çocukluk arkadaşımla cin mevzumuz anlatıyorum

seri anlat bin

rezerved 76

Reserved

Yüzüme baktı, baktı... 30 saniye kadar sonra konuşabildi:

"ciddi misin lan sen gerizekalı?"

"ne diyosun mal, ciddiyim tabi." diye serzenişte bulundum.

olayın aslı berbatmış, bilemedim.

"hasan abileri, seni hastaneye getirirken evlerine bıraktım. meryemle ben de başında durduk, bizde kalmadılar gece."

bu sefer kalp ritim değişiklikleri bende oluyordu. izdivaç programlarındaki kadınlar gibi bayılma senfonileri kulağımda çınlıyordu ki mustafa'ya bağırıverdim:

"su ver su huur çocuğu, su ver!"

olum sağlam hikaye bir solukta okudum halbuki iftardan sonra okuycaktım gerçeklik payı yüzde 83.91 falan bazı yerleri sıkılırız diye anlatmıyor gibi. ama bakalım.

birde anlıyamadıgım hasan abi kim olum bu konularda nasıl bilgili olur bi adam. cemaatçi filanmı amk

yaz kanka yaz durma okuyan var vurda.

birde bu olaylardan sonra imana gelmişindir artık namaz filan hesabı

hadi mk

resrvedd

hemen su doldurdu musluktan mustafa, bir dikişte bitirdim.

"huur çocuğu dalga mı geçiyosun lan" diyerek mustafa'ya bi tokat patlattım.
surat asıp balkona geçti mutfak kapısından.

saçlarımı geriye doğru ittim elimin tersiyle, yüzümü iyice ovaladıktan sonra ani bir hışımla balkona gittim.

"noluyo birader noluyo amk, anlat şu olayların hepsini."

"parka çıkalım" dedi mustafa kısık bir sesle.

çıktık parka, hemen evin arka tarafı park zaten.

oturduk bir banka, gözlerinin içine bakıyorum.

"dün anlattıklarımı hatırlıyor musun? masanın üstüne falan çıktığını"

"lan saçmalama dıbına koyim, gözüm karardı uyandığımda sırtımı çıkmıştınız"
"başka da bir şey yapmadım."

sana bir şey soracağım, bana doğru cevap ver dedi mıstık yüzüme bakarak.

"sor, dıbınakoyim sor. sorması gereken benim ama sor!" diye cevapladım.

"cevabı bildiğim halde sorayım. bize geldiğinde abdestin var mıydı?"

"boy abdesti vardı oğlum, cenabet falan değildim."

"normal abdest var mıydı?"

dinin gereklerini yerine getiren insanlar değiliz.

"yok dıbınakoyim ne abdesti"

mustafa baktı yüzüme iyice derin bir "hofff" çekti...

• **

sinirim geçmemiş olacak ki, bir tokat daha vurdum çocuğa.
"lan dıbınakoduğumun zütvereni 12 senedir arkadaşız, sen benim ne zaman abdest aldığımı, namaz kıldığımı, camiye gittiğimi gördün de soruyosun?" diye serzenişte bulundum.

bir nefes daha çekti. devam etti: "babamla konuştuk sabaha doğru, hiçbirimize geçmeyip sana geçtiğine göre abdestsizdi sezer, o yüzden çıktığı gibi onu yakalamış. ayrılmak istememiş buralardan. sirkeyi getirene kadar da iş işten geçmiş." dedi.

mustafa'dan bunları duyunca gözlerim kızardı, o ana kadar iyi olan ben paranoyak oluverdim. parkın içindeki çocuklara bakıyor, ağaçların arkasında birileri mi var acaba diye bakıyorum. bu sefer mustafa'dan geldi tokat.

"kendine gel dıbınakoyim, halledicez her şeyi"

Devam etsene lan

10 DAKiKA KADAR PARKTA YÜRÜDÜK. içimden mustafa'ya sinirleniyorum, bu bin yüzünden başımıza bela aldık diyorum. sonra kendi kendime "gerizekalı çocuğun suçu ne, o mu istedi böyle olmasını? sana güvendiğinden seni çağırdı gece, ne bilsin böyle olacağını." diyordum.

hakikaten de öyleydi, yüzüne arada bir bakıyorum yürürken. -kendini suçlu hissediyordu-

durumu kötü olan bendim, ama o benden daha mutsuz daha tedirgin duruyordu.

omzuna bi fıske vurdum. "yürü lan puşt, kahvaltı da burnumuzdan geldi. gidip bi çay içelim, sonra da takılırız bahçeli'de." dedim.

yüzü biraz olsun güldü.

"sen çekersen gidelim." dedi.

gülüştük ve kafeye doğru yol aldık.

direk bahçeli'ye indik. bahçeli yedinin ara sokağında tabu kafe var. tam öğrenci mekanıdır, hesaplıdır. nihayetinde trilyonlar kazanan insanlar değiliz. 3-4 yıldır mesken edindiğimiz bi mekan olduğundan, el kol sallaya sallaya girdik.

kapıda ihsan abi karşıladı: "ooo paşa beyler kayıpsınız, hoşgeldiniz." diyerek.

onunla biraz şakalaştıktan sonra oturduk bir yere.
çay istedik, bekliyoruz.

midem bulanıverdi yine. ama doğuruyorum bildiğin, öyle bir bulantı var.

"birader ben bi lavaboya gidiyorum." diyerek hızlıca kalktım sandalyeden.

alt katta lavabosu var, kapıyı ani bir hışımla açtım ve girdim içeri...

• **

Yalanini skeyim

burdan da bi film çıkar panpa dediydi dersiniz

saat 1'e doğru uyandım tekrar. mustafa kahvaltı hazırlıyor mutfakta, sesini duyabiliyorum kettle'ın. kahve için su ısıtıyor. geçtim yanına, günaydın birader dedim.

"oo cinspor, uyanmışız?" dedi ve arkasından pis bir gülücük attı.
tedirginliği ve telaşı geçmiş gibiydi. bu beni de bir nevi rahatlattı.

"dıbınakoyim, ne oldu lan dün tek tek anlat en baştan" diyerek sandalyeye oturdum.

"kahvaltıyı yapalım, parka çıkarız hava güzel bugün. orada anlatırım." dedi.

"iyi bakalım" deyip sosislere yumuldum. sonra aklıma takılıverdi.

"birader, hasan abi bana kızgın mı?" diye sordum.

"yoo ne alaka?"

"sabah su içmek için kalktım, dolabın önünde bir şeyler bakıyordu. günaydın dedim, yüzüme baktı sert bi mizaçla ve cevap vermedi."

cümlemi bitirmemle mustafa'nın kahveyi ağzından püskürtmesi bir oldu...

• **

tmm panpa sen yazmaya devam et o kdr kotu gitmiyon kurgu iyi

yazz panpa işte gitme seri yaz

rizörvıd panpa devam et inanıyom ben sana

7-1 lik sonucuda mı cinler söyledi lan sana?