0
balkanlar'da Srebrenica katliamı sırasında bir çocuğun ölürken son söylediği sözün şiire dönüştürülmüş hali.
büyümek istiyorum anne,
hedef seçmektense, hedef olmayı kurşunlara,
vurmaktansa, vurulmayı seçiyorum
doğdum ve irkildim büyüklüğünün karşısında dünyanın,
gördüm ve şaşırdım açgözlülüğüne insanların
insan insanın düşmanı mıdır?
kim kırar gönülleri,
korkmaz mı ve bilmez mi insan
bir gönül kıran onaramayacaktır
ve vurduğu silah er geç dönecektir kendine
ve insan vurduğu kadar vurulur bilmez mi?
nedameti olmayana merhamet değil,
lanet edilir ancak,
çocuklari anne, küçük kurşunlarla mi vururlar?
oysa çocuk merhamet demektir biraz,
inanmaktır,bir uçurtmanın değerli olduğuna bir füzeden
bütün bilyelerimi versem, resimlerimi, topacımı
yetmez mi anne,yok etmeye yeryzünden bütün silahları?
bütün oyunlarda ebe olmaya razıyım
yeter ki bölmesin bir bomba rüyalarımı.
madem savaş,en çok bir çocuğun annesiz ya da babasız olması demektir,
ebelenmek ve daha oyuna girmemektir madem
yakıyorum tahta atımı ve tabancamı.
oyunlarda ne askerim bundan sonra,ne de pilot..
söz, kullanmayacağım bundan sonra sapanımı
oynamak istemiyorum, sonunda'elma dersem çık'..olmayan hiç bir saklambacı.
çocuklari küçük kurşunlarla mi vururlar anne
akar mı onların da kanları?
