çarşının asi ruhu

Ben Çarşıyım ! Ben çarşıyım, bu ülkenin “en delikanlı taraftarıyım” ama barış içinde olduğum rakibimin evini ondan habersiz basar, biraz alkol alıp yanıma 15-20 arkadaş bulunca suçsuz günahsız insanları taşlarım. Ama ben delikanlıyım… Ben çarşıyım. Ben “halkın takımını” tutarım ama yoldan geçen taksinin hiç yoktan aynalarını kırar, şoförün akşam eve zütüreceği ekmeğinden çalarım. Ama ben “halkın takımını” tutarım… Ben çarşıyım, bir adım da “vefadır” benim ama 10 şampiyonluğumdan beşini bana kazandırmış 16 yıllık başkanımı popomu dönerek, beni 100. yılımda şampiyon yapmış başkanımı da 5 yaşındaki kızına küfür ederek yollarım. Ama benim diğer adım “vefadır”… Ben çarşıyım, ben bu takımı “yıldız için, kupa için sevmedim, aramdaki fark aşk’dır benim” ama yenilince tesisleri basar başarısızılığın hesabını sorarım. Ama ben bu takımı başarı için sevmedim… Ben çarşıyım. Ben anarşistim. Godwin’i elektronik markası, Bakunin’i Spartak Moskova’da futbolcu sanıyorum ama başkan parasıyla gittiğim statda tuvalete “A” yazınca kendimi anarşist sayıyorum, sıkışınca valiyi göreve çağırıyorum. Ama ben anarşistim… Ben çarşıyım. Ben bu alemin en piskopat taraftarıyım. Ama bursa ya g.t korkusuna gidemem. Konyalılar kaldırım taşlarını kafamızda patlatır.. trabzonda yaşlıların oturduğu boş kahveyi basarım sonra silahları görünce kaçarım.ama ben piskopatım Ben çarşıyım. Ben isyankarım. Ama tribünde abilerim ne derse onu yapıyorum, onların sözünden hiç çıkmıyorum. Ama ben isyankarım… Ben çarşıyım. Ben “Atatürk’ün takımını” tutuyorum ama onun kurduğu bu ülkede ben de mafya babalarını yurt dışına kaçırmak için turizm şirketi kuruyorum. Ama ben “Atatürk’ün takımını” tutuyorum… Ben çarşıyım. Ben “Kurtuluş Savaşına şehitler vermiş” bir takımı tutarım ama rakibimin başkanına küfür etme aşkına “istiklal Marşıma” 15 saniye daha tahammül edemem küfürlü beste söylerim. Ama ben “Kurtuluş Savaşına şehitler vermiş” bir takımı tutarım… Ben çarşıyım, ben bu ülkenin en yaratıcı taraftarıyım ama en fazla yaratabildiğim, sanki beni bir ana doğurmamış gibi, sanki benim çocuğumu bir ana doğurmayacakmış gibi analara küfür imalı pankarttır. Ama ben bu ülkenin en yaratıcı taraftarıyım… Dedim ya ben çarşıyım…. beşiktaşlıyım...

