zombiseverler için hikaye yazdım

Daha önce başka bir başlıktan başladığım hikayemi bu başlıkta devam etmek üzere burada topluyorum beyler, ilgilenenler okusun. Devam etmem için 3-4 tane özel mesaj geldi bende devam ediyorum.

BAŞLIYORUM.

18.12.2011

bugün sabaha karşı zil çaldı, gelen istanbuldaki yakın arkadaşlarımdan biri olan veliydi ona " hayrola oğlum gelir miydin sen antalyalara ? " diye sorduğumda kolundaki yarayı göstererek " alsana oğlum içeri " diye bağırdı ağlamaklı bir halde , aradan 15-20 dakika geçti koluna bandaj bağladık sıkı sıkı sardık 3-5 konserve vardı evde onları açtık yiyoruz zaten bende açtım ama veli sanki kıtlıktan çıkmış gibi nefes almadan yiyor huur çocuğu soru soruyorum cevap vermiyor falan en sonunda "noluyo oğlum bi cavap ver " diye seslendim çocuğa duraksadı ve " bilmiyor musun ? " dedi, " neyi ? " diye cevap verdiğimde " demek gizliyorlar huur çocukları... " gibi bir cümle kurdu ama tam hatırlamıyorum daha sonra bana klagib zombi filmlerindeki hikayeyi anlattı tabiki ben inanmadım daşşak geçtim çocukla dedim "oğlum noldu kim dövdü bak söyle hallederiz çocuk musun zombi mombi uyduruyosun" daha sonra ciddi ciddi zombi hikayesine devam etti ve bu muhabbet tam yarım saat sürdü yok efendim evde televizyon olsaymışta görseymişim, ödemedik kablonun parasını velinin maskarası olduk dıbına koyayım, neyse bu tuvalete gitmek istediğini söyledi duş alacakmış... bende oyuna öyle bir dalmışımki aradan 4.5 saat geçtikten sonra anca hatırladım evde misafir olduğunu oyunu pause yaptım ve evdeki south park sessizliğini bozan bir ses belirdi birden, " paaat putttt roağrrrrr " diye sesler geliyordu koridorun sonundan koridora çıktığımda velinin tuvaletin kapısına vurduğunu anladım kapının arkasından sesleniyorum " veli oğlum komik değil dıbına koyayım çık dışarıda oyunda öldür şu zombileri " dedim kapıya daha kuvvetli vurmaya başladı en sonunda ciddi ciddi kuşkulanmaya başlamıştım... mutfağa gittim şu bıçak setlerindeki en büyük 2 bıçağı aldım ve kapının önünde duruyorum "oğlum adam gibi ses ver hayvan mısın roar roar ses çıkarıyosun" dedim hala kapıya vuruyor biyerleri yıkıyor tuvalette en sonunda dayanamadım kapıyı açmak için elimi kapı koluna zütürdüm ve kapının kilitli olduğunu gördüm şu an içeride olanlar hakkında en ufak bir fikrim yok eğer oyuna geldiysem fena döverim huur çocuğunu varya...

tam kızı kurtarmak için abisine saldıracaktımki kızcağızı yakaladı bin, resmen yiyor yahu çatur çutur koparıyor etini artık yapacak bir şey olmadığını görünce koşar adımlarla yanından geçtim açgözlü bin hem onu yiyor hem bana kol sallıyor yerken valla bıçağa yazık dedim direk kaçtım yukarı aynı kalası sıkıştırdım hemen, düşünüyorum burdan eve nasıl geçerim diye. hemde etrafa bakıyorum 3-5 kişi daha var çatıya çıkan ama ellerinde benim gibi mutfak bıçağı değil tüfekler tabancalar var. yerlere bakarken birden çatısında durduğum apartmanın kapısında bir topluluğun oluştuğunu görmeye başladım huurlar "çatırttt " diye ses geldi aşağıdan camı kırdılar ama demirlerin arasından geçemiyorlardı e tabi buldunuz çıtı pıtı kız cesedini saldırın dıbına koyayım... aradan 5 dakika geçti çatının kapısına vurmaya başladı kızın abisi, yada başka biriydi açıp bakmaya hiç niyetim yoktu. daha sonra bizim binaya çatıdan atlama gibi bir aptallık yapmayı düşündüm ama yemedi açıkçası 2 apartmanın arasında antalyaspor bayrağı asılı olan bi halat vardı kocaman dedim bu beni çeker mi acaba 90 kilo adamım amk çok düşünmeden bi attım kendimi yaklaşık 5 metre aşağıdaki halatın üzerine ulan kaldıkmı ortasında halatın ellerim acıyor en fazla 1 metre ilerledikten sonra kendimi atıverdim bizim apartmana doğru tamda bizim 2 kat üstümüzdeki dairenin balkonundaki demirlikleri tutuyordum kas masta yok amk paso yağ var birazdan düşücem tam düşecekken bir ses duydum atladığım çatıdan "ppppattttttttt " diye ulan o bin nasıl açmış o kapıyı direk bana doğru atladı varya uçacağını falan sandı heralde bin karşı apartmanın bahçesine çakıldı kaldı tam ona bakarken altımda 1-2 tane gezinen zombi farkettim dedim böyle olmayacak tutturabilirsem alt kattaki demirliklere tutunayım belki komşular yaşıyordur ha zombilerse bile en azından tanıdıklara yem oluruz bari dedim ve bıraktım kendim bir kat aşağıdaki demirlikleri tutmak üzere, şansıma tamda balkondaymış arkadaş bi an elindeki silahı bana doğrulttu o panikle tam vuracakken " tut beni " dedim attı silahı yavaştan yardım etti balkona çıkmama olanları o daha iyi biliyormuş, anlattı bana yunanistandan başlayıp her şeyi. en sonunda kendi daireme indim ve bizim veli hala kapıya vuruyordu. iyiki kilitlemiş, yada zombi olacağını biliyor muydu ? bunu artık öğrenmemin imkanı yoktu... odama gittim duvarda asılı olan katanamı aldım zamanında tam 900 lira vermiştim o katanaya varya lise 3ten beri duvarda durur öyle en sonunda bi işe yaratacaktı 3 tane de shuriken yani ninja yıldızım vardı elimdeki dandik bıçakları bir kenara bırakıp tuvaletin yolunu tuttum

