sonra 1 kasa limon aldın sattın iki kasa aldın öyle öyle istanbulun yarısı senin...

Merhaba beyler,
Ben çok ufakken bizim mahallede her hafta birşey moda olurdu. Bilye, beyblade, yugi-oh kartları, plastik tabanca, su tabancası, vs.

Her neyse beyler bunlar tabiki beleş değil parayla. Bizde fakir çocuğuz tabi anne babadan 5 TL almak büyük marifetti. 5 TL bizim için büyük paraydı. O zamanlar saati 50 Kr. internet cafe 10 saat counter-strike oynardık. Ama bizimkiler haftada belki en fazla 5 TL harçlık verirlerdi gerisini siz düşünün.

Mahallede o hafta tabanca moda oldu. Herkes bakkaldan 3,5 TL'ye tabanca alırdı. Bazıları 15-20 TL'ye Uzi, MP5 felan alırdı. ikili tabanca alıp 4 şarjör alıp mahallede çatışma oyunu oynar milletin ebesini ağlatırdı.

Bende para yoktu o gün. Çocuklar oynarken ben masum masum apartman kapısının önüne oturup izliyordum onları. Sonra para lazım dedim kendime. 9-10 yaşındayım. Nasıl bulurum diye düşünmeye başladım. Aklıma türlü türlü şeyler geldi. Hırsızlık, iddaa, baba cebinden gizli para alma, bakkaldan çikolata, gofret vs. çalma diye.

Sonra aklıma bunların yanlış olduğu geldi ve bunları unutup komple tüm semti dolaşıp yerde para arama fikri geldi. Başladım yerde para aramaya.

Her yeri arıyorum, tarıyorum, her arabanın altına, apartmanın köşelerine, her yere, gözlerim her yere bakıyor. Ama bulamamıştım. O kocaman mahalleyi komple dolaştım ama 1 lira bile bulamadım.

En sonunda çok yoruldum beyler ve dua ede ede evinin sokağına geri dönmeye başladım. Biraz dinlenmek için durdum ve bir apartmanın merdivenlerine oturdum. Hafif üzgün bir şekilde oturup dinlenirken bir de ne göreyim! Ayağımın tam yanında o yeşil şey. O gözler, o sıfırlar, o kağıt parçası. Evet beyler kocaman bir 20 lira. Sevinçten havalara uçtum, salak salak dans ettim, şarkılar söyledim, tıpkı Kızılderililer gibi ayin yaparmışçasına dans ettim.

Tabi aklıma yol boyunca ettiğim dualar geldi ve duamın kabul olduğunu anlayınca bol bol dua ettim beyler hayatımın en güzel çocukluk anısı ydı. Hayal kuruyorum, dua ediyorum ve gerçek oluyor. Bu mutluluğu hiçbirşeye değişmedim.

Tabi hikaye buraya kadar değil paranın BUG'unu hikayenin ilerleyen zamanında keşfediyorum. Hikayenin devamı icin REZ alıp, şukulayıp bekleyin lütfen.

Her neyse beyler devam ediyorum.

20 liranın verdiği mutlulukla direk bakkal amcaya gittim. En sevdiğim abur cuburları ve iki tane tabanca full mermi aldım. Parayı kasiyer abiye uzattım. Para üstünü verirken yanlışlıkla yere düşürdüm. Bozuk paralar yere saçılmıştı. Bir iki tanesi bakkal amcanın kasasının durduğu tezgahın altına kaçmıştı. Bende eğilip alayım derken birde ne göreyim! Tezgahın altı tam bir hazine. Kağıt paralardan tut, bozuk paralara kadar. Hepsini almaya kalksam rahat bir 100 lira yapardı. Bende elimin uzanabildiği bir kısmını aldım. Bakkaldan çıktım ve abur cuburları mı yerken paramı saydım. Tezgahın altındakilerle birlikte param yine 20 lira olmuştu. Her gün bakkala giderken birşeyler alıp aynı taktiği yapmıştım. Bazen başka bakkala da gidiyordum ve hep tezgahın altı hazine gibiydi. Böyle yapa yapa param hep 20 lira olmuştu. 1 ay boyunca hep aynı taktikle her gün 20 liram vardı. Deliler gibi internet cafe de akşama kadar cs, gta oynuyordum. Arkadaşlara ısrarlıyordum. Ne bereketli tezgahmış. Hep para oluyordu o tezgahın altında.

Bu sayede paranın bug'unu bulmuştum. Evet haram paraydı, günahtı, ama çocuktum işte. Bilmiyordum. Bu da böyle bir anımdır beyler. Okuduğunuz için teşekkür ederim.

Özet : dua etmiş

Bende bisey cikcak diye okuyorum

Rez alayım