Uzatmadan anlatıyorum beyler. Allah hiç birinizin başına vermesin

Çocukluk aşkımdı beraber büyümüştük babalarımız iş arkadaşıydı 16 yılın sonunda zar zor almıştı dilimden o sözcükleri beraber mutluyduk herşeyi yaşadık şimdiki liseliler gibi sevişme yiyişme gibi dertlerimiz hiç olmadı abilerimizden ablalarımızdan nasıl gördüysek öyle sevmiştik birbirimizi doğru bildiğimiz ne varsa onu yapmıştık o bir sene erken yazıldığı için bir sınıf üstümdeydi gün geldi üniversite sınavına girdik o kazandı gitti aynı sınıfta başlayalım diye hazırlık okudu ben de bir sene sonra aynı bölümü kazandım her neyse hem bunu kutlayalım hem de yıldönümümüz geldi onu aradan çıkaralım diye bir mekana gittik mekan sahibinin mafya muhabbeti varmış tam biz mekandan çıkarken mekanı kurşunladılar ben iki üç adım sağındaydım keşke o an iki adım sol da olsaydım da önüne geçseydim o an hastaneye nasıl gittim hiç bilmiyorum kan lazım dediler sabaha kadar Ankara sokaklarında b - kan aradım buldum zütürdüm hemşire geldi dedi beyefendi ayağınız dedim giberim ayağını falan bi baktım dizimden aşağısı kan gölü beni de ameliyata falan aldılar sabah oldu kalktım yoğun bakımda dediler 30 saat kapısında bekledim sonrasında acı haber geldi devdıbını da anlatasım var ama bayağı uzadı zaten işin özeti kafamı gibeyim keşke iki adım solda dursaydım da o kurşun bana gelseydi. Sizi seven birini bulursanız asla kaybetmeyin beyler ne olursa olsun saçma salak şeylerden kavga edip birbirinizi kırmayın hepinize iyi günlerr