-
1.
+30 -6arkadaşlar anlatacağım hikayede olayların geçtiği yani önceden yaşadığım yeri söyleyeceğim fakat olayda geçen kişilerin ismi vermeyeceğim uydurma isimlerle anlatacağım hepsini.
rezlerinizi alın birazdan başlayacağım, biraz uzun soluklu olacak, dinleyen olur veya olmaz ben yine de hikayeyi sonuna kadar yazacağım.
edit : arkadaşlar hızlı yazmamı isteyenler var fakat gerçekten uzun soluklu olacak ve ilerleyen günlerde de anlatmaya devam edeceğim
edit 2 : bu gece anlatabildiğim kadarını anlatıcam ama daha çok olay var o yüzden yarınlara da sarkacak muhtemelen -
2.
+12Ben henüz 4 yaşımdayken istanbul'dan Bursa'ya göç etmişiz. Yaşadığımız mahallenin adı Molla Arap'tı. Apartmanımız dimdik bir yokuştaydı sağımızda da öğretmenevleri vardı oraları bilen doğrulayabilir. Evimiz gerçekten çok büyüktü ve kocamanda bir terası vardı hatta kardeşimle ben o teraste bigiblet bile sürebiliyorduk. Terastan bakıldığında Uludağ direk dibimizdeymiş gibi gözükürdü aslında orada olmayı çok seviyordum fakat henüz ilkokula bile gitmezken yaşadığım bazı trajik olaylar yüzünden kendi evimde uyumak bile bana acı veriyordu.ilk korkuyu 6 yaşımdayken yaşadım. Babaannem ve halam istanbul'dan bizi ziyaret etmeye gelmişlerdi.Bir sonbahar günüydü ve dışarıda iğrenç bir hava vardı çok iyi hatırlıyorum sokağa inemediğimiz için saatlerce ağlamıştık. Akşamüstüne doğru fırtına bastırmıştı ve tam o sırada elektrikler kesildi...
-
-
1.
+2Vay dıbına koyayım, ben de bu adamın çocukluğunu kim mahvetmiş diye düşünüyordum.
-
1.
-
3.
+10Küçücük oturma odasında 1-2 tane mum babaannem halam ben ve kardeşim oturuyorduk. Yaklaşık iki saat içinde babam da gelmişti eve. Akşam yemeği yedik fakat elektrikler hala gelmemişti ve o can sıkıntısı kardeşimle benim uykumuzu getirdi. Annemin yataklarımızı açmasıyla uyku moduna geçmiştik.Her gece olduğu gibi evdekiler bizi birer birer öpüp iyi geceler dedi ve çıktılar odadan.Çok iyi hatırlıyorum o gece içimde tuhaf bir sıkıntı vardı ve ilk defa uyuyamıyordum.Bir sağ bir sol bir sağ bir sol derken döndüm cama ve dışarıyı seyretmeye başladım ev tam o sırada birinin bana seslendiğini duydum. Soluma döndüm odamızın sonunda kapının dibinde babaannem duruyordu.Bi elinde mumuyla bana bakıyordu fakat hiç bir şey söylemiyordu. Bakışları uyumadığım için bana kızar gibiyde ve bende hemen her çocuğun o yaşta yaptığı gibi uyuma numarası yapmaya başladım.Bir kaç dakika geçmesine rağmen gözümü hafifçe araladığımda babaannemin hala orda durduğunu görebiliyordum, mumun ışığı da duvarımızı aydınlatıyordu...
-
4.
+9 -2En sonunda dayanamayıp babaanneme seslendim ve babaannem bana ufak adımlarla yaklaşmaya başlamıştı. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu kendi babaannemden korkmaya başlamıştım resmen. Babaannem kardeşimle benim yatağımın arasında dikildi ve bana bakmaya devam ediyordu ve sanki dudakları dua okur gibi hareket ediyordu. Korkumu belli etmemek için sanki babaanneme kızmışçasına bir of çekip arkamı döndüm ve bi süre sonra uyumuştum. Sabah annemin yerleri süpürmesiyle uyandık. Geçtik hemen çizgi film başında kahvaltı etmeye fakat ben dün gece olanların etkisindeydim ve bunu bir an önce annemle paylaşmak istiyordum.Bu arada evde halam ve babaannemin olmadığını farkettim ve benden önce söze annemin başlamasıyla başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Annem dün gece biz yattıktan yaklaşık 1 saat sonra babaannemin rahatsızlandığını ve babamla halamın onu hastaneye zütürdüklerini söyledi. Tansiyonu çok düşmüş müydü neydi tam hatırlamıyorum 1 gün hastanede kalması gerekiyormuş ve serum bağlamışlar. işte o an başladım hüngür hüngür ağlamaya. Ellerim korkudan titriyordu kendimi direk annemin koynuna attım ve dün gece yaşadıklarımı bir bir anneme paylaştım. Annem de bunların rüya olduğunu ve bana öyle geldiğini söyleyerek beni rahatlatmaya çalıştı. Saatlerce ağladıktan sonra annemin sözlerine inanmıştım. Rüyaydı tabi ki başka ne olabilirdi...
