çocukluğum aklıma geldi

Beyler ben okuldan Çıkar markete uğrayıp eve giderdim hep böyle bi gün markete girdim Çocuğun biri 50 kurumla top almaya çalışıyo bende ekmek falan alıyom para da var yanımda cocuk topu oyle bi istiyo ki anlatamam alıp versem mi diye dusunuyorum top û bi yandan da gösterisi olmasın diyorum neyse cocuk cıktı top û alamadan boynu bükük aldım topu koştum peşine cocuk yok ortalarda oynaya oynaya dondum gerı napıcam bu topu diye marketçiye vereyim Çocuk gelince o versin dedim verdim adama top û aksam Üzeri bişey almak için çıktım evden marketçi senin cocuga verdim dedi topu beyler sizce vermişmidir gotun tek i bu adam bişey diyemedim bende eyw dedim cıktım şuku atmayın beyler canım sıkıldı yazayım dedim

up up up

kederlendirdin lan

duygulandırdın beni panpa bende özledim dıbına koyim eve girmezdik dıbına koyim simdi evden cıkmıyoruz

Hortum içinden fişek atardık, kuytak oynardık, sigara paketi biriktirirdik, kızlarla saklambaç oynamanın tadı bi' başkaydı. Maceraya giderdik, keşiflere bilmediğiz sokakları keşfe çıkar o mahallenin çocuklarının " ne işiniz var dıbına koduklarım mahallemizde" gibi laflarına zaman zaman kaçarak, zaman zaman dövüşerek cevap verirdik. mahalle maçları modaydı atletlere tükenmez kalemle mahalle ismini yazıp maçlara giderdik. hayrat musluklarından kana kana su içerdik. eğer futbol kulübüne yazılacaksa seçmelere babamızla değil kendimiz giderdik. camiden kaçıp balığa giderdik.

Özet: Ah bir de rakı şişesinde balık olsam.

> ask me anything < http://formspring.me/mhrdzgn

up up up

@5-6-7 şuku panpalarım benim.

@1 ağladım panpa

@1 duygulandım bin

şukuladım lan gözyaşlarıyla

ebenizin dıbını gibeyim

hepiniz mi liselisiniz amk

yok mu lan rakı getiricek bi bin

şimdi ebesinin amı gibi mal mal evde oturuyorum, eş dost yok, para yok, herkes ailesiyle beraber. benim ziyaret edebiliceğim bi ailem bile yok. yaşlı anam dışında, deli etsede beni severim onu.

şimdi ne alaka diceksiniz? resmen çocukluğum aklıma geldi. 90'larda çocuk olmak çok ayrı bişeydi amk. 15 sene önce kurban bayramı sabahı erkenden kalkar namaza giderdik, peder, kuzen, eş dost... eve döndüğümde kömür sobası yanıyo olurdu. annem hava soğuk olur üşümiyim diye bayramlıklarımı kömür sobasının üzerindeki çamaşırlığa asardı. bi giyerdim sıcacık amk. gene aynı sobanın üzerinde çay demlenirdi. o çayın bile tadı bi farklıydı.

herkesin elini öperdim, harçlıkları toplardım. biriken parayla gittiğim ilk yer kırtasiye olurdu, 10 tane atari kasedi alırdım, kalanıylada cips kola. liseliler bilmez amk. o zaman pokemon tasoları falan nerde... cartoon network vardı, bugs bunny, daffy duck, saftirik elmer tasoları falan vardı.

öğlen kavurmalar yenilirdi, akşam bütün mahalle 30 kişi bir araya gelir saklambaç oynardık. şimdi kimse birbirinin yüzüne bile bakmıyo. bilyelerimiz vardı, turnuvalar yapardık...

hele bide kurban bayramında kar'a denk gelince offf.. kız kaçıranları karın içine gömerdik... boncuklu tabancalarla ekşın oyunları oynanırdık.

artık herkesin parası bitmeye yakın kalanlarla meybuz ve jole alırdık. 10.000 liraydı lan.

şimdi o paraya millet araba alıyo, çocukların ps3'leri var, mc'leri var. tasolar yok, atariler yok... imkanım olsada o günlere dönsem amk...

kederlendim lan. biri rakı getirsin.