7 yaşımda olduğum için korkmaktan başka hiç bir şey düşünemiyordum. Ailemin telaşını ve korkusunu anlayamamıştım o zamanlar. Babam çaresizce bakıyordu bana elinden hiç bir şey gelmiyordu fakat o akşam eve geldiğinde beni yarın hastaneye zütüreceğini söyledi. O akşam dedem kardeşimle beni alıp Molla Arap Camii'ne akşam namazına zütürdü. Namaz kılmayı bildiğimizden değil tabi dedem ne yapıyorsa bizde taklit ettik. Dedem cami hocasına tanıyormuş meğer çağırdı bizi başladılar bir şeyler konuşmaya.Biz de o sırada cami avlusunda bir aşağı bir yukarı oyalanıyorduk. Hocayla dedemin konuşurken beni izlemelerinin sebebini şuan anlıyorum tabi. Hocanın beni ve kardeşimi yanına çağırdığını hatırlıyorum ve bize adakikalarca dua okuduğunu. Tabi o dualara ihtiyacı olan sadece benmişim ya.Neyse eve döndük ve ananem ve annemin bana 1 kaşık pasiflora verdiğini hatırlarım uyuyabilmem için.O yaşta bir çocuk için sakıncalı olabilirdi bu fakat buna gerçekten ihtiyacım olduğunu düşündüren bir şeyler vardı ortada. işe yaramadı değil tabiki kafamı yastığa koyduğum gibi uyumuştum o gece ama..

Rezervatuar

Birden uyanıverdim. Saatin kaç olduğundan haberim yoktu tabi ama havanın yavaşça aydınlanmaya başladığını gördüm camdan. gece hafifçe kırılıyor ve gri beyaz arası bir renge dönüyordu dışarısı. Seher vaktinin sonları gibi hatırlıyorum. Tuvaletim vardı ve yataktan çıkıp gittim. Odamdan çıkınca ilk soldaydı tuvalet ve içimde hiç korku olmadan girdiğimi hatırlıyorum. Tuvaletimi yaptım ve ses çıkmaması için sifonu çekmedim tabiki yavaşça kapısını kapayıp odama doğru ilerlerledim. Odama girdim ve direk zıpladım yatağıma yorganı da çektim fakat farkettim ki terasın kapısı açıktı. Direk yataktan fırladım, terasın kapısını kapattım ve biraz etrafa baktıktan sonra sonra yatağıma geri döndüm. Dakikalar sonra terasın kapısı sertçe açıldı ve birden doğruldum. Kardeşime döndüm ve onun hala uyuduğunu fark ettim. Halbuki kapı çok sert bir şekilde duvara vurmuştu ve bunu babamlar ve dedemler bile duymadı. Kapıyı tam olarak kapatamadığımı düşünüp gidip kendimden emin bir şekilde ve sertçe tekrar kapadım ve yatağıma geri döndüm. Sırtım kardeşime dönük bir şekilde uyumaya çalışırken tam arkamdan birinin bana seslendiğini duydum ve irkilerek döndüm fakat kimse yoktu. Yine başlamıştı o taşikardi, kalbim yerinden fırlayacaktı ama bu sefer evde kalabalık olduğumuz düşüncesi hakim bir çocuk cesaretiyle hafif bir ses tonuyla kimsin dedim ve saniyesinde üstüme simsiyah bir şeyin atladığını hatırlıyorum. beni boğuyordu ve ben gözlerimi sımsıkı kapatmış bir şekilde dona kalmıştım. yine bir kaç saniye içinde üstümden atladığını ve tuhaf iğrenç bir ses tonuyla ahaalaaa diye bağırdığını o kadar iyi hatırlıyorum ki o ses tonu hala kulaklarımda. gözlerimi açtığımda hiç bir şey yoktu fakat çalışma masamızda duran her şeyin yerde olduğunu farkettim. Birden odama annem babam da dahil herkesin geldiğini gördüm babam direk sordum oğlum ne oldu ne yaptın diye.Yere düşten defterlerin ve kitapların sesiyle uyanmışlardı...