-
-
1.
+4yannan rüyaydı
-
1.
-
5.
+10Öğleden sonra gibi babaannemler eve dönmüşlerdi.Çocukluk işte sanki bir şey olacakmış gibi babaannemle karşılaşmaya korkuyordum fakat o bizim yanımıza geldi. Kardeşimle beni çok severler ki biz de onları çok severiz. Babaannem yine o tatlılığla yanıma gelip beni öpünce çok rahatlamıştım. Böyle bi insan ne yapabilirdi ki zaten sonunda rüya olduğuna tamamen inanmıştım.Gel gelelim saatler 21-22 arasını gösterdiğinde yani iş yatağa geçmek olduğunda her şey bi anda tersine dönüyordu sanki. içime sebepsiz bir korku düşüyordu, uyuyamıyor ve sürekli ağlıyordum.Bu bir iki hafta sürdü. Sürekli annemle babamın yanında yatıyorduk tabi benim o halimden etkilenen kardeşimde odasında uyuyamıyordu. Babannem ve halam istanbul'a dönmüşlerdi ve annem artık çareyi anneanneme danışmakta buldu. Anneannem 50 li yaşlarının sonunda Rumeli göçmeni ve böyle olaylara çok rastlamış görmüş geçirmiş birisidir. Annem anneanneme danıştıktan sonra bana değişik kocakarı ilaçları uygulamaya başladılar. Komşular eve gelip gidiyor yaşlı kadınlar kurşun döküyor ve benzeri binbir çeşit tantana. Babam böyle şeylere inanmaz ve eve konu komşunun girip bize dualar okumalarını ya da nazar boncuğu vb şeylerin verilmesinden hiç hoşlanmazdı. Olayın yaşandığı geceden tam 2-2buçuk hafta sonra artık eskisine dönmüştüm. Zaten babamın çıkışıyla da ondan sonra böyle şeyler için kimse gelmedi bize...
-
6.
+15Artık ilkokul geldi çattı.Bir önceki yıl yaşadığım travmatik olay unutulmuştu bile. Herşey güllük gülistanlık devam ediyordu.Önceleri annelerle beraber yürüdüğümüz okul yollarını ezberlemiş ve arkadaşlarımızla kol kola evimize döner olmuştuk. Lapa lapa kar yağıyordu Bursa bembeyaz olmuştu. Sınıfımız tam 56 kişiydi ve ben en arka cam kenarında oturuyordum. Yine bir okuma saatinde kafamı cama çevirdiğimi hatırlarım. Benim oturduğum camın gördüğü sokak okulun hemen solunda dar ve sakin bir sokaktı. Okulumun adını vermek istemiyorum fakat mollaaraptan aşağıda en yakın okul olduğunu belirteyim sadece. Camdan dışarı bakarken sokağın dışında bir teyzeyle göz göze geldik. Sanki orda dikilmiş ve bizi izliyor gibiydi. Tabi ben öyle düşünüyordum ki aslında sadece bana baktığını farkettikten sonra hızla çevirdim kafamı. Kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı bile. Yine mi oluyordu bu peki buna sebep olan şey neydi.Bu soruları cevaplayacak bir yaşta olmadığımdan ve yaşadığım geceyi de hatırlamadığımdan olmalı bi anlık heyecanla tekrar dışarı bakmıştım ve teyzenin hala bana bakıp güldüğünü gördüm. Gülmek te denemezdi aslında çünkü bu korkutucu bir görüntüydü. Sanki bana zarar vermeyi bekleyen birinin sinsice sırıtması gibiydi. Tıpkı o gece babaannemin bana yaklaşırken baktığı gibi...
-
7.
+12Tam o esnada tenefüs zili çaldı ve öğretmenin yanına koştum.Çocukluk heyecanıyla ona resmen ne gördüğümü anlattım ve elimden tutup cama ilerlediğimizi hatırlıyorum. Fakat kadın orada değildi öğretmenim bana baktı ve gülümsedi fakat dayanamamış ve ağlamaya başlamıştım bile.Önce beni teselli etmeye çalıştı fakat hıçkıra hıçkıra ağlayıp annemi çağırmalarını söylüyordum en sonunda yaptılar ve annem okula beni almak için geldi. Annemin bakışlarını şuan anlayabiliyorum , sanki bana bir şey oluyormuş gibi bir telaş vardı bakışlarında fakat o zamanlar bunları anlayacak yaşta olmadığım gibi anneme koşup sarıldım ve beni eve zütürmesini istedim. Okuldan çıkıp yavaş yavaş yürümeye başladık ve anneme gördüğüm şeyi anlattım bana farkettirmemeye çalışıyordu ama dediğim gibi o bakışları hatırladıkça bir şeyler olduğunun farkında gibiydi...
