Bazen taharet alırken parmaklarım yarım metre olmus züt kıllarıma takılıyor yaklaşık 10 dakika boyunca adeta bubi tuzağına düşmüş te kurtulmak istermişim gibi parmaklarımı züt kıllarımdan kurtarmaya çalışıyorum ve çabalarımın sonuçsuz kaldiğı her dakika bir damla gözyaşı terk ediyor mahmur gözlerimi... Parmaklarım heba oldu, züt pınarlarım kurudu. insanın en yakınından-züt kıllarından- böyle insafsızca ihanet görmesi derin felsefik çıkmazlara zütürüyor insanı... Siz ey aydınlık çağının yılmaz bekçileri!Şu panpanızın içine düştüğü açmaza reel ve rasyonel çözümler üretebilecek misiniz?