Ben Çarşıyım ! Ben çarşıyım, bu ülkenin “en delikanlı taraftarıyım” ama barış içinde olduğum rakibimin evini ondan habersiz basar, biraz alkol alıp yanıma 15-20 arkadaş bulunca suçsuz günahsız insanları taşlarım. Ama ben delikanlıyım… Ben çarşıyım. Ben “halkın takımını” tutarım ama yoldan geçen taksinin hiç yoktan aynalarını kırar, şoförün akşam eve zütüreceği ekmeğinden çalarım. Ama ben “halkın takımını” tutarım… Ben çarşıyım, bir adım da “vefadır” benim ama 10 şampiyonluğumdan beşini bana kazandırmış 16 yıllık başkanımı popomu dönerek, beni 100. yılımda şampiyon yapmış başkanımı da 5 yaşındaki kızına küfür ederek yollarım. Ama benim diğer adım “vefadır”… Ben çarşıyım, ben bu takımı “yıldız için, kupa için sevmedim, aramdaki fark aşk’dır benim” ama yenilince tesisleri basar başarısızılığın hesabını sorarım. Ama ben bu takımı başarı için sevmedim… Ben çarşıyım. Ben anarşistim. Godwin’i elektronik markası, Bakunin’i Spartak Moskova’da futbolcu sanıyorum ama başkan parasıyla gittiğim statda tuvalete “A” yazınca kendimi anarşist sayıyorum, sıkışınca valiyi göreve çağırıyorum. Ama ben anarşistim… Ben çarşıyım. Ben bu alemin en piskopat taraftarıyım. Ama bursa ya g.t korkusuna gidemem. Konyalılar kaldırım taşlarını kafamızda patlatır.. trabzonda yaşlıların oturduğu boş kahveyi basarım sonra silahları görünce kaçarım.ama ben piskopatım Ben çarşıyım. Ben isyankarım. Ama tribünde abilerim ne derse onu yapıyorum, onların sözünden hiç çıkmıyorum. Ama ben isyankarım… Ben çarşıyım. Ben “Atatürk’ün takımını” tutuyorum ama onun kurduğu bu ülkede ben de mafya babalarını yurt dışına kaçırmak için turizm şirketi kuruyorum. Ama ben “Atatürk’ün takımını” tutuyorum… Ben çarşıyım. Ben “Kurtuluş Savaşına şehitler vermiş” bir takımı tutarım ama rakibimin başkanına küfür etme aşkına “istiklal Marşıma” 15 saniye daha tahammül edemem küfürlü beste söylerim. Ama ben “Kurtuluş Savaşına şehitler vermiş” bir takımı tutarım… Ben çarşıyım, ben bu ülkenin en yaratıcı taraftarıyım ama en fazla yaratabildiğim, sanki beni bir ana doğurmamış gibi, sanki benim çocuğumu bir ana doğurmayacakmış gibi analara küfür imalı pankarttır. Ama ben bu ülkenin en yaratıcı taraftarıyım… Dedim ya ben çarşıyım…. beşiktaşlıyım...

Ben Çarşıyım ! Ben çarşıyım, bu ülkenin “en delikanlı taraftarıyım” ama barış içinde olduğum rakibimin evini ondan habersiz basar, biraz alkol alıp yanıma 15-20 arkadaş bulunca suçsuz günahsız insanları taşlarım. Ama ben delikanlıyım… Ben çarşıyım. Ben “halkın takımını” tutarım ama yoldan geçen taksinin hiç yoktan aynalarını kırar, şoförün akşam eve zütüreceği ekmeğinden çalarım. Ama ben “halkın takımını” tutarım… Ben çarşıyım, bir adım da “vefadır” benim ama 10 şampiyonluğumdan beşini bana kazandırmış 16 yıllık başkanımı popomu dönerek, beni 100. yılımda şampiyon yapmış başkanımı da 5 yaşındaki kızına küfür ederek yollarım. Ama benim diğer adım “vefadır”… Ben çarşıyım, ben bu takımı “yıldız için, kupa için sevmedim, aramdaki fark aşk’dır benim” ama yenilince tesisleri basar başarısızılığın hesabını sorarım. Ama ben bu takımı başarı için sevmedim… Ben çarşıyım. Ben anarşistim. Godwin’i elektronik markası, Bakunin’i Spartak Moskova’da futbolcu sanıyorum ama başkan parasıyla gittiğim statda tuvalete “A” yazınca kendimi anarşist sayıyorum, sıkışınca valiyi göreve çağırıyorum. Ama ben anarşistim… Ben çarşıyım. Ben bu alemin en piskopat taraftarıyım. Ama bursa ya g.t korkusuna gidemem. Konyalılar kaldırım taşlarını kafamızda patlatır.. trabzonda yaşlıların oturduğu boş kahveyi basarım sonra silahları görünce kaçarım.ama ben piskopatım Ben çarşıyım. Ben isyankarım. Ama tribünde abilerim ne derse onu yapıyorum, onların sözünden hiç çıkmıyorum. Ama ben isyankarım… Ben çarşıyım. Ben “Atatürk’ün takımını” tutuyorum ama onun kurduğu bu ülkede ben de mafya babalarını yurt dışına kaçırmak için turizm şirketi kuruyorum. Ama ben “Atatürk’ün takımını” tutuyorum… Ben çarşıyım. Ben “Kurtuluş Savaşına şehitler vermiş” bir takımı tutarım ama rakibimin başkanına küfür etme aşkına “istiklal Marşıma” 15 saniye daha tahammül edemem küfürlü beste söylerim. Ama ben “Kurtuluş Savaşına şehitler vermiş” bir takımı tutarım… Ben çarşıyım, ben bu ülkenin en yaratıcı taraftarıyım ama en fazla yaratabildiğim, sanki beni bir ana doğurmamış gibi, sanki benim çocuğumu bir ana doğurmayacakmış gibi analara küfür imalı pankarttır. Ama ben bu ülkenin en yaratıcı taraftarıyım… Dedim ya ben çarşıyım…. beşiktaşlıyım...