evet beyler hepinizin çocukluk aşkı olmuştur elbet, ben küçükken bizim eve gelirlerdi onun geleceğini duyunca hemen ablamın dugunde bana aldıkları takım elbiseyi giyerdim küçük kunduralarim vardı evin içinde öyle gezerdim evdekilerde hep dalga geçer gülerdi herneyse bize geldiklerinde annesine hep büyüyünce size kızınızı istemeye gelicem gibisinden konusrdum tabi kızında bende Biraz gönlü vardı tahminimce. bu sabah 11 de uyandım öyle kahvaltı yaptım oturma odasında telefonla oynuyorum annem bir yere gitti evde tek başımayım birden zil çaldı cama çıktım gözlerime inanamadım çocukluk aşkım karşımdaydı 10-15 sn kendime gelemedim en son cevap verecekmisin dedi efendim anlamadım dedim komşannem evdemi diyorum dedi yok bir yere gitti gelir birazdan dedim tamam dedi içeri girdim kız o kadar güzel olmuştu ki anlatamam neyse annem geldi hadi evi toparlamaya yardım et misafirlerimiz var dedi gelirler birazdan diyince hızlıca evi topladık zil çaldı annem baktı falan açtık kapıyı anne kim diyorum cevap vermiyor eve dünyalar güzeli çocukluk aşkım ve annesi geldi bana baktı kız gülümsedi bir insan bu kadar güzel gülmemeli. Annesi hemen bana baktı önce güldü ve bugün takım elbiseni giymemişsin dedi o an bi kaldım kız da güldü hoşuma gitti bende unutmayın sözüm var size istemeye gelicez dedim anneside o biraz zor diyip kızın düğün davetiyesini verdi içim parçalandı çocukluğum ağlıyor şuanda.