Aradan 1 hafta gibi bir süre daha geçti ve Gamze tekrar aradı. Derin bir nefes aldım ve telefonu açtım.
+Alo
-Snowyice beni iyi dinle.(sesi çok sinirli geliyordu. Bugün buradaki son günüm ve bana mesaj attığın cafeye gelmeni istiyorum. Hemen şimdi!!
+...
Kapattı. Pişmanlığım daha da artmıştı telefonu yüzüne çarptığım için. Neden bu kadar sinirliydiki bana gerçekten haklı bir sebebi varmıydı acaba ?
Neyse bir iki saçımı düzelttim ve yola koyuldum. Cafenin kapısına vardığımda içeride Gamze'yi gördüm. Gizlice 2 3 dakika onu seyrettim. Malum okulda o kadar çekingen davranıyordum ki en fazla 2 3 saniye bakabiliyordum. Göz göze geldiğimizde ise 1 saniye olmadan gözümü aşağı indirip farklı bir tarafa bakıyordum.Ama şimdi onu seyrettiğim her saniye tekrar aşık oluyor tekrar kendime kızıyordum. Derin bir nefes aldım ve içeri girdim. Beni görür görmez yüzünü eğdi ve oturmamı bekledi.Ben de karşısına oturdum. Elinde iki tane kağıt vardı ve bana uzattı.
-Al bakalım snowyice. işte gelememin sebebi.Bir araba tarafından çarpıldım ve saatlerce uyanamadım. Uyandığımda hastanedeydim. Bunlarda raporlar.Şimdi anladınmı neden gelmediğimi !!
Cafedekiler bize bakarken ayağa kalktı ve çıktı cafeden. Peşinden gittim ve kolundan tuttum ve"Affet beni seni seviyorum dedim"5 10 saniye göz göze bakıştık ve sonra sarıldık.Tam hatırlayamasamda 2 dakika falan öyle kaldık. Etrafımızdakiler bize şaşkınca baksada içimden "Antalya'dayız lan ne oluyor olamazmı yani" cümlesini geçirdim. Gamze''yle yürümeye başladık..

Beyler kimler burada? Okuyan varsa devam edeyim.

Gamze lafa başladı.
-Anlat bakalım snowyice neden beni sevdiğini bu kadar geç söyledin?
+Seni ilk gördüğümden beri farklı şeyler hissettim.1 ay sonra gibi farkettimki her an seni düşünüyorum. Sabah ilk kalktığımda ve gece yatmadan önceki son anlarımda aklıma sen geliyorsun. Güzel hayaller kuruyorum seninle birlikte. Fakat ikimiz biraz farklıydık Gamze.Sen çok güzeldin. Bense sessiz konuşamayan ezik bir tiptim. Kafama koymuştum artık sana bunları söyleyecektim.Çekingen snowyice gidecekti artık. Tüm cesaretimi o güne sakladım.Sen ise beni kibarca reddettin.En azından kibirli ve çirkef tavırların yoktu. Sana tekrar tekrar aşık oldum.
-Snowyice, okula ben de ilk geldiğimde seni biraz farklı gördüm. Yani evet sevgilim vardı ama bildiğin gibi değildi.

... Eski sevgilim demeye bile utanıyorum fakat o pislik bana o kadar laf döktüki peşimden o kadar koştuki. Meğersem her kıza aynısını yapıyormuş.Ben zaten aşık olmamıştım. Beni çok sevdiğini düşünmüştüm yanlış anlama biraz da yakışıklıydı teklifini kabul ettim.
(Bunu söylediğinde oldukça bozulmuştum bir süre sessizliğimi bozmadım)
-Ya gerçekten öyle demek istemedim ne biliyim işte.
+Tabi ya öyledir.
-Gün geçtikçe bana kötü davranıyor farklı kızlarla konuştuğunu görüyordum. Artık dayanamadım zaten ona deliler gibi aşıkta değildim. Pislik zaten etrafı kız dolu umrunda bile olmadım.Sen de zaten o sıralar bana beni sevdiğini söyledin.Ama daha ayrılmamıştım hain olmak istemezdim anla beni.
+Sen ne kadar melek gibi ne kadar güzel bir şeysin. Seninle olmak beni en çok mutlu eden şey.
-Öyle mi dersiniz utangaç bey.
+Ne utangacı canım öyle olsa burada senle mi olurdum.
-Tabi tabi kızarırmışta bak bak. Boşver birbirimizi tanımayı falan.Ben seni istiyorum.
+Gel evlenelim ? (Tabiki şaka amaçlı panpalar, daha lise 2 geçmiştim amk.)
-Çüşş daha erken ne yaptın.
+Öylemi dersin ki.
Mutlu mutlu deliler gibi dolaştık. Haya adeta bize yüzünü gülmüştü.Ne olacaktı acaba hani o çok mutluyken illa bir şey olur da içine eder ya.Neydi o içine edecek olan şey. Neyse şimdilik mutluydum ve Gamze'm yanımdaydı.

Gamze ve ailesi yarın döneceklerdi ve bu beni çok üzecekti.Ne yaparsın en azından artık onunla bir ilişkim vardı. Gerisi artık önemli değildi.1 2 ay dayanmaz zor olsa da elden bir şey gelmezdi. Ertesi gün onu uğurlamaya gittim. Ailesi de çok iyi insanlardı onlarla da vedalaştık.

Evet yine bir avuç kaşarla Antalya'daydım. Yanlış anlaşılmasın Antalya'dakiler kaşar olur demek istemiyorum ama turistler insanın beynini yakıyor.Ama milli olmak(ciks) hiç bir zaman istemedm ve istemeyeceğim panpalar.Yaz tatilinde bunun dışında kayda değer bir olay yaşanmadı. Klagib günlerimi geçirdim. Okul başlamadan önceki bir hafta eve gelmiştik. Gamzeye mesaj attım.(zaten Antalya'dayken de mesajlaşıyorduk).
Gamze evin nerede diye sordum. Evimizin arası çok uzak değildi. Fakat okula tam ters düşüyordu. Yani onların evi okula bizim evden daha uzaktı.Ama umrumda değildi ve babama bir yalan uydurdum. Arkadaşlarla yürüyeceğimizi söyledim.O da servis kaydımı çekti. Artık Gamze'yi her sabah evinden alacaktım. Bunu Gamzeye söyledim ve çok mutlu oldu. Okulun ilk günü geldi çattı.

Gamzenin evini sora sora buldum.X mahallesi nerede y sokağı nerede. Malum o zamanlar haritalar + mobil veri + konum kullanma olanağı yoktu. Evinin rengini falan vermişti kapının önünde bekliyordum.Bir kapı açılıyordu o kadar heyecanlandımki.Bir baktım çıkan bir ihtiyar. Biraz daha beklerken sürekli saçımı düzeltiyor, telefondan kendime bakıyordum. Evden çıkmadan önceki yarım saat boyunca kendime çeki düzen vermiştim. Annem bile anlamıştı durumu fakat çaktırmamıştım. Kapı tekrar açıldı ve upuzun saçları ve deniz gibi parlayan gözleriyle Gamze kapıdan çıktı.O kadar güzeldiki beynim çarpıldı, sinir sistemlerim yamuldu vücudumda iç savaş çıktı. Gamze bana doğru atıldı ve bana sarıldı. Günaydın snowyice..