-
8.
+10Eve vardığımızda içimdeki korkuyu atmış ve rahatlamış bir şekilde televizyon başına geçtiğimi hatırlıyorum. Kardeşim ve ben beraber çizgi film izlerken anahtar seslerini duyduk ve babam gelmişti. Fakat tuhaf olan eve geldiğinde çok telaşlı gözüküyordu direk oturma odasına girip bana baktığını hatırlıyorum. Bizi orda öylece tv izlerken görünce gülümsedi ve hızla annemin yanına mutfağa gitti. Nedendir bilmem bir iç güdüyle kalktım ve yavaşça mutfak kapısının arkasına geçtim. Annemin babama aynen şunu söylediğini net hatırlıyorum bir iki gün içerisinde annemler gelecek onun bir kaç tanıdığı varmış bi zütürür gösteririz diyorum.o an bunun benimle alakalı olduğunu anlayamadım fakat birilerine gözükmesi gereken bendim.Ve yine uyku vakti gelmişti yine annem bizi yatırmış başımızı okşamış ve çıkmıştı odadan. Yorganı çekmiş cam kenarına dönmüş bir şekilde yatıyordum ve tam o an ayak sesleri duymaya başladım. Hızlıca yorganı üstümden atıp kafamı kapımıza çevirdiğimi hatırlarım ve ayak sesleri çok keskindi. Annem babam ya da birisi evde geziyordu...
-
9.
+14Göz bebeklerim on katı büyümüş bir şekilde kapıya bakıyordum ve ayak seslerinin odamıza doğru geldiğini fark ettiğim an yorganı başımı kapatacak şekilde çektim ve cama döndüm. Kalbim o kadar hızlı atıyorduki sanki nefesim kesilip boğulacak gibi hissediyordum.Ve gelmişti, odama giren ışığı farkettim.Bi süre o şekilde kala kaldığımı hatırlarım. Kafamda bir sürü düşünce vardı işte o an aylar önce yaşadığım olay ve o sabah okulda yaşadığım şeyler beynimi kemiriyordu. Hani o yaşlarda korkunç bir film izledikten sonra etkisinde kalıp uyuyamamak var ya bu ondan çok daha kötüsüydü. Gözlerimi sımsıkı kapamış bir şekilde odamıza gelenin annemin ya da babamın olabileceğini düşünüp kendimi rahatlatmaya çalışıyordum ve bir süre sonra gözlerimi açtığımda ışığın orda olmadığını fakrettim ve yavaşça yorganı üzerimden atmaya başladım. Işığı görmediğim için biraz rahatlamıştım fakat hala korkuyordum ve göz ucuyla kapının oraya bakmak istedim ve gördüğüm şeyle başımdan kaynar sular dökülmüştü. işte o an korkunun dışındaydı hissettiğim şey tamamen donmuştum hareket edemiyordum bağıramıyor ya da ağlayamıyordum. Büyüklerimizin bize anlattığı şu karabasan muhabbeti gibiydi. Kapıda duran oydu.O gün okul penceresinden dışarı baktığımda bana bakıp gülümseyen kara çarşaflı teyzeydi kapımızda duran. Yüzünden yine o acı gülümsemesi vardı ve gözlerim gözlerine kitlenmiş bir şekilde kalmıştım.Bir kaç saniye sonra kadın odadan çıktı ve ayak sesleri yok oldu. Anında kendime gelmiştim ve kafamda tek bir şey vardı annemlerin odasına koşmak ama o kadının hala evimde olabileceği de aklımdaydı ve bağırmaya başladım...
-
-
1.
+3Ulan bu partı wcdeyken okudum okurken otomatik sıçmaya başladım amk
-
1.
-
10.
+12Sesimi duyan annemle babam hemen yanıma geldi ve bana ne olduğunu sordu fakat o sırada beni daha da korkutan şey babamın benim yanı başımda ağzımdan çıkacak sözleri beklerken annem sanki bir şeyler görür ya da duyar gibi odamızın kapısından içeriye bakıyordu. Sonra o da yanıma geldi ve ben gördüğüm şeyi anlattım oydu o kadındı yüzde yüz emindim bundan.O gün okulda camdan dışarıya bakarken bana dakikalarca bana bakıp sırıtan kadın bu gece odamın kapısında dikilmiş yine aynı yüzle bana bakıyordu. Annem ve babam kardeşimin de olaylardan etkilenmemesi için beni oturma odasına zütürmüşlerdi ve onun uyuması için babam başında bekliyordu.O gece annem ve ben beraber uyuduk babam da benim yatağımda kardeşimle beraber yatmıştı. Ertesi sabah kalktığımda anneannemin ve dedemin geldiğini gördüm. Benim kalktığımı görünce dedem hemen koşup sarılmıştı başlamıştı öpmeye bizi. Yüzünden gülümseme ekgib olmazdı fakat anneannemde bir şeyler farklıydı sanki çok yorgun ve üzgün gözüküyordu. Kardeşime sarıldı öptü fakat bana aynen şöyle seslenmişti gel bakayım sen yanıma.Şimdilerde anlıyorum o bakışları ve ses tonunu. Sanki birisi derdinizi anlamış ve ona paylaşmasını beklermiş gibiydi. Bende başımdan geçen her şeyi anneanneme bir bir anlattım.Ben anlattıkça anneannemin de korktuğunu sanki bir şeyleri biliyor gibi baktığını hatırlarım. Gözlerinde resmen eyvahlar olsun bakışı vardı tabi ben o zamanlar bunu böyle anlamıyordum aksine o yaşta birinin de korkabileceğini düşünüp rahatlıyordum. Fakat hiç de öyle değildi. Anneannem herşeyi anlamıştı...
