çocukluktan kalma vicdan azaplarımız beyler

kızın biri kuzeninin fotoğrafını gosteriyodu çocuk keldi ahahah lösemimi bu amk dedim gülerek. çocuk ciden lösemi çıktı ben benim amıma koyim yerin dibine girmiştim.

7-8 yaşındaydım bizim evin aşağısında tarla gibi bir yer vardı. ben ve bir arkadaşım elimizdeki kağıtları, gazeteleri vb.. yakıp o tarlaya attık. alevler falan büyüdü. itfaiye çabuk gelmeseydi bütün mahalle kül olurdu.

@8 reha muhtara ıtırafa cıkmıscasına buyuk bı ıtırafta bulunmus.

gotume catal sokuuyordum ben kucukken

@250 hayatını gibeyim huur çocuğu

hastalıklı bi çocuk vardı omiriliği ezilmiş küçükken ağır hareket ediyodu orda birde benden bi yaş büyüktü hastanelik etmişdim döve döve hala üzülürüm

maden suyu şişelerinin ve tuğlaların içine torpilleri toldurup içinde kedi olan çöp kovalarına atardık patladığında kedi parampatça olurdu kan çöp kovasının altından akardı

lisedeyken manisanın bir numaralı horoz dövüştürücüsüydüm namım vardı birsürü horoz benim yüzümden kör olmuştu kendi horozumun 1 gözü kör olduğunda bile dövüştürmeye devam ettim ikinci gözü kör olunca köpeğime meze yaptım. çok pişmanım beyler :/

rizörv

cips çalardık bakkaldan bazende sadece içini açar tasoları alırdık. para olmayınca insan kendi düzenini sağlıyor bişekilde kendi adaletini.
edit: adaletini gibim dünya

ilkokulda çubuk kraker almıştım kantinden. daha açmadım sınıfta aşık olduğum bi kız vardı. verdim eline bunun bu ne ya diyip öndeki sıraya fırlatmıştı çubuk krakeri. öyle utanmıştım ki dıbına koyim. huur ya hala aklıma geldikçe sinirlenirim

reserved

civciv atmıştım 4.kattan uçsun diye.. pişman değilim bi daha olsa bi daha yaparım

hepinizin dıbına koyiyim

çocukken oturduğumuz mahallede yatalak bi kadın vardı nerden baksan 70 yaşında bide kocası vardı üseyin abi oda nerden baksan 70 yaşında neyse bu ipne üseyin amcanında evinin önünde iki ağaç vardı bildiğin kale amk biz orda hep top oynardık bu herif de çıkardı bizi korkuturdu topunuzu keserim sizi bodruma kapatırım gidin ananızın amında oynayın tarzı şeyler söylerdi. nitekim bi gün cidden topumuzu kesti.

bizde bunun üstüne örgütlenip evin içine girdik adamın çiçeklerini falan yolduk odun zulasını dağıttık karısına küfrettik kadın ağlamaya falan başladı sonra kaçtık amk o günkü o çocukluk pgibolojisiyle yaptığımız hunharca hareketler aklıma geldikçe hala vicdan azabı duyarım kadından helallik alamadık öldü gitti zaten adamcağız tek başına bi 10 sene daha yaşamıştır orda. aklımızı gibeyim ya.

öbür tarafta wifi varsa bu entryi okurlar karı-koca inşallah ben arkadaşlarım ve kendim adına özür diliyorum amk. bak gözlerim dolu dolu oldu gene.

amkm ne ıbneymıssınız lan

reserved

ümran diye bi kız vardı 5. sınıfta yanımda oturuyordu amk bir sıçtı bir sıçtı tencere kadar höööhh dedik dıbına koyim ilk kokuyla tanışan ben olmuştum sınıfa da ben yaydım heeehhehe ümram sıçtı ahahah uuuoooaaa ümran sıçtı peeeeee diye diye ağlattım kızı. sınıf boşaldı ümran ailesi gelene kadar yerinden kalkmadı anası babası falan geldi ümran tabi hıçkırarak ağlıyordu sanki biri tecavüz etmiş havasında ağlıyordu buydu yani herşey buydu amk. kızın sıçması. o gün bu gün kızlarla muhattap olmam hep erkeklerle.

rezerved

sporcu kartlarının olduğu dönem bakkala dalmıştım kart alcam diyebi baktım bakkal amca kapının önünde bende hemen kartların olduğu kutuya gittim hiç sağa sola bakmadan cebe dolduruyorum amk rahat 10 - 15 kart sokuşturdum cebe arkamı bi döndüm bakkalın kızı kasanın orda bana tiksinç bi suratla bakıyo hay amk utana kızara elimdeki bi kartın parası ne kadar diye sordum ikiyüzelli binlira dedi sonra cepteki kartlarıda çıkardım tezgahın üstüne koydum aaa bunlar nerden gelmiş gibilerinden sıvamalara girdikten sonra bakkaldan koşarak kaçtım o günden sonra gidemez oldum o bakkala

arkadaşa şaka yapıyım derken dişi kırılmıştı ne günlerdi be amk

reserve