Saat geciyo

TeröREZt

Çağan'a Bihter'in profilini gösterdim. "Oo aga taş. Ne gibilir bu be." bildiğin anırdı. Küfür edince Çağan'a biraz sövdüm. "Aşık mısın yoksa?" diye sordu. Hoşlandım diye yanıt verdim. Çağan sanki kardeşini milli etmiş abi triplerine girip Whatsapp'tan kızlara Bihter'i sordu. Nedeni sorduklarında ise sınıftan arkadaşının ondan hoşlandığını söyledi. Kızdan ben hoşlanıyorum, Çağan'a söyletiyorum, o da arkadaşıymış gibi gösteriyor. iş iyice sarpa saracak. Elif ise Bihter'in nasıl biri olduğunu kavrayamadığını, erkeklere karşı çok soğuk davrandığını, büyük ihtimal lezbiyen olabileceğini söyledi.

Russell REZbrook

kız o pipiyi gördükten sonra tabi erkek düşmanı olur amk ne bekliyodun ki hayatının travmasını yaşamış

Gecenin ikisinde Elif "Uyudun mu?" diye mesaj attı. "Hayır, uyku tutmadı." yazdım. Bende uyuyamadım ile başlayıp kafe ve sinemada geçirdiğimiz vakitleri anlattı. Tekrar sinemaya gidelim dedi. içimi acaba benden hoşlanıyor mu diye sorular kapladı. Birinin benden hoşlanması çok düşük bir ihtimal. Üstüne bir kızın benden hoşlanacağını anlama kapasitede olmam daha da düşük ihtimaldi. Çünkü bu durumu anlayacak kadar hayatım boyunca yeterli sayıda kızla konuşmamıştım. Okula giderken Çağan'a mesajları gösterdim. Okumak için telefonu eline alıp "Bu sefer baş başa buluşalım." yazdı. Elif'le sinemaya gittik.

rez amk. Yazıp gidiyorsun amk.

Romantik bir hava oluşmaması için X-Men tarzı filme bilet almak istedim. Sonuç incir Reçeli 2'yi izliyoruz. Genç kızları ağlatmak, duygusal triplere sokmak için yapılmış bir film sonuçta. Elif'in gözleri 10 dk'da bir gözü yaşarıyor. Sonlara doğru ağlıyor. Başını omzuma yaslıyor ama omzum dar olduğu için kafası düşecek gibi oluyor. Bir ara kolumu sıktı. Penisim kalkmadı desem yalan olur. Nedense kendimi Bihter'e karşı suçlu hissettim. Film çıkışı duygularından, gelecek planlarından bahsetti. Uzunca bir konuşmadan sonra sessizlik olunca uygun anı bulup Bihter'i sordum. Kadıköy'de x eczanesinde staj yaptığını söyledi.

çentik

2 kere o eczanenin oralara gittim ama içeri girecek cesareti bulamadım. O ara öylesine duygusal triplere girmişim ki vapurla giderken manzarayı seyredeceğim diye üşüttüm. Başıma birisi vuruyormuşçasına ağrıyordu. Eczaneye ağrı kesici almaya bahanem oldu. Artık giberler özgüvensizliği ve cesaretsizliği diyerek eczaneye girdim. Anlık gaza gelişten sonra heyecandan nefesim kesildi. Zaman durmuş gibi hissettim. Bihter sanki duvar saatindeki akrep, ben ise saniyeyi gösteren çubuktum. Çocukluğumdan beri onunla tanışmaya çalışıyordum ama az biraz yakınlaşınca hemen kaçıyordum. Akrep ve saniye çubuğu bir türlü aynı yerde olmuyordu. Eczanedeki saate baktım. Saniye çubuğunun, akrebin yanına gelmesine tam 10 saniye vardı. Ağrımı unuttum. 9 saniye. Yıllardan beri gösteremediğim cesaret aynı akışıyla tekrar devam ediyordu. 8 saniye. Ne yapmalıydım? 7 saniye. Konuşsam ne diyebilirim? 6 saniye. Ya beni tanımamazlıktan gelirse? 5 saniye. Ya bana tiksinir gibi bakarsa? 4 saniye. Müşteri ilacı alıp gidecek ve beni görecek. 3 saniye. Belki de bu an hayatımın kırılma noktası olacaktı. 2 saniye. Halen ne düşünüyorsun aptal. 1 saniye. Turuncu saçlı kız bana bakıyordu.