-
-
1.
+5Kardeş sen ne kadar zekiymişsin amk herkesin bakışlarından ne anlatmak istediğini anlıyosun maşallah sana
-
1.
-
11.
+137 yaşımda olduğum için korkmaktan başka hiç bir şey düşünemiyordum. Ailemin telaşını ve korkusunu anlayamamıştım o zamanlar. Babam çaresizce bakıyordu bana elinden hiç bir şey gelmiyordu fakat o akşam eve geldiğinde beni yarın hastaneye zütüreceğini söyledi. O akşam dedem kardeşimle beni alıp Molla Arap Camii'ne akşam namazına zütürdü. Namaz kılmayı bildiğimizden değil tabi dedem ne yapıyorsa bizde taklit ettik. Dedem cami hocasına tanıyormuş meğer çağırdı bizi başladılar bir şeyler konuşmaya.Biz de o sırada cami avlusunda bir aşağı bir yukarı oyalanıyorduk. Hocayla dedemin konuşurken beni izlemelerinin sebebini şuan anlıyorum tabi. Hocanın beni ve kardeşimi yanına çağırdığını hatırlıyorum ve bize adakikalarca dua okuduğunu. Tabi o dualara ihtiyacı olan sadece benmişim ya.Neyse eve döndük ve ananem ve annemin bana 1 kaşık pasiflora verdiğini hatırlarım uyuyabilmem için.O yaşta bir çocuk için sakıncalı olabilirdi bu fakat buna gerçekten ihtiyacım olduğunu düşündüren bir şeyler vardı ortada. işe yaramadı değil tabiki kafamı yastığa koyduğum gibi uyumuştum o gece ama..
-
12.
+15Birden uyanıverdim. Saatin kaç olduğundan haberim yoktu tabi ama havanın yavaşça aydınlanmaya başladığını gördüm camdan. gece hafifçe kırılıyor ve gri beyaz arası bir renge dönüyordu dışarısı. Seher vaktinin sonları gibi hatırlıyorum. Tuvaletim vardı ve yataktan çıkıp gittim. Odamdan çıkınca ilk soldaydı tuvalet ve içimde hiç korku olmadan girdiğimi hatırlıyorum. Tuvaletimi yaptım ve ses çıkmaması için sifonu çekmedim tabiki yavaşça kapısını kapayıp odama doğru ilerlerledim. Odama girdim ve direk zıpladım yatağıma yorganı da çektim fakat farkettim ki terasın kapısı açıktı. Direk yataktan fırladım, terasın kapısını kapattım ve biraz etrafa baktıktan sonra sonra yatağıma geri döndüm. Dakikalar sonra terasın kapısı sertçe açıldı ve birden doğruldum. Kardeşime döndüm ve onun hala uyuduğunu fark ettim. Halbuki kapı çok sert bir şekilde duvara vurmuştu ve bunu babamlar ve dedemler bile duymadı. Kapıyı tam olarak kapatamadığımı düşünüp gidip kendimden emin bir şekilde ve sertçe tekrar kapadım ve yatağıma geri döndüm. Sırtım kardeşime dönük bir şekilde uyumaya çalışırken tam arkamdan birinin bana seslendiğini duydum ve irkilerek döndüm fakat kimse yoktu. Yine başlamıştı o taşikardi, kalbim yerinden fırlayacaktı ama bu sefer evde kalabalık olduğumuz düşüncesi hakim bir çocuk cesaretiyle hafif bir ses tonuyla kimsin dedim ve saniyesinde üstüme simsiyah bir şeyin atladığını hatırlıyorum. beni boğuyordu ve ben gözlerimi sımsıkı kapatmış bir şekilde dona kalmıştım. yine bir kaç saniye içinde üstümden atladığını ve tuhaf iğrenç bir ses tonuyla ahaalaaa diye bağırdığını o kadar iyi hatırlıyorum ki o ses tonu hala kulaklarımda. gözlerimi açtığımda hiç bir şey yoktu fakat çalışma masamızda duran her şeyin yerde olduğunu farkettim. Birden odama annem babam da dahil herkesin geldiğini gördüm babam direk sordum oğlum ne oldu ne yaptın diye.Yere düşten defterlerin ve kitapların sesiyle uyanmışlardı...
