çocukluğunu fevkalede yaşayan nesil

@17 ne gibko bişiydi la o çok ayar olurdum birleştiremezdim onu.

http://www.beslenirkibu.c...s/2012/04/balik-oyunu.jpg

şunun teklisi vardı. proydum bunda. linki veremediysem affola.

"geçiyim mi abi" tabirini bi daha duyamadık lan

bunu hatırlayan var mı lan

https://encrypted-tbn2.gs...du-1hGENG8-aV5_foYBE5-BjA

okula başladığım zamanlarda tsubasa efsaneydi sokakta top oynarken oradaki karakterlerin isimlerini seçerdik

@14 146 mıydı lan hahahaha

çevirmeli modemin sesi bugün bile her internet denildiğinde kulaklarımda çınlar

lan paso street fighter tekken oynardık akumayı şifreyle açmayı öğrenmiştim bi abiden paso ölüm tutturmaya çalışırdım tutunca bi kararırdı ekran sonra bi bakmışsın rakip ölmüş ne havalıydı lan akuma ölümü çekebilmek o zamanlar

2001'de vahşi güzel için sokakların boşalması vardı

vay amk beni anlattın lan resmen tam böyle millenyuma yeni girildiği zamanlardı o kelime bi daha da kullanılmadı (:

mahallede 7-7 maç yapardık lan. kalelerden birisi bayır yukarı olurdu, akşam ezanı okununca da maç biterdi. pokemonun haricinde digimon da vardı, onu da severdim aq.
her sabah okula gitmeden ninja kaplumbağaları izlerdim evde, tgrt'de veriyordu sanırım.
okula giderken capri sun alırdım, portakallı, pahalıydı ama aq.
aterim vardı bi tane aq, babamın verdiği harçlıkları biriktirir gider kaset alırdım, goal 3 ve captain tsubasayı aylarca oynamıştım. sonra sega çıktı ama babam sega almamıştı bana.
ateri salonları vardı lan, tekken-king of fighters oynardık. ha bi de oyun sonu canavarının cervantes olduğu bi dövüş oyunu vardı, çok sağlamdı o oyunda. siegfrield ı alırdım, sadece bi vuruş yapa yapa oyunu bitirirdim.
yazdıkça özlüyorum aq, yazmayayım daha

bu yılların en babası 98 99 dur .99 depreminde dısarı cıkmıstı butun mahlle herkez bahcede cadır kurmustu ne guzeldi lan amcık nie hatırlayıosun

duygularımı tercümanısın bin :(

annem sokakta hergün beni arardı. hergünde dayak yerdim :D keşke hergün kıyamayarak dövse beni yine.

sonra 2002 dünya kupası vardı

işlerin hiç iyi gitmediği günlerde 3. olmaya yaşadığımız sevinç brezilyanın şampiyonluğa sevinmesinden fazlaydı

her çağın bi güzelliği var panpa gibtir et anı yaşa

okumadım ama haklısındır panpa

küçükken daha mutlutduk amk

hüzünlendirdin bin

şimdi bakıyorum da bebebelik hepsi bilgisayarda çocukluğunu geçiriyor. ben her ikisinide yaşadım sokakta da oynadım bilgisayarlada oynayabildim. yani tam o ara nesil.

kıçımız ağrıyana kadar bigibletten inmezdik, bahçelere dalar erik, çağla filan yerdik ve bu sayede eve dönmezdik. pokemon tasoları vardı, arcitunoo diye bir taso vardı. oldukça nadir bulunurdu. değeri 400-500 tasolarla ölçülürdü. mahalle mahalle arcitunooların yerini bilirdik. zaten çoğu mahellde yoktu. birgün bana cipsten çıktıydı bu binin tasosu. bende heyecandan koltugun arasına düşürmüştüm. orda kaldı o alamadık. çok üzülmüştüm uktedir içimde.

benim küçüklüğümde bakkal amcalar vardı, çoğu binti. mesela bir kuruyemişçi şöyle yalan bir furya çıkartmıştı "muzlu maxlardan kesin bedava çıkıyor" bizde dadandıydık muzlu maxa. meğersem muzlu en az satanıymıs uydurmus pic.

oturdugum muhit müstakil evlerden oluşan bir muhitti. internet kafe çılgınlıgı yeni başlamıştı. bize para veren yok tabi. bizde yöntemi mahallede ki evlerin arka balkonunda bulunan depozitolu kola şişelerini çalıp satmakta bulmuştuk. bu işte prolaşmıştık.

toybox diye bir muallaklik vardı. o zamanlar çok kaliteli şeyler çıkardı. şimdi göremiyorum marketlerde. küçük hesap makinası filan çıkardı içinden. sakızıda gibim gibiydi.

sonra büyüdüm lan bi anda. çok kötü oldu. o günler çok güzeldi panpalar ya. :(