çay içiyordum da ne aklıma geldi panpalar

küçükken mahallede toprağı bol olsun bekir abimiz vardı kahveci. oralet içmeye giderdik 3-5 velet. paranın maranın lafı zaten yapılmazdı. yoktu zaten de vermeye teşebbüs etsek de geri çevrilirdi ya bekir abi ya da mahalleden bi abimiz tarafından. bekir abi tek tek oraletleri koyar bi bardağı da yanlarına boş koyardı. ancak ananın babanın gösterebileceği duyarlılıkla ağzımız yanmasın diye ondan ona ondan ona soğuyana kadar gezdirirdi oraletleri bardaklarda.ne zaman ki dumanı tütmez bardaktan biz hurra saldırır içerdik bi güzel.

ulan bu zamanlar çok değerli zamanlarmış çok değerli yerlermiş şimdi anlıyorum. şimdinin sütü bozuk insanlarla dolu,her deliğine ayrı soktuğum 'büyük' şehirlerinde bir bekir abim emsalini göreyim oracıkta sıkarım kafama herhalde.

@2 neyin hayırlısı gülüm