-
13.
+15Ağlamaktan hiç bir şeye cevap veremiyordum, o kargaşaya uyanan ve beni o halde gören kardeşimde ağlıyordu hatta annemle anneanneminde gözlerindeki yaşı farketmiştim ama neler olduğunu ve olayların aslında ne kadar ciddi bir boyutta olduğunu yeni anlıyorum. Ağlamamın bitmesi sabahı görmüştü zaten ve babam benim giyinmemi bile beklemeden üstüme montumu giydirip çıkardı dışarı. Apartmanın hemen önünde taksi bekliyorduk ki 10 dk olmadan falan gelmişti taksi babam çağırmış olmalıydı. Yanlış hatırlamıyorsam devlet hastanesine gittik çünkü sabahın körü olmasına rağmen çok kalabalıktı.Önce kan verdim ve sonra idrar testi. Bunların hiç bir önemi yoktu halbuki. Sonra 1 saatlik bir bekleyişin ardından daha adını bile okuyamadığım bir odaya girdik babamla(pgibiyatr).Kısa sarışın saçlı bir bayan güler yüzle karşıladı bizi.Önce bana oyalanmam için oyuncak araba verdiğini hatırlıyorum. kırmızı bir vosvostu.Ben bir yandan arabayla duvarları gezerken babama o ablaya heyecanlı bir şekilde bir şeyler anlattığını hatırlıyorum sonra sıra bana gelmişti. Ufak tefek sorular sorduğunu hatırlıyorum ve oradan ayrıldığımızda babamın bana puzzl, resim defteri vb. şeyler aldığını hatırlıyorum. pgibiyatr ın benim sorunumu çözmesini beklediği şeylere bakın, komik.O gün eve döndük e tabi her ne kadar bir çocuk için çok heyecan verici olmasada yeni alınmasının verdiği heyecanla başladık kardeşimle puzzle yapmaya.o sırada babamın bağırdığını duyuyorduk. sanırsam ananemin söylediklerine karşı geliyordu. halbuki bilmiyordu derdimin dermanı anneannemdeydi.o günleri çok uzatmadan geçeyim 1 ay a yakın bir süre her gece ağlayarak uyanmaya başlamıştım ve bu okula da gitmemi engelliyordu.en sonunda babam ısrarcı olmayı bırakmıştı herhalde ki bir sabah ananem ve annem benim kahvaltı edip birlikte bir yere gitmemiz gerektiğini söylemişlerdi...
-
-
1.
+1Rezzz..
-
1.
-
14.
+13Üç beş bir şeyler atıştırıp apar topar evden çıktığımızı hatırlıyorum. annemin elinde ufak bavul tarzı bir çanta vardı neler olduğunu anlamamıştım. dedem bizi ido vapurlarının kalktığı iskeleye bıraktı ve bizleri uğurlayıp kardeşimin yanına eve geri döndü. annem ben ve anneannem o gün Çınarcık' a gitmiştik.Çınarcık'ta dedemlerin yazlığı vardı ki hala yazları gideriz fakat sonbahar sonu kış başlangıcı bi tarihte ne işimiz vardı çınarcıkta işte o an hiç bir şey anlamadım ama içimde tatile giden çocuk sevinci vardı.Eve vardığımızda anneme neden buraya geldiğimizi ve ne kadar kalacağımızı sormuştum annemde bana sadece 2-3 gece kalıp dönücez demişti.Ama bir telaş vardı sanki anneannem nereye kaybolmuştu derken bir anda kapı açılda ve onunla beraber yaşlıca bir teyze içeri girdi. salona geçtik ve kadın bana yere oturmamı söyledi. kadın yanına bir bardak su ve bir kaç kağıt parçası ve kalem alarak oturdu karşıma. korkmuştum annem odada değildi ve sanırsam beni rahatlatmak için anneannemin şunları söylediğini hatırlıyorum sen hiç korkma şimdi bu teyze sana dualar okuycak biz de burdayız tamam mı. Bir süre kadının kağıtlara bir şeyler yazmasını bekledim ve ondan sonra benden gözlerinin içine bakmasını ve ne olursa olsun sağa sola bakmamamı söyledi. yüksek sesle dualar okumaya başladığını hatırlıyorum hem okuyor hem de kağıtları benim önüme bırakıyordu.bir anlık bir şokla kadının gözlerine bakarken sağımızda ve solumuzdaki koltuklarda birilerinin oturduğunu gördüm. kimdi bu insanlar ne zaman girmişlerdi eve derken o sırada bayılmışım (annem ve anneannemin anlattığına göre). uyandığımda annem ananem ve o kadın yanı başımda dua okuyorlardı. gözlerimi açtığım gibi kadın bana bir şeyler okuduğu sırada ne gördüğümü sordu. korkudan ne diyeceğimi şaşırmıştım. nereden biliyordu birilerini gördüğümü haliyle başladım ağlamaya ve yanımızda oturan insanlar gördüğümü söyledim. kadın direk çıkardı ağzındaki baklayı musallat bu büyü bu diye haykırdı.
