Öncelikle bu yaşanmış ve hala yaşanan bir olaydır.

3 yıl önce terk edildim, o gün bugündür karşıma kim çıktıysa sevemedim. Olmadı işte amk tam bu sefer olacak diyorum onunla anılarımız aklıma geliyor vazgeçiyorum. Yapamıyorum. Acizim onsuz ama delikanlıyız ya amk belli etmemeye çalışıyoruz.

Onun evini net gören bi park var. Çoğu akşam onun odasındaki ışığın yandığını gördüğümde mal mal bakar onun orada olduğunu bilme hissi bana mutluluk verir.

3 yıldırda bir kez olsun rahatsız etmedim. Bilir benim orada olduğumu ama pek sallamaz.

O şuan evlilik arifesinde bu yaz evlenecek bense hala onun fotoğrafını cüzdanımda taşırım.
çıkarır fotoğrafı onunla iki bira atarım. Sohbet eder mutlu olurum.

Sonra gözüme yine odasından gelen ışık ilişir napıyorum amk ben deyip kendimi toplamaya çalışırım.
Buda böyle bi durum işte.
Daha devdıbını yazsam yazarımda sizinde canınız sıkılmasın daha fazla.