evden dışarıda

dairenin kapısını açtığımda dış kapının hala kapalı olduğunu gördüm, evin güneye bakan tarafından arka bahçeye atlayıp ara sokakları ve bazı kestirmeleri kullanarak kaleiçine ordanda yüzebilecek herhangi bir gemi, sandal ile sıçan adasına gideceğim, önce nezaketen kapılarını çaldım karşı dairenin tabi açan olmadı daha sonra levye ile bu kapıyı da hallettikten sonra odaları tek tek kontrol ediyorum elimdeki makaralı yay ile daire temizdi, yavaşça balkona doğru ilerlediğimde balkonun aşağısının da temiz olduğunu gördüm hemen demirliklere bağladığım ipten aşağı indim ve tüm hızımla koşmaya başladım, dinlenmek için iyi bir yer arıyordumki aklıma hemen yolumun üzerinde olan uzunca duvarları olan bir okul geldi tam kapıdan içeri girecektimki bir sürü bebe zombi tıpış tıpış bana doğru koşmaya başladı hemen sürgülü kapıyı çekip kilitledim ve o an dinlenilecek zaman olmadığını anlayıp hiç durmadan ışıklara doğru koşmaya başladım dedemanın oralardaki bir tekelden 4-5 kutu sigara aldım ve ışıklar gibi kalabalık bir caddeden nasıl geçeceğimi düşünmeye başladım bir an " zombi taklidi yapmak" geldi aklıma fakat işe yaramama riski vardı ve benim ölmeye hiç niyetim yoktu tam yürümeye devam edecekken birden belediyenin çalışmalarında kullanılan kepçelerden birtanesini kestirdim gözüme şansıma anahtarı üzerindeydi ve çalışır vaziyetteydi durumun orada ne kadar kötü olduğunu bilmediğim için burhanettin onat caddesinden gitmeye karar verdim, cebesoy caddesine girdiğimde bu kocaman araç ile yanlarından geçemeyeceğim kadar araba vardı orada normalde hiç trafik olmayan cadde şimdi araba doluydu... bildiğim birkaç kestirme yoldan giderek kaleiçine vardım. fakat limana gitmeden önce yapmam gereken bir şey vardı. eğer öleceksem bu gerizekalı zombile yüzünden olmamalıydı o karanlıkta her zaman gittiğim bara gitmek üzere yola koyuldum yolda 3 punkçı ile karşılaştım ama her zamankinden biraz farklı olarak bu sefer zombiydiler, sanırım artık gerçekle yüzleşme vaktim gelmişti, savaşmam gerekiyordu... cebimdeki shurikenleden birtane çıkartıp tam kafasına attım fakat pek derine girmediği için işlememiş olsa gerek ölmedi. yay gibi riskli bir alete hiç bulaşmadan katanamı kınından çıkardım ve birtanesinin kafasını olduğu gibi koparıverim tek bir hamlede, hiç zor olmamıştı... aslına bakarsanız hoşuma bile gitmişti diyebilirim daha sonrakinde ise deneme amaçlı vücuduna sapladım katanayı fakat etkilenmedi,o an panik olup kemerimden mutfaktaki bıçaklardan çıkardım ve hemen kafasına geçiriverdim yere yığılırken katanayı tuttum ve içinden çıkıverdi son kalan ile arkadaşlarını öldürdüğüm için üzülmüş olsa gerek bir sinirlendi bir sinirlendi başladı üzerime koşmaya bende hiç hareket etmeden sadece katanayı kafasına doğru tuttum ve kendi kendini öldürdü, yazık... daha sonra bara vardığımda kırılmamış 3-5 viski şişesini çantama koyup limana doğru gittim. tüm büyük gemiler gitmişti yalnızca 3-5 sandal vardı ve bunlar sıçan adasına gitmem için bana yetermiydi hiç bilmiyordum, başka çarem olmadığı için 1-2 yedek kürek toplayıp atladım birtanesine. biraz açıldıktan sonra şehri izleyerek adaya doğru kürek çekmeye başlamıştım