-
-
1.
+3Hmm anlıyorum
-
1.
-
15.
+15Boş gözlerle annemin ve ananemin ağlamasını izliyordum sadece. büyünün musallatın ne demek olduğunu bile bilmiyordum.o sırada annemin telefonu çaldı konuşmalardan arayanın babam olduğunu anladım ve yaşlı kadının anneme bir şeyler söylediğini anneminde onları direk babama söylediğini hatırlıyorum ama ne söylediğini hiç hatırlamıyorum. neyse bir iki saat sonra kadın çıktı gitti evden bende o sırada tv başındaydım annemler balkonda bir şeyler konuşuyordu. akşam oldu ve bir şeyler yemek için dışarı çıktık yazlık ev olduğu için dolapta hiç bir şey yokmuş çünkü. neyse karnımızı doyurduk ve evin yolunu tuttuk. resmen kış vakti olduğu için yazları dolup taşan o yer sanki ıssız terk edilmiş bir köy gibiydi. neyse döndük eve saat geç olduğundan direk yatırdılar beni. yastığa başımı koydum ve direk odanın kapısını ve karşı duvarı görür şekildeydim.sol tarafta tuvalet ve yatak odası sağ tarafsa salon mutfak ve balkona gidiyordu. annemler de yol yorgunu oldukları için olsa gerek yatmışlardı yatak odasında.ben yine uyumakta zorluk çekiyordum tam o esnada anneannemin uyandığını duydum. gözlerimi kapatır gibi yaptım ve ananemin bana baktığını farkettim. ondan sonra su içmek için heralde mutfağa doğru yürüdüğünü farkettim ama bir de ne göreyim ufak boylu simsiyah şey(üstüme atlayana benzeyen) onu takip ediyordu. direk haykırdım anneanne diye ve ardından bana doğru yaklaşan koşar adımlar duydum pat pat pat pat pat ve o şeyle göz göze gelmiştik. simsiyah tamamen simsiyah gözler ve başka hiç bir şey hatırlamıyorum.o sabah uyandığımda annem ananem ve o yaşlı kadın hazırlanmış bir şekilde beni bekliyorlardı. kalktım kahvaltı bile etmeden gemiye bindiğimizi hatırlıyorum.eve dönüyorduk. vapurdan indiğimizde bizi yine dedem aldı ve evin yolunu tuttuk fakat ben o kadının neden bizimle geldiğini hiç anlamamıştım...
-
16.
+11 -1Eve dönmüştük ve öğle saatleri olmasına rağmen babamın evde olmasına hem şaşırmış hem de sevinmiştim.ben ayakkabılarımı çıkarıp eve fırlamıştım bile fakat annem ananem ve o kadın apartman kapımızın önünde durmuşlardı.bir kaç dakika sonra annem içeri girdi ve mutfaktan bez cif tarzı eşyalar aldı (deterjan ya da onun gibi şeyler de olabilir hatırlamıyorum) ve 3 ü birden apartman kapımızı silmeye başladılar.o zamanlar buna hiç bir mana bulamamıştım tabi ama artık sebebi belli, kapımıza domuz yağı sürülmüştü. saatlerce kapıyı sildiler fakat işleri bitmemiş gibiydi.3 ü de eve girdiler fakat yaşlı kadın sanki bir şeyler ararmış gibi evi süzüyordu. kardeşim okuldan döndü ve hep beraber akşam yemeği yedik.ben odamda yatmak istemediğimi söyledim, ananem ve dedem bizim yataklarımızda biz de kardeşimle beraber salonda yattık o gece. yaşlı kadında oturma odasında yatacaktı ve bize yatmadan önce takmamız için birer kolye verdi (muskaymış). o gece gayet güzel uyuduğumu hatırlıyorum ki o gece ve o geceden sonra üniversiteye kadar öyle bir şey yaşamamıştım. annemlerin anlattığına göre biz diğer sabah kardeşimle beraber okuldayken annemler evdeki bazı yastık kılıflarından ve benim okul pantolonumdan arapça şeyler yazılı kağıtlar çıkarmışlar. gömme dolapların diplerinden de pek çok kağıt çıkarmışlar ve o yaşlı kadın bunların bir kısmını dualar eşliğinde yakmış bir kısmını da Çınarcık ' a dönen vapurda denize bırakmış. Annemlere de özellikle tembihlemiş bu işin arkasında kimin olduğunu neden yaptığını sakın sorgulamayın bu konuyu da bir daha bu evde konuşmayın diye.O günden beri üniversiteyi kazanıp istanbul'a dönüşümüze kadar hiç bir olay yaşamamıştım...
