çocukken yanlış bildiğim saçmalıklar

tipik gerizekalı, bu konuyu kilitliyorum.

babam iş yemeğine gitmişti küçükken. eve yakın bir yerdi. yemeğin olduğu yerden havai fişekler falan atılıyordu, annem de bak baban orada işte demişti balkondan. ben de hayatımı babamın gökyüzünde yemek yediği yalanı üzerine kurmuşum... tamam malım.

aa amlı.

samanyolu galaksisinini bende samanlık olarak hayal ederdim

hatta aklıma gelmişken köylülerin samanlıkta seviştiğini sanırdım

annemin günlüğümü okumadığını zanneder bütün içimdeki kini oraya dökerdim ki meğersem annem düzenli olarak günlüğümü takip edermiş

@1 vay be büyüyebilmen mucize

karadenizin kara olduğunu düşünür gözlerimi kapatıp hayal ettiğimde simsiyah koca bir su topluluğu olarak kafamda canlandırırdım

küçükken araba ile yolculuk ederken ön teker bi çukur veya taştan geçtiğinde arka teker de geçmek zorunda diye düşünürdüm. ara sıra ön teker bir çukurdan geçer ve arka teker aynı çukurdan geçmezdi. sonra arka teker başka bir çukura girinceye kadar ben arabanın boyunun ne kadar uzun oldugunu düşünür hayallere dalardım..

6 yaşımdayken odamda yatağımın ayak ucundaki atatürk ve deniz gezmiş posterlerini her yastığa kafamı koydugumda görür "ölü" oldukları için korkar posterlerin üzerine perdeyi çeker öyle yatardım. sabah tekrar açardım perdeyi.

bilek güreşinde bana yenilen amcamı gerçekten yendiğimi düşünüp mahallelin "ayı"larıyla kavga ederdim. sonuç hüsran.

doğan marka arabanın uçabildiğine , kısır yiyen insanın kısır olacağına ve allahıngök yüzünde bana bakan 2 göz 1 burun ve 1 ağız olduguna inanırdım.

üst komsumuzun bizi görebilidiğini düşünür üzerimi dolapta değiştirirdim.

babamın gazete (cumhuriyet) ve rakı (yeni rakı) sının kutsal olduguna inanırdım.. rakıyı kırdıgımda babam harçlıgımdan kesmişti. birde hani öyle anlar olurda telefonda birisi bişey der bir yere not alma ihtiyacı duyarsınız. işte o anda size en yakın şey o günün gazetesi olabilir sakın oraya not almayın bizim ailede. elime yazarım daha iyi diyeceğiniz sonuçlar doğurabilirsiniz...

önce gülümsedim, sonra amlı olduğunu görünce azdım, sonra bana vermeyeceğini anladım bastım eksiyi

babam bana göre asla ulaşılamaz bir statüye sahipti. adam eve ekmek getirirdi. evi geçindirirdi. arabası vardı ufff. sanki bu dünyaya ait değildi. fasülye sırıgı ve jack deki devdi sanki gözümde. göbeğine kafamı koydugumda rahatlardım. kimi zamanlar bana kızsa da ertesi gün tekrar konusurduk.. sanki o dev beni alıp avcunun içinde dünyayı gezdirecekti. koruyacaktı yeri geldiğinde herşeyden ! oha babamı özledim lan !

atam izindeyiz lafını tatildeyiz olarak anlardım amk hep tatil günü asardı muallakler napim
tamam sakinim.

@86 garip bir çocukluk geçirdim anlaşıldığı üzere

ben çekik gözlü biriyim bu yüzden küçükken daha da çekik gözlü böle tatar tipli bişeydim rahmetli dedem tatar tatar züt atar derdi ve ben tatarları hep züt atar zannederdim ay ne malmışım yaaa

aaaa ben bide tokatlıyım babanem hep tokatlıyız tokmak zütlüyüz derdi bizim ailede genetik kadınların zütü çıkıktır hep tokmağın züte benzer bişy olduğunu sanardım kendi zütümüde tokmağa benzetirdim üf

@1 snıff snıfff am kokuyor snıff snıfff oh misss gibi

@24 nası yani ? ilkokuldayken sümüğümü yiyodum lan bırak kızları düşünmeyi. ahahahah

yerli malı haftasında beslenme çantama kesinlikle muz koydurmazdım çünkü muz türkiyeye ait olmadığını düşünür yerli malı haftasına ihanet etmek istemezdim

yıldızları gerçekten yıldız şeklinde olduğunu düşünürdüm

marsta gercekten marslıların olduğunu düşünürdüm uzay gemisi oraya gittinde saklandıklarını düşünür heycanlanırdım

yeşil zeytin ve siyah zeytin ağaçlarının farklı olduğunu sanırdım bunun böyle olmadığını lisedeyken öğrenip kendime çok gülmüştüm