çinde geçen hikayemi anlatıyorum

bundan 6 sene evvel, bende her ergen gibi oss ye girdim, ege univ. fizik kimya bio falan oluyordu ama goz yukseklerdeydi, gitmek istemedim. baska universitede dusunmedim , hayatim boyunca izmirden cok nadir disari cikmisligim vardir.

tekrar bu stress cekilmezdi, e zaten bu 2. girisimdi ilk giriste elime almis, baraji zor gecmistim.
yurtdisi opsiyonuna egildim, onumde 2-3 mantikli secenek vardi, zira ailemin butcesi kisitliydi, oyle cok para ayiramazlardi.

ese dosta sorusturmalar, internette forumlari okumalar, google dan resimlere bakmalar, ve daha nice inceleme sonunda, cin e gitmek kafama yatmisti, hem cince bugun dunyada 1.3 milyar insanin konustugu bir dil, ogrenmesi zor ama avantaji cok.

ilk basta pek ciddiye almadigim yurtdisi isi, gunler gectikce somutlasmaya baslamisti beyler, okulla irtibata gecme, vize basvurusu vs derken, okulun yolladigi bazi belgeler elime ulasti, ozaman isin ciddiyetini kavramistim.

gidiyordum lan, oyle alamanya fransa falan degil, taa anasinin amina, 8bin km uzaga. apayri bir kultur, yeni bir cevre, ve tanidigim insan sayisi 0.

herzaman evden ayrilmanin pekde koymayacagini dusunmustum beyler, ama nezaman adnan menderes`te aileme son kez donup baktim kapilara dogru ilerlerken, ozaman icim bi garip oldu. biraz sonra bir ucaga binecek, ailemi en az 1 yil gormemek uzere ardimda birakacaktim.

bir yil dedigimde keyfimden degil beyler, bilet fiyatlari biraz tuzlu.

çalıntı başlık

konu kilit

okuyanlar kendini belli etsin amk.

reserved
edit : okuyorum
edit2 : efsane olabilir

devam et knk

yannan gibi hic uyuyamadigim bi yolculuktan sonra hongkong a inmistim beyler, ordan da aktarmayla okulun olacagi sehire gidicektim, diger sehirlere gore nispeten kucuk bir sehirdi.

neyse ucaktan indigimde okulun gorevvlendirdigi bi hiyar elinde ismim yazili kagitla beni karsiladi. kisa bir selamlasmadan sora taksiye binip kalacagim yurda dogru yola ciktik.

taksi volkswagen santana idi beyler, eskiydi biraz, gibeyim bu ne varosluk diye ic geciriyordum, zira gectigimiz yerler pek ic acici degildi.

beni ilk gun nijeryali bi cocugun yanina koydular, ben o gece hic uyuyamadim beyler, yemin ederim 1 dakika uyumadim , ara ara gozlerim dolar gibi oldu, geri donmek istedim ama yapamazdim, ailem okadar masraf etmis, babam oglum cince ogrenicek okulunu bitiick gelicek diye umit ediyordu, hayatta bu kadar emegin bosa gitmesini dusunemezdim bile.

rez ilgimi çekti lan

eyse beyler, angarya islemlerin butun gunu caldigi ilk haftanin ardindan, dersler basladi. bende yavas yavas yurt ortamina alismaya calisiyorum, en buyuk gibinti ise yemekti. damak tadimiza uygun bi pizza hut la mcdonalds vardi amk.ha bide uygur turkleri vardi restauranti olan, pis muallakler, burnunu karistirip hamur aciyodu yavsaklar.

sinifim acisindan sansliydim beyler, yarisindan fazlasi kizdi, rusu almani amerikalisi mekgibalisi.
isin sakasi bir yana, hayatim boyunca herkes yakigibli oldugumu soylerdi, kiz konusunda hicbir zaman sorun yasamadim, lisede en guzel kiz bana agibti, ama benim arkadasimda ona, bu yuzden bi tak olmadi, neyse o ayri hikaye.

bu sekilde bir ay gecti beyler, ben bu 1 ay icinde mekgibali hatuna cakmaya baslamistim, digerleri biraz kezbandi , ama bu kiz bakimliydi, ustune sohbeti de guzeldi, iyide anlasiyorduk.

anlat pnp

gunler boyle gecmeye basladi beyler, ben hala alisamamistim ama, ailemi arkadaslarimi cok ozler olmustum, ayni zamanda serbestlik de hosuma gitmisti.

genelde yabancilarin takildigi bi bar vardi, nezmandir duyyordum ama hic gitmemistim, bi hafta sonu isvecli oda arkadasimla gitmeye karar verdik( nijeryali ile anlasamadik degistirmistim odami, irkci degilim beyler ama cidden kokuyordu adam.)

ve barda onu gordum beyler, uzun sari saclar, masmavi gozler. ozamana kadar hayatimda hicbir kizin goruntusunden bukadar etkilenmemistim, cok belliki slavdi, rustur kesin diyordum icimden. arkadas ortaminda sohbet ediyorlardi, ortamdaki 2-3 latin amerikali huur cocugu direk yaziyordu kiza, napsam netsem tanissam derken , oda arkadasim alkolunde verdigi gazla yanlarina oturdu, basladi sohbete, bende firsati kacirmadim tabi, katildim aralarina tanistik vs.

beyler 1 saat sohbetin ardindan kendime diyordumki, buraya kadar haci, yuzukleri takar kurcalamayiz. ahanda budur. karnim acikmisti, benimle mcdonaldsa gelirmisin dedim biseyler yeriz. gitti arkadaslarina soyledi, latin amerikali huur cocuklari ortamda yukses sesle dikkatli ol falan dediler, belli ki kiskanmisti muallakler.

neyse biz mcdonaldsa gittik, kizin kafasi biraz guzeldi, benimde ayni sekilde, ketcabi yuzume gibmisti hic unutmam...

beyler simdi herhangi bir sekilde bi imkanim olsa o gune donmek icin..hic tereddut etmem geri donerim.

insan kesinlike kadir kiymet bilmez huur cocugu bi varlik. sunlari yazarken gozum doldu yeminle, nekadar ozledim seni be kizim... bana sarilmani seviyorum demeni , birseyi istediginde ismimi uzatarak soylememi, sabah derse gitmek istemedigimde beni zorla uyandirmani... ustunden 4 sene gecti bugun be kizim, hala asigim sana olumune, hala her tanistigim kizi senle kiyasliyorum, hala simdi nerde, acaba erkek arkadasi varmi diye merak ediyorum.

bu kadar sene gecti, ben hala bi baskasiyla resmini gorucem diye facebook profiline bakamadim.

kafa gibme yine akşam akşam hilmi abi.

beyler işim çıktı gece gelir devam ederim. rezervlerinizi alın

rezerved

bak bak işi çıkmış pekekente bak senin öyle bi lüksün yok amk

ee sonra noldu

rez okurum bi ara

kız arkadaşım japonya'ya gidince bende neden buralardayım dediğim çok oldu