Çalışmaktan insanlara memnuniyet çabası göstermekten bıktım yaşım 23 11 senedir sanayide çalışıyorum şuan ustayım kendi dükkanım var küçük yaşlarda önce babamı sonra annemi kaybettim hiç bi zaman ne anne nede baba sevgisi görmedim bu yaşıma kadar hep kendi dalgamdaydım hayattan hep bin damgası gördüm öksüzüm diye hep üzerime geldiler hep benimle uğraştılar sıgıntı gibi sevilmediğim akrabalarımın yanlarında kaldım işten çıktığımda sanki ayaklarım geri gidercesine mutsuzca eve giderdim çünki hiçbiyerde istenmiyordum bir an önce sabah olsada işe gideyim diye bakardım 16 yaşında amcamların evinden atıldım yengemin ısrarı üzerine tam 4 sene çalıştığım işyerinde kaldım ustam harbi delikanlı adamdı bana babam gibi sahip çıkardı 20 yaşına gelince sanayide ufak bi dükkan kiraladım biriktirdiğim paralarla 2.el takımlar alarak liftsiz olarak tamir yapmaya başladım 1 sene sonrada çalıştıklarımla kendime 2. el bi lift alıp işlerimi yoluna koydum yetim olduğum için hala baskı üzerindeydim akrabalarımdan o kadar fazla laf duyuyordumki yok çalma parayla açtı yok benden çaldı artık tahammül edemiyordum herşeyi kafam taktığım için uyuyamıyordum ailem aklıma geliyor ağlıyordum akrablarımın arkamdan ettikleri laflar aklıma geliyordu bi gün gece saat 4 dükkanda kalıyorum tabi evim yok uyuyamadım herşeyi kafama taktığım için kafama dank etti ulan bu hayatta kimse beni istemiyor zaten çoluğum çocuğum kardeşimde yok tek çocuktum hayattan zerre mutluluk almadım nede sevgi gördüm s*keyim böyle hayatı dedim kendi kendime ben insanmıyım yoksa millete amelemiyim birden kendimi asmak aklıma geldi sinirle aşağı inip tezgatan urgan alıp dar ağacı ipi yaktım kendime yazenin tavanındaki cengele geçirdim ipi çıktım sandalyeye şahadet getirdim ya Allah dedim bi müddet boğulup bayılmışım uyandığımda sabah 8 olmuş yerde yatıyordum boynumda dar ipi ipin ucunda kopmuş cengel vardı işte o zaman pişman oldum yaptığım hatadan ötürü belki bu bana işaretti Hani derler ya öldürmeyen Allah öldürmez diye işte öldürmedi şuan 23 yaşındayım Allah'a şükür işlerim yolunda artık karışan edende yok kendi dalgama bakıyorum sadece
EDiT: Biraz uzun oldu Kusura bakmayın okuyanlara teşşekkür ederim amacım kendimi acındırmak değil sadece hayat hikayemi sizlerlede paylaşmak istedim hepiniz iyiki varsınız...