Çerkez’in biri at çalmış, oğluna ’Al bu atı pazara zütür sat. Ben gidersem tanırlar’ demiş. Oğlu da pazara zütürmüş. Avşar’ın biri gelmiş, ata bakmış, ’Bunun ayağı sakat’ demiş. Oğlan da ’Hayır sakat değil’ diye karşılık verince, Avşar ’Bir bineyim o zaman’ demiş. Avşar, ata binmiş, gidiş o gidiş. Oğlan akşam eve gelmiş, Çerkez atı sattı diye heyecanlanmış. ’Kaça sattın oğlum?’ diye sormuş. Oğlu da ’Vallahi baba geldiği fiyata gitti’ demiş

PART 2

Hakim,at hırsızı çerkes"e sormuş:

"Niye çaldın adamın atını?"

Çerkes yanıtlamış:

"Hakim bey, yanlış biliyosunuz.

O at benim.

Allah deveyi araplara, Eşşeği acemlere,

Atıda biz çerkeslere yarattı.

Allahın bana yarattığı atı bir başkasında görünce

Geri alıyorum.

Siz malınızı başkasında bırakırmısınız?"...

Çerkezler at çalmayı asla hırsızlıktan saymadılar ve at çalıp getirmeyen delikanlıya da kız vermediler. Abhazlarda da at çalıp getirmeyen delikanlıya kız vermezlerdi. Kafkas-Rus savaşlarında, Çerkezler için en büyük prestij, akınlarla Rus askerlerinin bulunduğu yerleri basıp, oradan onların atlarını almaktır; bu baskınlarda elde edilen ve getirilen atlardan dolayı, zamanla evlenmek isteyen delikanlıların Rus birliklerine baskın yapıp at getirmesi istenmiş; bu yüzden de Türkiye’de böyle bir algı oluşmuştur; biraz da espri konusu yapılarak, biraz da abartılarak ‘Çerkezler, at hırsızı’ denilmiştir; halbuki bu at getirme meselesi, Çerkezlerin cesaretinin bir göstergesidir. Çerkezlerde başlık, Kafkasya'da evlenecek gencin sınırı aşıp Ruslardan bir at çalıp getirmesi ve atı kızın dayısı, amcası ya da oğullarından birine vermesi ve böylece yiğitliğini ispat etmesi şekli ile başlamıştır