çağdas yaşam derneği hikayem

bir kere sizi birileri hayatta "kurtarıcı" ilan etmeye görsün...

baştan inanmasanız da yavaş yavaş bu misyon sizin hoşunuza gider. hele gerçekten aptal insanlarla karşılaştığınızda, size verilen değeri anlarsınız.

kendinizi üstün, kendinizden olmayanları cahil görmekte tereddüt etmezsiniz...

en iyisini siz, ve sizin gibiler bilir. diğerlerinin fikirleri işe yaramazdır.

eğer kurtarıcı olduğunuza gerçekten inanmışsanız, ve kurtarıcılığın gereklerini yaptığınıza inanıyorsanız ve görece iyi eğitimli, sizden büyük kimseler önünde isminiz gururla okunup alkışlanıyorsa, bundan iyi gaz yoktur. işte bizden beklenen sorumluluk, o anda otomatikleşmiştir.

o artık bir "sorumluluk" bir "görev" değil, bir hayat tarzı olmuştur. siz o sorumluluğun ta kendisi olmuşsunuzdur. bunsuz edemezsiniz ve bu motivasyon insana çok da büyük bir enerji verir.

kapasitenizi, potansiyelinizi uçurursunuz.

öss'de de böyle oldu. sayısal puanda türkiye 102.si olmuştum.

devam et biraz hızlı yaz

lütfen uzatma. okicam ama.

senin anlatcagın hikayeyi gibeyim

--- ileride yazacaklarımı anlamanız için, hakim olmanız gereken konular---

1. ana tanrıça, gerçekliğin diğer görünümü, nam-ı diğer lilith; kibele.

http://en.wikipedia.org/wiki/Cybele

2. dinonisos ayinleri

http://en.wikipedia.org/wiki/Dionysus_cult

3. büyük kulüp

http://www.buyukkulup.org.tr/

4. ibrahimi dinler

http://en.wikipedia.org/wiki/Abrahamic_religions

5. pan

http://en.wikipedia.org/wiki/Pan_(god)

---

30 yaşında insanım, ilk defa internet ortamında bu kadar güzel bir türkçeyle yazılmış bir yazı gördüm. helal olsun birader, takdir ettim. sırf bu yüzden sonuna kadar okumaya karar verdim.
devam et panpa.

devam et panpa.

üniversitede ilk yıllarda artık güvenilen biri olmuştum. hatta yaklaşık 2-3 üye için benim mülakat yapmama bile izin verdiler. peki ne değişti? seküler hayat tarzının iliklerindeydik artık. humanizmin tam içindeydik. patrici gibi bir sanat severdik. medeni hayat tarzı, her insanın içine gireceği ve serpileceği bir tarzdır. bir insanın bu hayat tarzına alışması için birkaç şey gereklidir; birincisi sorgulamaksızı bu kişiyi kabul, ikincisi destek. bunlardan sonra telkin. ve tabii ki karşısında birleşilebilecek ve fonksiyon göreceğiniz bir günah keçisi. kız arkadaşlarımızdan bazıları oldukça kültürlü, oldukça humanist, özel günleri kesinlikle unutmayan, sanat delisi, uçuk kaçık neşeli insanlardı. anneler günü, sevgililer günü ve bir sürü önemli günleri kesinlikle unutmazlardı. evsiz kalmış yavru bir kedi için 2 saat moralleri bozulan, caretta carettaların neslinin tükenmemesi için çırpınan bu sevgi pıtırcığı insanlar, başı örtülü bir kadın gördüklerinde, hassas, sevgi dolu auraları birden bozulur, düşünebileceğiniz en acımasız sözlerle ve hakaretlerle o insanı eleştirirlerdi.

yarın devam ederim yatıcam.

panpa devam et

neyse gel zaman git zaman, biz dersler aldık işte kişisel gelişim hesbı.

gülden hoca da bize inancımızla ilgili dersler verirdi.

+neye inanırsın zorro
-müslümanım
+dininin kaynağı ne
-nasıl yani, kuran.

"peygamber öldükten sonra çeşitli insanların elinde ayet ayet bulunan kitabı tek bir nüshada toplamak ilk hz. ömer'in aklına geldi. o zamanki halife hz. ebubekir'e bu düşüncesini açtı açmasına ama halife 'peygamberin yapmadığını yapmak yanlıştır' inancıyla öneriyi reddetti."

- böyle davranmakta haklı mıydı?
+bilmiyorum. ama en ince ayrıntılar için bile hadisi olan peygamberin "resmi mushaf" oluşturmak için hiçbir girişimi, hatta sözünün olmaması garip değil mi? eğer böyle bir arzusu olsaydı belirtmeyi unutmuş olabilir miydi sence? ya da gözden kaçırmış? zaten kuran'ın toplanması üzerine kutsal kitabımızda bir ayet de yok. bu konu üzerine durmak gerekmez mi?
-tabii gerekir

eeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

dinliyoz panpa

biz mavi yolculuklar yapar, egeyi tanırdık. bu tanımalarımız sırasında bölgenin antik yunan'dan kalan mirasını da araştırır, o dönemin tarihini, barbar iranlıları ve uygar yunanlıları okur araştırırdık.

tabii ki dönemin ünlü inançlarını, pisagor öğretisini, hermes kültünü, dionisos ve bacchus ayinlerini, st. paul'un gezdiği yerleri de.

buralarda tuhaf bir şekilde her koyda bir kız arkadasım oluyordu. yıllar sonra öğrendiğim kadarıyla bunların hepsi danışıklı dövüşmüş. beni gruptan çok seven bir abi, hem kendine hem bana ayarlıyormuş.

bilen bilir, çanakkale'de kaz dağları vardır.

nedir bu kaz dağı? bileniniz var mı? önemini, oradaki gizil enerjiyi bilen var mı?

ida dağı.

sarı kızın vatanı. bakire iffetli sarıkızın. bir diğer değişle, pagan tanrısı artemis'in kutsal dağı ida.

bir müddet sonra görevli olan hatice hanım, beni bir organizasyona davet ettiklerini fakat ayrıntı veremeyeceklerini, cumartesi gecesi kadıköy'de bi apartmanda buluşma ayarlandığını bana bir pusula ile bildirdi. o kadar gizli bir toplantı olacaktı ki bu, sms bile kullanılması sakıncalıydı. nitekim daha sonra soruşturma ile tüm belgelere el koydular ergenekonda bilirsniz.

buluşma yerine hiçbir metal getirmemem söylendi. atladım arabama gittim. genellikle batıl inançlara inanmazdım. o kadar materyal dünyanın içindeydim ki, din tanrı allah vb. bunlar bende çok bir soru ve cevap yaratma isteği uyandırmamıştı. apathetic idim bu konuda...

ta ki o güne kadar...

iftar'Dan sonra devam...