malum vize haftası beyler ben de sabah erken sınavım var diye istanbul üni merkez kütüphanede sabahlamak üzere ders çalışmaya gittim, akşam saatlerinde 15 dakikalığına çıktım ve döndüğümde çantamdan notlarımdan eser yoktu ortada.

6 saat boyunca eşyasını bırakıp gezip gelen var ama olan bana oldu amk. ama asıl olay bundan sonra gerçekleşiyo

neyse bunu okul grubunda paylaştım filan derken aynı kulüpte olduğumuz 3 tane kızla daha yakından çalışma imkanımız oldu, matematiğim pek de mükemmel değil ama bi' tanesi beni çalıştırır mısın diye istekli bi şekilde rica etti, notlarım falan her şey gitti dedim bende var hepsi de tam dedi.

tam şansıma tüküreyim her şey tak oldu diyodum ki bu kızla tanışma fırsatı buldum diye çok mutlu oldum, çok iyi bi' kız beyler bana saatlerce işletme anlattı, defterini bizzat verdi fotokopiye gerek yok dedi filan. belli ki bi' şeyler var ben de boş değilim.

işte bu gün işletme sınavından çıktık, diğer çocuklar da kız arkadaşlarıyla mat çalışmaya gittiler, kızı gördüm bi yarım saatlik işim var sonra gelsem olur mu dedi morali hafif bozuk gibiydi.

onu bekliyorum şimdi 10 dakikaya yazarım ne yaptın diye, galiba seviyorum lan, hatta kalın.

edit: belirtmek istediğim bi' şey var, kız çok çevreci birisi sigara küllerini toprağa atmamı istememişti poşet vermişti, şimdi pet şişeye atıp oraya söndürüyorum, geldiğinde görüp mutlu olur herhalde dimi lan, benim romantiklik anlayışım bu aq

özet: her şerde bi' hayır var