Rezervasyon

sayfa 2 rezerve

rezervasyon

Ağlamaktan hiç bir şeye cevap veremiyordum, o kargaşaya uyanan ve beni o halde gören kardeşimde ağlıyordu hatta annemle anneanneminde gözlerindeki yaşı farketmiştim ama neler olduğunu ve olayların aslında ne kadar ciddi bir boyutta olduğunu yeni anlıyorum. Ağlamamın bitmesi sabahı görmüştü zaten ve babam benim giyinmemi bile beklemeden üstüme montumu giydirip çıkardı dışarı. Apartmanın hemen önünde taksi bekliyorduk ki 10 dk olmadan falan gelmişti taksi babam çağırmış olmalıydı. Yanlış hatırlamıyorsam devlet hastanesine gittik çünkü sabahın körü olmasına rağmen çok kalabalıktı.Önce kan verdim ve sonra idrar testi. Bunların hiç bir önemi yoktu halbuki. Sonra 1 saatlik bir bekleyişin ardından daha adını bile okuyamadığım bir odaya girdik babamla(pgibiyatr).Kısa sarışın saçlı bir bayan güler yüzle karşıladı bizi.Önce bana oyalanmam için oyuncak araba verdiğini hatırlıyorum. kırmızı bir vosvostu.Ben bir yandan arabayla duvarları gezerken babama o ablaya heyecanlı bir şekilde bir şeyler anlattığını hatırlıyorum sonra sıra bana gelmişti. Ufak tefek sorular sorduğunu hatırlıyorum ve oradan ayrıldığımızda babamın bana puzzl, resim defteri vb. şeyler aldığını hatırlıyorum. pgibiyatr ın benim sorunumu çözmesini beklediği şeylere bakın, komik.O gün eve döndük e tabi her ne kadar bir çocuk için çok heyecan verici olmasada yeni alınmasının verdiği heyecanla başladık kardeşimle puzzle yapmaya.o sırada babamın bağırdığını duyuyorduk. sanırsam ananemin söylediklerine karşı geliyordu. halbuki bilmiyordu derdimin dermanı anneannemdeydi.o günleri çok uzatmadan geçeyim 1 ay a yakın bir süre her gece ağlayarak uyanmaya başlamıştım ve bu okula da gitmemi engelliyordu.en sonunda babam ısrarcı olmayı bırakmıştı herhalde ki bir sabah ananem ve annem benim kahvaltı edip birlikte bir yere gitmemiz gerektiğini söylemişlerdi...

panpa stokla oyle at

Rezzzzzzzzzz

Rezzzzz

okucam lan

Rez devam

Okurum bunu

rez okurum

Üç beş bir şeyler atıştırıp apar topar evden çıktığımızı hatırlıyorum. annemin elinde ufak bavul tarzı bir çanta vardı neler olduğunu anlamamıştım. dedem bizi ido vapurlarının kalktığı iskeleye bıraktı ve bizleri uğurlayıp kardeşimin yanına eve geri döndü. annem ben ve anneannem o gün Çınarcık' a gitmiştik.Çınarcık'ta dedemlerin yazlığı vardı ki hala yazları gideriz fakat sonbahar sonu kış başlangıcı bi tarihte ne işimiz vardı çınarcıkta işte o an hiç bir şey anlamadım ama içimde tatile giden çocuk sevinci vardı.Eve vardığımızda anneme neden buraya geldiğimizi ve ne kadar kalacağımızı sormuştum annemde bana sadece 2-3 gece kalıp dönücez demişti.Ama bir telaş vardı sanki anneannem nereye kaybolmuştu derken bir anda kapı açılda ve onunla beraber yaşlıca bir teyze içeri girdi. salona geçtik ve kadın bana yere oturmamı söyledi. kadın yanına bir bardak su ve bir kaç kağıt parçası ve kalem alarak oturdu karşıma. korkmuştum annem odada değildi ve sanırsam beni rahatlatmak için anneannemin şunları söylediğini hatırlıyorum sen hiç korkma şimdi bu teyze sana dualar okuycak biz de burdayız tamam mı. Bir süre kadının kağıtlara bir şeyler yazmasını bekledim ve ondan sonra benden gözlerinin içine bakmasını ve ne olursa olsun sağa sola bakmamamı söyledi. yüksek sesle dualar okumaya başladığını hatırlıyorum hem okuyor hem de kağıtları benim önüme bırakıyordu.bir anlık bir şokla kadının gözlerine bakarken sağımızda ve solumuzdaki koltuklarda birilerinin oturduğunu gördüm. kimdi bu insanlar ne zaman girmişlerdi eve derken o sırada bayılmışım (annem ve anneannemin anlattığına göre). uyandığımda annem ananem ve o kadın yanı başımda dua okuyorlardı. gözlerimi açtığım gibi kadın bana bir şeyler okuduğu sırada ne gördüğümü sordu. korkudan ne diyeceğimi şaşırmıştım. nereden biliyordu birilerini gördüğümü haliyle başladım ağlamaya ve yanımızda oturan insanlar gördüğümü söyledim. kadın direk çıkardı ağzındaki baklayı musallat bu büyü bu diye haykırdı.

O nasıl ev amk zütunmu zenci gibse gitmem

Rez okurum

Rezzzernev

Rez panpa

Kardeş ilerleyen günlerde devam etme dıbınakoyim ya