-
17.
+8Yıllar geçti, ortaokul ve liseyi de sorunsuz bir şekilde bitirmiştim.O yıllarda neredeyse hiç bir olay yaşamadım. Tabiki herkese olduğu gibi evde sesler duyduğumu sanmak ya da banyoya girince izlendiğimi hissetmek gibi şeyler yaşamışımdır fakat o olayların benzeri olmamıştı. Ailem çok mutluydu, yazları ne zaman Çınarcık a gitsek o kadına uğrar duasını alır elini öperdik. Geldi geçti o günler yıl oldu 2012.Üniversiteye başlamıştım artık istanbul'a taşındım. Hazırlık çok rahat geçti ev ve yurt bakana kadar anneannemlerde ve babaannemlerde kalıyordum. Neyse bölümde ilk yılıma geçmiştim ve okuluma uzak olmasına rağmen ekonomik olduğu için beylikdüzünde bir ev tutmuştuk.1+1 di salon mutfak birleşikti ve bir tane yatak odası vardı. Eşyalı olduğundan çok rahattım fakat eve bir türlü ısınamamıştım. Kendimi o evde huzursuz hissediyordum ve gün geçtikçe geceler uykusuz geçmeye başlamıştı bile. Sık sık okuldan arkadaşlarımı eve toplardım birlikte kalırdık evde birinin olması beni rahatlatıyordu ve sorun çıkmıyordu. Ekim sonu gibi hatırlarım bir hocamız uzun soluklu bir proje ödevi vermişti ve bu yüzden hayatımız evden okula okuldan eve olmaya başladı. Neredeyse hiç uyumuyor ve pc başından kalkmıyordum.Ve o gece geldi çattı...
-
18.
+8inanılmaz uykusuzdum ama bunu evde hissedemiyordum, sanki evdeyken o sıkıntı korku beni inanılmaz dinç hale getiriyordu. Bilgisayar başından kalkmadığım projemi bitirmiştim bile ama her tarafımı saran korku ve huzursuzluk beni yatağa zütürmüyordu. Sürekli bilgisayar başında bir şeyler izliyordum. Uykumu okulda 15 dk lık ders aralarında almaya başlamıştım resmen. Fakat o gece canıma tak etmişti. Annemi arayıp uyuyamadığımı söyledim ve bana gidip pasiflora almamı yatmadan 1 saat önce 2 kaşık içmemi söyledi. Aynen öyle yaptım bende. Saat 11 e geliyordu yarın yine 8 de ders vardı. içtim 2 kaşık pasiflorayı geçtim pc başında bir şeyler seyrediyorum. Yarım saat sonra uykumun iyice bastırdığını hissettikten sonra geçtim yatağa. Salondaki ışığı açık bırakmıştım ve kafamı yastığa koyduktan 15 dk sonra telefonu yere bıraktığımı hatırlıyorum, sonunda uyumuştum ama keşke hiç uyumasaydım. Odamdaki gürültü patırtıyla uyandım bir süre sonra gözlerim yarı açık, hafif uykulu bir şekilde etrafıma baktım ve sandalyemin düştüğünü gördüm. Yavaşça soluma döndüm ve bu oydu kapının eşiğinde bana bakan o simsiyah şey.Onu gördüğüm an elimi hiç çıkarmadığım muskama zütürdüm ve hafif bağırarak bismillah bismillah demeye başladım.Ben bismillah dedikçe o sanki daha çok sinirlenip sağa sola koşmaya başlamıştı, masama çıkıyor yere atlıyor ordan oraya koşuyordu.En sonunda odadan çıktı, bense deliler gibi aklıma gelen her duayı okuyordum bir yandan da ağlıyordum ve o odadan çıktıktan yaklaşık 1-2 dk sonra içeride kıyamet koptu sanki. Duyduklarım kırılan bardaklar tabaklar camlar gibiydi. Kulaklarımı tıkadım gözlerimi sımsıkı kapayıp sürekli ayetel kürsi okuduğumu hatırlıyorum. Bunu belki 10-15 dk aralıksız yaptım ve bıraktığımda kapı zilinin çaldığını hatırlıyorum. içeriden hiç ses gelmiyordu ve fırladım yataktan. Salona girdiğimde her yerde kırık bardaklar camlar vardı masanın sandalyeleri sağa sola fırlamıştı. Koştum kapı deliğinden baktım ve karşı daireden oturan çiftin orda olduğunu gördüm. Kapıyı açtım ve söyledikleri beni şoka sokmuştu. Onlarda bu gürültüye uyanmışlardı ve içeriyi gördüklerinden yardıma ihtiyacım olup olmadığını sordular.O korkudan yalnızlıktan o kadar kötü durumdaydım ki tekliflerini kabul edip birlikte salonumu temizledik ve neredeyse sabah ezanına doğru evlerine döndüler. Onlar gittiklerinde salonun ortasında oturmuş ağlıyordum...Tümünü Göster
-
19.
