çocukken yaşadığımız macerayı anlatıyorum

henüz 13-14 yaşındaydım. mahalleden arkadaşımla birlikte lunaparka gittik. saat gece 12'yi geçmişti.
otobüsü falanda kaçırmıştık. eve mecburen yürüyerek dönecektik. nereden baksanız en az 2 saat yürümemiz lazımdı. yaklaşık yarım saat falan yürüdük arkadaşımla.

bir tane çocuk parkının yanından geçiyoruz. daha doğrusu yukarısından. yani park yürüdüğümüz yolun hemen altı. merdivenlerden iniliyor oraya. anladınız siz...

her neyse parkta yaklaşık 9-10 tane esrarkeş var. 20 li yaşlarda. bira falan içiyorlar. bizi fark edince; hooop gençler bakın bir diye bağırdılar. biz ilk baş giblemedik. ama hepsi bir ağızdan bağırınca durmak zorunda kaldık. içlerinden bir tanesi ayağa kalktı ve;

+ size sesleniyoruz neden bakmıyorsunuz lan amcıklar
- şey eve yetişmemiz ladım abi. (ben konuşuyorum)
+ yetişirsiniz abicim. sigaranız var mı?
- yok.
+ neden yok lan
- kullanmıyoruz.
+ o zaman mangır bırakıp toz olun buradan.

işte bu laflar bana çok koymuştu amk. arkadaşım bana kaçalım aga falan diyor. ben ona hazır ol koşmaya dedim.
elimi cebime attım. kaç para lazım abi dedim...
bu muallakler gülmeye başladı. akıllı çocuk bunlar ne varsa ciğerim falan diyorlar...
sonra ben elimi cebimden hıphızlı şekilde çıkarıp nah hareketi çektim zaten yürümekten terlemiş kollarım falan... şaaaaakkkk diye bir ses çıktı. ardından;
ananızın dıbına girsin bin kuruları diye bağırdım.

işte aynı anda hepsi birden ayağa kalktı. ellerindeki şişeleri fırlatıp, yanımıza doğru koşmaya başladılar...

arkadaşım naptın lan diye bağırdı. aynı anda deparlamaya başladık biz.
bu muallakler merdivenlerden yukarı çıkana kadar baya mesafe almıştık.
ama bu binlerin peşimizi bırakmaya niyeti yoktu. arkamızdan sesler geliyor...
o sarılı olanı anasını gibicem lan ( bu kişi ben oluyorum) üzerimde sarı t-shirt vardı...
neyse koşarken arkamıza baktık aramızda yaklaşık 100 metre var...

aramızdaki mesafe baya açılmıştı... işte bu sırada benim arkadaş takıldı düştü...
arkadaşım düşmeden önce binler koşmayı bırakmıştı... onun düştüğü görünce tekrar koşmaya başladılar. ben arkadaşımı kolundan tutup kaldırdım... dizi çok fena kanıyor... topallamaya başladı. koşamıyordu artık... önümüze çıkan ilk sokağa daldık. ve bir mahallenin içine girdik.

girebileceğimiz bir bina arıyoruz. ama bütün apartman kapıları kapalı. derken kapısı açık olan bir tane apartman gördük. kapının altına tahta koymuşlar kapanmasın diye... hemen daldık içeri. tahtayı da çıkarttık. ve apartmanın merdiven altına saklandık...

@9 gerçek panpa. bizzat yaşadık.
her neyse. bu muallaklerin sesi duyuluyor. apartmanın önüne gelmişler...
nerdesiniz lan binler diye anırıyorlar.

olum gibleyen yok pek. direk özete geçiyorum;
bu muallaklerin çıkardığı sesler yüzünden mahalle sakinleri polisi aramış. polis geldi. yarım saat sonra falan... biz hala merdiven altında saklanıyoruz.
bunların kimliklerini falan kontrol etti. (seslerden anladığımız kadarıyla)

bizde sabaha kadar o merdiven altında kalmıştık arkadaşla. sabah hava aydınlanınca da çıktık gittik. şansımıza hemen otobüs denk gelmişti.

işte o gece o kadar çok korkmuştuk ki... hala unutamıyorum o geceyi. arkadaşımda öyle...
karanlıkta merdiven altında bir gece...