Ne gizemli kızmış bulamadın gitti

Abi bi bitiremedin hikayeyi

Belki beş saniyelik bir bakışma oldu. Fakat bana bir saat gibi geldi. Beni tanıdığını çok rahat anladım. Tekrar eden kısa kaçamak bakışları, hoşgeldiniz derken ki ses tonu, yürüyüşünde ki tedirginlik… Aklımda Minoset ve Bengay’dan başka bir ilaç ismi gelmediğinden Minoset istedim. Eczaneden çıkarken Bihter’in bana baktığını gördüm. Bana doğru geliyordu. Heyecanlandığımda nabzım 200 atar, bu sefer 300 falan atmış olabilirdi. Kalp krizi geçirmediğim için şanslıydım. Yanıma geldi. ilacımı almayı unuttuğum için onu vermeye geldi. Teşekkür ettim. Vapura doğru yürüdüm. içimden “Ee.. Bu kadar mıydı dıbına koyayım.” dedim.

Son deme sakın çok saçma olur :D

Eczane kapanana kadar orada durmaya karar verdim. Fakat o gün orasının nöbetçi eczane olduğunu iki saat bekledikten sonra öğrendim. Ertesi gün tekrar eczaneye gittim. Bihter çıktıktan yanına gittim ve “Merhaba.” dedim.
“Merhaba.”
“Bihter sana uzun yıllar söylemek istediğim bir şey var ama lütfen yanlış anlama”
Çekingen bir sesle. “Tamam, dinliyorum.”
“Sapık gibi sana defalarca takip ve arkadaşlık isteği yolladığımın farkındayım. Bu zamana kadar kimseye kötü bir şey yapmadım. Lezbiyen de olabilirsin. Saygım sonsuz. Fakat yıllar önce sana söylemek istediğim bir şey var. Sana msn’den penisini gösteren ben değildim.”

Rezerved

içimden ben neler söyledim lan diye düşünürken, Bihter deli gibi kahkaha atmaya başladı. “Tüm bunları söylemek için mi Edremit’e gittin ve buraya geldin?” Onu öyle kahkaha atarken görünce bu saçma anın komik haline dayanamayıp bende kahkaha atmaya başladım. Öylesine enerji yüklü oldum ki tıpkı çocukken arkama bile bakmadan sonsuza kadar koşabilirmişim gibi hissediyordum.

O gün çok güzel zaman geçirdik. Konuştuk. Çocukluğumuzdan bahsettik. Edremit’te evlerinin yanında uyurken Bihter’in annesi bizi gördüğünü ve lezbiyen olmadığını söyledi. Daha sonraki günlerde lunaparka gittik. Kamikazeye, gondola bindik. Pamuk şekeri yedik. ileri ki günlerde poligonda atış yapmaya zütürdüm, sahilde bira içtik, müzeleri gezdik, güldük, saçmaladık.

Birkaç yolculuk yapıp, farklı yere gidince bütün sorunlarımı çözmüş mü oldum? Olmadım. Çözülmediklerini biliyorum. Bu sadece başlangıçtı. Halen insanlarla iletişim kurma sorunum ve özgüven problemim devam ediyordu. Fakat Bihter yanımda olunca bunların herhangi bir önemi kalmıyordu. Bambaşka bir insan oluyordum. Beni daha değerli, daha iyi, daha sorunsuz, daha özgüvenli hissettiriyordu. Mutluluktan daha fazlasını, sonsuz anları verecek kişi kesinlikle o.

Bu da böyle bir hikayem.

Penisini gösteren ben değildim, benimki o kadar küçük değil dedim ve kendi penisimi gösterdim bihter tokat attı çekti gitti ama ben amacıma ulaşmıştım mutluydum. edit: 2 dakika ile kaçırdım mk

ulan bitti mi bende sevgili olcaklar diye bekliyorum ee bari sevgili oldunuz mu anlatsana panpa

şuan ne durumdasınız reis yenge diyebilcekmiyiz?