+5Kafamı kaldırıp saate baktım, saat 9 a geliyordu. Oturduğum yerden hiç kalkmamıştım, geçmişte yaşadığım olayları ve önceki geceyi düşünüp durmuştum.Bi ara deliriyor muyum diye düşündüm ama komşularda görmüştü evin halini. Kapı çaldı kalktım karşı komşumuz bana kahvaltı getirmişti oturup birlikte yedik.O sırada onlara da başımdan geçen hikayeleri bir bir anlatmıştım ve şaşkın bakışlarla beni dinlediklerini hatırlıyorum. Kahvaltı bittikten sonra çıktık evden, onlar kendi dairelerine geçtiler bende dışarı attım kendimi. Markete koşup bi paket sigara aldım ve annemi aradım.Önceki geceyi ayrıntısına kadar anlattıktan sonra annemin biz geliyoruz oğlum dediğini hatırlıyorum. Dedikleri gibi tam da o gece geldiler,1 ay a yakın bi süre o küçücük evde kaldık o sırada babam hem ev bakıyor hemde istanbul'a tayin gelmesini bekliyordu.1 ay sonra olmuştu herşey Beylikdüzü Cumhuriyet Mahallesinde bir yerde ailemle yaşamaya başlamıştım tekrar. Fakat 1 aydır ne adam akıllı uyuyabiliyor ne de okula gidebiliyordum. Annemin sabrı taşmıştı, sürekli ananemle buluşup buna bir çözüm arıyorlardı. Babam hiç bir şey söylemiyordu, sadece çok üzgün olduğunu hatırlıyorum. Elinden bir şey gelmiyordu çünkü bu zamana kadar ne böyle olaylara inanmış ne yaşamıştı. Kışı atlatmıştık, havaların düzelmeye başladığı zamanlar yanlış hatırlamıyorsam mart sonu gibi annem bana hazırlanmamı ve bir bak gün içinde Ankara'ya gideceğimizi söyledi...
-
20.
+8Ankara'da yaşamış olanlar belki duymuşlardır semt mahalle ismi vermiycem ama Ana diye seslendikleri bir kadının yanına gidiyormuşuz. Kızıl saçı başı açık tek başına müstakil bir evde yaşıyordu. Neyse biz o gün içinde hazırlandık otobüs biletlerimizi zaten bir gün sonrası için almış bile babam. Gece 3 gibi yola çıktık sabah Ankara'ya varmıştık. Neyse önce bi otele yerleştik ondan sonra annem vakit kaybetmememiz gerektiğini söyledi ve duş alıp çıktık evden. Söylemiycektim ama neyse çinçin taraflarına gidiyormuşuz. neyse annem birilerine yol tarifi sora sora bi evin önüne vardık. kapıyı çaldık ve kadın açtı kapıyı. Bize güleryüzle hoşgeldiniz dedi buyurun içeri geçin dedi fakat bana farklı şekilde baktığını anlamıştım sanki her şeyi biliyor gibiydi. Neyse biz geçtik oturduk bende o sırada sağa sola bakmaya başladım. gayet normal bir köy evini andırıyordu öyle saçma sapan filmlerdeki gibi duvarlara oraya buraya değişik şeyler asılmamıştı. kadınla karşı karşıya oturduk o sordu ben cevapladım ve inanın sanki olayları biliyormuş görmüş gibi sorulardı bunlar. yanına geldi mi bir şey söyledi mi dışarıda gördün mü gibi hatta ilkokulda yaşadığım o bana bakan kadın olayını bile bilirmiş gibi bir soru sorduğunu hatırlıyorum. neyse duymak istediği her şeyi anlattım.o sırada lavabonun nerede olduğunu sordum ve bana tarif etti. tuvalete girdim ve çıktığımda karşımda bir oda fark ettim. annemle sohbet ederlerken dikkatimi çeken o odaya göz atmak istemiştim içerisi bomboştu ve hiç camı yoktu o odanın. fakat odaya girdiğim an olaylar esnasında hissettiğim korku heyecan endişe bütün hepsi sarmıştı her yanımı ve direk dışarı attım kendimi. annemlerin yanına döndüğümde Ana bana aynen şunu söyledi neden girdin o odaya ?...
Başlıklarınızın mod seçimlerine girebilmesi için başlık açarken fotoğraf/video eklemelisiniz.
Her türlü istek, şikayet ve önerileriniz için altinci admini ile irtibata geçebilirsiniz.
___________________________________________________
regl kani icen vampir admin