslında baya bi çekmişler ftoğrafımı ama film yanmış galiba ... bi kaç tane 4-5 yaşlarında çekilmiş fotğrafım var o kadar amk
    ···
  10. 10.
    0
    sabahtan akşama kadar top oynardık şimdi nerde amk özlettin o günleri huur çocuğu
    ···
  11. 11.
    0
    7 sene önce parka yüzmeye giderdik süs havuzuna amk arkadaşın terliği düşmüştü ben tutayım sen al demiştim tam alıcakken bırakmıştım bini baktım amk kıyılar yosun tutmuş bu bin yürüyemiyor çıkamıyorda dedim yardım edeyim bini tuttuğum gibi beni suya atmıştı buda böyle bi anım burdan sezgin dıbına koyim bin
    ···
  12. 12.
    0
    daha ortasonun son günü babam araba almıştı senede en az 2 kere tatile çıkardık (sadece babamla) o dıbına koduğum huursuna yedirdi sonra tüm paraları züt. kısacası her ne kadar maddi şey sunsada zamanında şimdi konuşmuyoruz istemiyorum hiç bir şeyini o huur çocuğunun. harçlığımı ev kiramı temel ihtiyaçlarımın hepsini annem karşılıyor o da o gibik huuryla evlendi bir de bini oldu şimdi bayramda yine aramamı beklicek (gitmemi bile bekleyemiyor artık züt veren)sonra bayramın son günü arayıp olum neden gelmiyorsun dicek para falan göndercek sonra bende o parayı çocuk esirgeme kurumuna bağışlayıp makbuzu o anasını eşeklerin gibtiği evladına göndericem

    edit: panpalar eğer aileniz bir aradaysa gibmişim parasını azıcık aşım ağrısız başım demişler. aileniz parayla ebeveynlik yapmamış ne güzel.

    edit 2: pedere iyi kalay çekmişim şimdi düzgün anlatayım. annem babam 5 yaşımdayken ayrıldı annem o zamanlar alman vatandaşı (aslen türk) annem almanyaya dönünce liseye kadar baba dediğim huur çocuğuyla yaşamak zorunda kaldım içkisi sigarası kumarı yoktu sadece iş ve ciks kolikti gece geç saatte gelir erken saatte evden çıkardı annem ise her fısatta beni yanına alırdı en ufak tatil bile olsa ona giderdim. neyse bütün günüm evde bakıcıyla geçerdi sonra okula başladım babam bir hoca tuttu bana okuldan servisle eve dönünce o züt gelirdi beni ders çalıştırırdı hiç unutmam okul açıldıktan 2 ay sonra okumayı sökmüştüm zaten o zaman 4 işlem zehirdi ama ne bir arkadaş ne bir dışarı yüzü gördüm zor zamanlardı amk liseye kadar bu şekilde devam etti ev okul arada dershane ortasonun son sabahı uyandım bi baktım babam evde ne yapıyon bu saatte dedim anahtarları attı aşağıdaki kırmızı corsa senin artık benim arabamı kaçırmazsın dedi gibtir oldu gitti. o yaz en efsane yazımdı 4 takla atıp kolum kırılana kadar. zaten sonra annem türkiyeye kesin dönüş yaptı beni yanına aldı lisede onun yanındaydım şimdi üni 3 teyi o araba mevzundan sonra babamdan tek bir kalem bile almadım almam
    ···
  13. 13.
    0
    millet facebooka çocukluk fotolarını koyuyo. kuzenleriyle filan çekilmiş fotoğraflar. ya yazlıkta ya tatilde bi yerde. benim de çok şükür parasız bi çocukluğum geçmedi ama o kadar zengin değildik amk 2 dairemiz vardı babam çalışırdı 1.5-2 kadar maaşa bi de kira gelirdi. kıyafetlerim vardı ama istediğim kıyafetleri alamazdım amk hatta bi fotoğrafım var şort ve tişörtün altına okulda giydiğim kundura tipi bi ayakkabı giymiştim amk. yanımda da almanyada çalışan akrabanın kızı ben yaşlarda çok şık giyinmişti ben palyaço gibiydim. alsalar spor ayakkabı iyi kötü alırdı ailem ama almıyolardı amk. sokakta da sadece 2 tane arkadaşım vardı bi de fizik olarak güçsüzdüm amk bikaç kere başka binanın binleri ezmeye kalkışmıştı amk bişe yapamazdım. 19 yaşındayım hayatımda hiç tatile gitmedim amk amcamın yazlığı vardı çanakkalede oraya gitmiştim bi tek. kuzenime bakardım sürekli yeni tişörtler şortlar süpermanli örümcek adamlı pahalı şeyler ben abuk subuk pazar malları giyerdim amk. yemin ederim sadece 1 tane bigibletim oldu lan o da çocuk bigibleti küçük bişey aslında fakir değildik dediğim gibi yiyeceğimiz içeceğimiz eşyalarımız ekgib olmazdı ama harbiden çok boş bi çocukluğum geçti ah ulan ah
    ···
  14. 14.
    0
    amk okul çağına kadar normal işte aile takuna kadar bakıyor zaten. okulla birlikte evin dışına ilk adım atıldıgı için seyir çok değişiyor.ev zaten sorunlu bi evdi. bir dayım kışın çalşmadıgı için bizde kalırdı diğer dayım evli değildi hayatı düzensizdi. ikisi de alkolikti. sırf bu yüzden onların boş sohbetlerine hareketlerine küçük yaşta maruz kaldım. onu geçtim aile bunlarla çok sorun yaşadı hep bu dayıların muhabbeti geçti. akrabalar ile sürekli sorunlar yaşanırdı. işte ev sorunlu oldugu için okulda kendimi salardım amk evde mutsuz oldugum için okulda patlardım amk arkadaşlar falan iyice coşardık. liseye kadar böyle devam etti zaten ilkokul hep iyi eğlnce ile geçti. bu ailevi sorunlar sonradan biraz azaldı evde raadım yani sürekli konuşurum. ev ile dışarda hemen hemen aynı ben var yani.

