çocukluk kahramanım burak abi ölmüş lan

@19 adamsın lan on numara olmuş

ben bu hikayeye bi sigara yakarım kardeşim izninle

okumak isteyen vardır, burak abi için up

okumak isteyen vardır, burak abi için up

okumak isteyen vardır, burak abi için up

okumak isteyen vardır, burak abi için up

okudum hepsini panpa allah rağmet eylesin, başın sağolsun

okumak isteyen vardır, burak abi için up

Zaten duygusal bir adamım gece gece oldu mu bu güzel kardeşim.
Allah herkese bir burak abi nasip etsin.
Allah rahmet eylesin

başın sağolsun kardeşim

Hikayem bu kadar beyler dinlediğiniz için teşekkür ederim. Burdan burak abime sesleniyorum,
"Herşey için teşekkürler abi, en yakın zamanda gelicem mezarına, söz veriyorum, yine oyunlardan bahsedicez en çok, müzik, dergi falan...
Bana öğrettiklerin için, bana dürüst davrandığın için, beni koruduğun için ve çocukluğumu gibtir edip adam yerine koyduğun ve dinlediğin için çok teşekkür ederim. Senin sayende belki de çok çabuk olgunlaştım ve sorumluluk almayı öğrendim, sen olmasan, ben bugün bu adam olamazdım."

@54 bilmiyorum ki ben o link nasıl yapılıyo :/
Neyse, devam edeyim şurdan, 2 gündür moralim çok bozuk beyler. Hayatınıza bakış açınızı değiştiren biri varsa, onunla teması kesmeyin, ne olursa olsun arada bir halini hatrını sorun. Bu adam ne kadar uyuşturucu gibi pis bir işe girmiş olsada benim abimdi ve ben bu adam sayesinde hayata 4-0 ( galatasaraylıyım bende :D ) önde başladım.
1)Yaşıtlarım 31 i sayı zannederken, ben çılgınlar gibi ferreları izliyor, gece evde tertemiz 31imi çekip uyuyordum.
2)Am,züt, meme demeyi 15 yaşında lisede değil, 7-8 yaşında okumayı öğrenirken L-Manyak, Lombak gibi çok kral dergilerden öğrendim + mizah kültürüm oluştu.
3)Her ne kadar çok erken olsada, sigara gibi bir nimetle tanıştım, ki , hala çok büyük keyifle içiyorum.(ciğerlerim tertemiz bu arada domuz gibi sağlıklıyım)
4)Abi - kardeş ne demek ben onu anladım.

Şuana kadar, yani tam 4 yıldır haber alamıyordum burak abiden, zaten üniversite hayatı zorlayıcıydı, çokta peşine düşmemiştim bu işin, hani bir şekilde yine görüşürüz nasıl olsa diyordum. Durumun derinliğini bana annesi anlattı telefonda, nedense annesini aramak yada anneme söylemek hiç aklıma gelmemişti. Burak abi barlarda uzunca bir süre barmenlik yaptıktan sonra kuryeliğe başlamış. Kısa mesafelerde satış yapıyor, çok kâr etmese bile iyi para kazanıyormuş. Bir gün kendinde olmayan biri bunu köşeye sıkıştırıp cebindeki herşeyi almış, bu da sinirlenip saldırmış, adam da silahını çekip vurmuş. Ambulansta vefat etmiş. Annesi bunların hiçbirini bilmiyormuş tabi. O da dün öğrenmiş yakın arkadaşlarından. Adamın kim olduğu ne iş yaptığı belli değil. Şimdi polis araştırıyormuş. En çok garibime giden şey veda edemedim burak abime.

