çocukluk kahramanım burak abi ölmüş lan

okumak isteyen vardır, burak abi için up

okumak isteyen vardır, burak abi için up

okudum hepsini panpa allah rağmet eylesin, başın sağolsun

okumak isteyen vardır, burak abi için up

Zaten duygusal bir adamım gece gece oldu mu bu güzel kardeşim.
Allah herkese bir burak abi nasip etsin.
Allah rahmet eylesin

başın sağolsun kardeşim

Hikayem bu kadar beyler dinlediğiniz için teşekkür ederim. Burdan burak abime sesleniyorum,
"Herşey için teşekkürler abi, en yakın zamanda gelicem mezarına, söz veriyorum, yine oyunlardan bahsedicez en çok, müzik, dergi falan...
Bana öğrettiklerin için, bana dürüst davrandığın için, beni koruduğun için ve çocukluğumu gibtir edip adam yerine koyduğun ve dinlediğin için çok teşekkür ederim. Senin sayende belki de çok çabuk olgunlaştım ve sorumluluk almayı öğrendim, sen olmasan, ben bugün bu adam olamazdım."

@54 bilmiyorum ki ben o link nasıl yapılıyo :/
Neyse, devam edeyim şurdan, 2 gündür moralim çok bozuk beyler. Hayatınıza bakış açınızı değiştiren biri varsa, onunla teması kesmeyin, ne olursa olsun arada bir halini hatrını sorun. Bu adam ne kadar uyuşturucu gibi pis bir işe girmiş olsada benim abimdi ve ben bu adam sayesinde hayata 4-0 ( galatasaraylıyım bende :D ) önde başladım.
1)Yaşıtlarım 31 i sayı zannederken, ben çılgınlar gibi ferreları izliyor, gece evde tertemiz 31imi çekip uyuyordum.
2)Am,züt, meme demeyi 15 yaşında lisede değil, 7-8 yaşında okumayı öğrenirken L-Manyak, Lombak gibi çok kral dergilerden öğrendim + mizah kültürüm oluştu.
3)Her ne kadar çok erken olsada, sigara gibi bir nimetle tanıştım, ki , hala çok büyük keyifle içiyorum.(ciğerlerim tertemiz bu arada domuz gibi sağlıklıyım)
4)Abi - kardeş ne demek ben onu anladım.

Şuana kadar, yani tam 4 yıldır haber alamıyordum burak abiden, zaten üniversite hayatı zorlayıcıydı, çokta peşine düşmemiştim bu işin, hani bir şekilde yine görüşürüz nasıl olsa diyordum. Durumun derinliğini bana annesi anlattı telefonda, nedense annesini aramak yada anneme söylemek hiç aklıma gelmemişti. Burak abi barlarda uzunca bir süre barmenlik yaptıktan sonra kuryeliğe başlamış. Kısa mesafelerde satış yapıyor, çok kâr etmese bile iyi para kazanıyormuş. Bir gün kendinde olmayan biri bunu köşeye sıkıştırıp cebindeki herşeyi almış, bu da sinirlenip saldırmış, adam da silahını çekip vurmuş. Ambulansta vefat etmiş. Annesi bunların hiçbirini bilmiyormuş tabi. O da dün öğrenmiş yakın arkadaşlarından. Adamın kim olduğu ne iş yaptığı belli değil. Şimdi polis araştırıyormuş. En çok garibime giden şey veda edemedim burak abime.

sadece senin yazdıklarını görelim o linki ekle panpa

Burak abi üniversiteyi kazandı, istanbulda fizik müh. gibi bir bölümdü yalanda olmasın tam hatırlamıyorum ama bildiğim kadarıyla okula hiç gitmedi, onun hayalleri başkaydı, bir cafe/bar ı olsun, sabahtan akşama güzel müzikler çalsın, insanlar konuşsun eğlensin falan istiyordu. Bu şekilde yaklaşık 2-3 yıl daha geçirdi, sürekli barlarda barmenlik yapıyor, istanbulda gece hayatında ortamdan ortama akıyordu. Kendi soyadını değil başka bir lakap kullanıyordu(sölemicem şimdi ifşa olmasın belki tanıyan çıkar). Onu herkes tanıyordu ve seviyordu, hala çok zekice espriler yapıyor, hala yeri geldimi ortamın dıbına koyuyordu. Benim üniversiteye girdiğim sene facebook unu kapattı ve kayıplara karıştı. Hiçbir şekilde ulaşamadım burak abiye.

1- 1,5 hafta sonra ciddi anlamda içime çekebiliyor ve öksürmüyordum, yani hafif tıksırıyordum ama öyle öhöoeee olmuyodu. Yine burak abilerin kapısını çaldım, girdim içeri. Baktım yine quake benzeri bir oyun oynuyor, hiç çaktırmadan cebimden sigaramı çıkardım yaktım. Tepki bekliyorum, fark etmedi.
-Burak abi küllüğü uzatır mısın dedim
Kafasını çevirdi, ölmüş dedesini görmüş gibi gözleri büyüdü,
-olum sen manyak mı oldun lan bu ne dedi. Bi yandan şaşırıyor bir yandan da gülüyordu. inadına sigarayı daha heyecanlı çektim, hafif öksürdüm ama istifimi bozmadan bir sigarayı bitirdim. Burak abi sadece izleyip güldü.

okurukkk

Reserved

Reservvv

Neyse, burak abi free for all seçip hepimizin aşına olduğu o uçmalı kaçmalı olan bölümü oynamaya başladı. Ben izledikçe kendimden geçtim, tabi o zamanlar en popüler oyunlar GTA II ,Sims, Heroes III falan, daha ortada adam akıllı birşey yok. Burak abi benimde oynamama izin verdi bi 15 dakika sonra. Ben hiç abartısız 2 saat boyunca aralıksız oynadım ve burak abinin yaptığı tek şey tavsiye verip, öyle yap böyle yap demekti. Hani düşünün siz 15 yaşındayken 7 yaşında veletle uğraşır mıydınız ? O uğraşıyordu . Keşke öz abim olsaydı lan, yemin ederim gözlerim doldu.

Heyecanla üzerimi değiştirdim, koşarak burak abinin yanına gittim, evlerine girdik. Daha önce 1-2 kez ailemle gelmiştik burak abilere ama öyle evi pek gezme imkanım olmamıştı. salonları ingiliz kraliyet ailesinin evine benziyordu, çok etkilenmiştim. Evin her tarafı süs doluydu. Burak abideki serseri potansiyelini düşününce ailesi ile ne kadar uyumsuz olduğunu anlamıştım. Burak abinin odasına girdik ve ( bundan sonra konuşma şeklinde devam edicem biraz)
-ee nabıyon, okul nası gidiyo?
-iyi burak abi nasıl olsun
-iyi iyi, sen quake biliyon mu ?
-yok abi, o ne ? ( bilmediğim için utanmıştım amk)
-gel bak açayım.
Bilgisayarın tuşuna bastı, windows 98 ekranını bilen bilir. Bekledik öyle 1-2 dakika, burak abi dergi okuyordu(PC life yada level gibi bişey, hatırlamıyorum).
Bilgisayar açıldıktan sonra Quake III ekranı geldi karşıma. O kadar heyecanlanmıştım ki içimden burak abiyi falan gibtir edip bilgisayarla sabaha kadar oynamak istedim. Oyunu görmesem bile şimdiden çok sevmiştim. Kırmızı parlayan yazılar, mouse hareket ettikçe çıkan ses falan. Çocukluk işte.