    amk resmen ev aile yaşantımı döktüm lan yeter ilkokul kısmı. neyse sorun yok böyle işte.

    edit : ha bide kuzene falan değinmişsin panpa. öyle kuzen akraba ile takılma durumu falan hiç olmadı amk. yaşamadık onları. akrabalar ile zaten sornlar oldugu için akraba çocukları ile de iletişim zayıftı. bide yaş uyumsuzluğu fazla idi. öyle olsa bile şu an yanyana gelsek gerçek samimi bir ortam olmuyor. baba tarafı ile zaten sıfır. olmadı yani o akrabalık ilişkileri.

    edit2: ekonomiye bile değinmisiniz yuh amk. ekonomi de orta düzey amk ama ordan burda gele gele orta düzey. yurt dışında dayılar var onlar çok yardımcı oldu. onlarda çok zengin değiller amk orada memur işçi falan öyle şeylerdeler ama türkiyeye göre iyi tabi o yüzden destek oldular. bide şehirde eskinde evler ucuz diye kıyı köşede düzeyi düşük semtlerde kirada evler vardı 3-5 kuruşda orda geliyordu. aylık 2000 söyleyin. bense zaten ne kendimi tanıdım ne ailem beni net tanıdı o yüzden bir şey istemedim onlardan da kendimden de bi beklentim yoktu yaşamım basitti. dedem çikolota getirirdi mesela her akşam namazından sonra yerdim amk çocuğuz tabi ama ne gerek var paran gitmesin dede falan derdim. hiç bi şey istemedim. bu yaştayım hala içinde kalmış ya dedenin namaza giderken bi şey söle de getirem falan diyor o derece yani. kaç yıldan beri de aileme tek kuruş masraf yaptırmadım kendim için. ekonomim ev ahalisinden ayrı işliyor.
    ···
  15. 15.
    0
    şuan yaşım 20 ve ben asosyalim azıcıkta sosyofobi var bende aileme derdimi açtığımda öyle şeymi olur sen gayette sohbet edersin

    asosyal felan değilsin çık gez öyle dertmi olur deyip anlamıyorlar çocukluğuma gelirsek anne baba tarafından hep sevgi şevkat gördüm

    ama rezil bi çocukluğum var annem babam işçiydi ben daha beşikteyken çalışmak zorundaydılar evimiz delme çatma mahalle arasında

    küçük bi evdi kira tabiki ben hep yalnızdım annem babamı günde belkide anca 2-3 saat görebiliyordum vardiyalı çalıştıklarından ikisini

    birarada

    görme imkanım yoktu çocukluğum bakıcı ellerinde geçti fakirdik paramız yoktu annem ne bulursa onu giydirirdi çeşit çeşit oyuncaklarım

    vardı tek eğlencem onlardı zaten annem babam istediğimi alamazlardı evden eve taşındık sürekli savruldum yalnızlığım taaa liseye kadar

    devam etti annem babam yine çalışıyordu , lisede iyi arkadaşlıklar kurdum 2 tane yakın dostum vardı 2012 yazından birçok şeyler

    yaptık en son oda bana kazık attı onlada kopardım ipleri diğer dostum saolsun hala arar görüşemiyoruz ama olsun yani birara yalnızlığı

    aştım ama sonunda yine yalnız kaldım ama bu benim elimde olan bişe değil bebeklikten bu yana hep yalnızdım hala yalnızım hiç sevgilim

    olmadı birtane kardeşim var oda yalnızlığımı paylaşmıyor kafası sürekli dışarıda gibi, demiyorki bu abiminde dertleri vardır bikerede

    ben dinleyim bu adamı , ben senin ne sorunun olduğunu biliyorum deyip konuşmuyor kapatıyor konuyu keşke bi ablam olsaydı ne destek

    olurdu bana birlikte sırtlardık tüm dertleri ama demekki kaderimde yalnızlık var bilmiyorum nolucak.
    ···
  16. 16.
    0
    en azından anan baban sağmış bin yetimleri öksüzleri düşün şükret putperest pekekent
    ···
  17. 17.
    0
    8 yaşındayken babam öldü beyler galiba en büyük darbeyi orda yedim. Bababmın vefat etmesine karşın maddi durumumuz o kadar da kötü dğildi.
    Özel okula filan gittim ama lisede bi gib olamadım 2 yıl üst üste kaldım okuldan atıldım. sonra da sanayide çalışmayaya başladım. böyle gibik bi çocukluğum oldu.
    ···
  18. 18.
    0
    @7 aynen öyle panpa
    @4 panpa otistik muamelesi niye yaptılar niye arkadaşsız kaldın anlat dinleriz amk
    @8 öyle deme lan ne yapsın amk o da isterdi illaki kendi giyindirmeyi
    ···
  19. 19.
    0
    @6 panpa gibmişim maddiyatını ben kuru ekmek soğanla bile mutlu olmak isterdim huzur nemli
    ···
  20. 20.
    0
    @4 aferin lan böyle insanları çok seviyorum amk
    @5panpa sana herkes vurmuş amk ailen de vurmuş okudum hepsini şimdi iyiyim diyosun sorun yok geçmiş bi kere amk

    ya beyler siz daha çok maddiyata çektiniz konuyu ama benim ki öyle değil ya benimki daha çok etraftan çekinmemle korkaklığımla alakalıydı amk yoksa tatile gitmemişim kıyafetim güzel değilmiş onlar sorun değil bi tek bigiblet çok süremedim amk o koyuyo çok
    ···