sadece senin yazdıklarını görelim o linki ekle panpa

Burak abi üniversiteyi kazandı, istanbulda fizik müh. gibi bir bölümdü yalanda olmasın tam hatırlamıyorum ama bildiğim kadarıyla okula hiç gitmedi, onun hayalleri başkaydı, bir cafe/bar ı olsun, sabahtan akşama güzel müzikler çalsın, insanlar konuşsun eğlensin falan istiyordu. Bu şekilde yaklaşık 2-3 yıl daha geçirdi, sürekli barlarda barmenlik yapıyor, istanbulda gece hayatında ortamdan ortama akıyordu. Kendi soyadını değil başka bir lakap kullanıyordu(sölemicem şimdi ifşa olmasın belki tanıyan çıkar). Onu herkes tanıyordu ve seviyordu, hala çok zekice espriler yapıyor, hala yeri geldimi ortamın dıbına koyuyordu. Benim üniversiteye girdiğim sene facebook unu kapattı ve kayıplara karıştı. Hiçbir şekilde ulaşamadım burak abiye.

Derken, annem içerden kalkıyoruz diye seslendi, bi anda yüzüm düştü tabi, ama yapacak birşey yoktu, gidiyorduk artık. Zaten benim zorumla gelmiştik orayada , daha fazlası için ısrar edersem evde sıkıntıya girerdim. Burak abiyle vedalaştık, artık bilgisayarım ve e-mail adresim vardı, msn de yayılmıştı, msnden yazışırız diye sözleştik. Ve yaklaşık 2-3 yılda msnden görüştük.

1-2 yıl sonra bizim yolumuz istanbula düştü, tabi ben daha gitmeden babamın kafasını gibmeye başladığımdan burak abilere gideceğimiz kesinleşti. Evlerine gittiiğimiz o güne kadar 1-2 kere telefonda sesini duymuştum abimin, onun haricinde hiç görüşmedik, zaten görüşmemek daha iyi oluyordu, insan konuşunca falan daha çok özlüyo amk. Neyse, kapılarının zilini çaldım, kalbim küt küt atıyo, sınıfta sevdiğim kız bana vericem akşam dese bile böle olmam yani, kapıyı burak abi açtı, tabi geleceğimizi biliyormuş, o zamanlar 17-18 yaşında falandır heralde tam hatırlayamadım. Kucakladı falan, odasına geçtik. Sakalları çıkmış baya uzatmıştı.
-Abi sakal yakışmış
-Eyv genç adam, seninde çıkar zamanla
dedi. ikimizinde gözleri parlıyordu, sanki yıllar önce kaybettiğim bir duyguyu birdaha yaşıyordum resmen(not, ikimizde tek çocuğuz bu arada). O kadar süre konuşmayınca tam bir muhabbet kuramadık bi 15-20 dk boyunca sadece eskilerden bahsettik. Sonra burak abi 5+1 sisteminden( o zamanlar çok nadir 5+1, bilen bilir,2000lerin başı) metallica diye bir grubun şarkısını açtı. Daha önce maksimum teoman duman vs dinliyorduk beraber, bu metallica apayrıydı. bi 15-20 dk boyunca rastgele şarkı seçip açtık, baya iyiydi. Tabi ben sigara yakıyordum arka arkaya(burak abinin odası her zaman kilitlidir ve ailesi hiçbirşeyine karışmaz, özgür bölge gibi bir yer) burak abide yakıyor, gülüyor falan anlamsız yere. Sonra müziği kapatıp sağlam muhabbete giriştik, görüşmediğimiz süre boyunca ne varsa sığdırdık 2-3 saat içinde herşeyi konuştuk. Roller Coaster Tycoon 2 daha yeni çıkmıştı, 1 saat kadarda onu oynadık, herşey çok mükemmeldi.

hikaye güzel ben reservliym sabaha kadar bitmesse sonra devam ederim kardeşim başın saolsun

geldim beyler. biter birazdan az kaldı kusura bakmayın yazdığım yarım sayfa taka gitti amk entry metni girilmelidir diyo gibtiğimin incisi. Neyse tekrardan yazıyorum az daha sabır.

rezerved