Rez sen yaz sabah okurum

Tekirdağın neresindensin panpa

Rez
*

Hazır partlar bu kadar eğer okuyan varsa Rez alsın hızlı devam edîyorum

Ben... seni incitecek birşey yaptıysam... sanırım hiç açmamalıydım
Zorlukla Sorun değil dedi ve birden, ansızın olduğu yere çöktü ve elleriyle yüzünü kapatarak ağlamaya başladı. Hızlıca albümü kapayıp yere bıraktım ve yanına gidip sarıldım. Titreyerek sessizce ağlıyordu ve bende büyük izler bırakmıştı.
Güçlü ol. dedim kararlılıkla. içinde bulunduğumuz durumun ciddiyetini o an farkettim.Ben ailemi hiç aramamıştım. Acaba ablam nerdeydi? Annem ve babam napmıştı? Birden bütün bunların verdiği pişmanlıkla gözlerimden sadece bir damla yaş akarak Melisa'nın eline düştü.
Kafasını kaldırıp kızarmış gözleriyle bana şaşkınlıkla baktı. Gözlerini sildikten sonra Hadi gidelimdedim.Hadi gidelim...

Tekirdağ F tipi cezaevinin kurtulmuş bölge olduğu anons edildi. Sokaktan iki araba çaldık ve Savaş'ın evindeki malzemeleri yüklemeye koyulduk. Savaş bizi korurken biz silahları ve diğer malzemeleri taşıyorduk. Daha sonra Melisanın evine gidip ordaki eşyaları da arabalara koyduk ve şafağı bekledik.Şafağı beklerken Melisanın evinin çatı katına çıktım. Küçük bir penceresi vardı ve zombilerin beni görmesi imkansızdı.Çatı katındaki bir kolinin içinde, Melisa'nın fotoğraf albümünü buldum.Üstü toz tabakasıyla kaplanmış, kenarları zarar görmüş eski bir albümdü bu.içinde anne babasından ve küçükken babasıyla gittiği avlardan kalan birkaç sararmış fotoğraf vardı.Örümcek ağlarıyla kaplanmış zayıf, sarı bir ışık yayan ampulün aydınlattığı tozlu çatı katının kapısı gıcırdayarak açıldı. Gelen Melisa'ydı.Hadi Gid... sözünü tamamlayamadı ve yüzündeki gülen ifadenin yerine üzgün, özlemle dolu bir ifade yerleşti. Durumu kurtarmak için birşeyler geveledim

Melisa Bu akşam 3 gibi kendine geldi. Uyandığında kendindeydi. Ayağa kalkıp toparlanması saat 4'ü buldu. Onun başından ayrılmadığımı öğrenince benim onu sevdiğimi anladığını düşündüm.

Grubumuza Savaş da katıldı.Çok iyi ve soğukkanlı biri. Askerliğini özel timde yapmış. Evinde bulunan bir CrossBow'u bana verdi.Çok güzel ve kullanışlı bir silah.Tek sıkıntısı oklarımın kısıtlı olması. Bende fazla kullanmayacağım. Grubumuzda herşey paylaşılıyor. Birbirimizi gerçekten kolluyoruz.

Melisa öksürerek yerden kalktı ve bir koltuğa çöktü. Savaş yerde yediği yumruğun etkisiyle toparlanmaya çalışıyordu.Çantamdan bir şişe su çıkardım ve Savaş'ın suratına püskürttüm. Kendine geldi ve ona dönüp ''Enfeksiyonluları almıyoruz. Ayrıca bir daha Melisa'ya dokunursan bu yumruktan daha fazlasını yaparım.'' dedim ve onu yerden kaldırıp sağındaki koltuğa oturttum. Melisa ellerini yüzüne kapamış ağlıyordu. Direksiyona geçip sürmeye başladım...

Atlatmak mı? O da kahrolası bir virüslü olucak. dedim. Ortalık iyice kızışmıştı. Savaş iyice öfkelendi ve GiZEM BURADA KALIYOR!! dedi. Gizem bu arada kan kusmaya başladı. Midesini tutuyordu. Melisa ani bir hareketle arka kapının hemen önünde duran Gizem'in göğsüne ateş etti ve sert bir tekmeyle araçtan dışarı atıp kapıyı kapadı. Savaş Hayır diye çığlık attı ve Melisa'nın boğazına yapıştı. Gözünden yaşlar akıyordu. Olayın şokundaydı ve Melisayı boğmak üzereydi. Suratının yan tarafına sert bir yumruk attım ve Melisayla ikisi aracın içinde yere kapaklandı.

Tutmazsa sokakta ilk gördüğüm kişiye çıkma teklif etcem
Not:sirkan çıkarsa sayılmaz

Dinleyen kimse yok galiba

Okuyanlar Rez alsın

Hayır diye sert bir şekilde bağırdım.O da diğerleri gibi sokakta et için gezen bi yaratıktan farklı bir şey olmayacak.10 saat sonra sana değer veren o güzel kızın yerini boş gözlerle bakan ve seni yemek için bekleyen bir zombi alacak.Bunları o kadar bağırarak ve sert söyledim ki Savaş çaresizlik içinde sustu. Gizem bana doğru ağlayarak gelipSen insanlara bu kadar mı değer veriyorsun? Senin için olduğum şey bu mu? Savaşın dediği gibi düşün.Bir hastane... Belki iyileşirim ve belki dönüşmem... Tabii ki dönüşeceksin dedim ve üstüne yürümeye başladım. Melisa bu arada arka kapıyı açtı. Savaş araya girdi ve Bunları onun yüzüne vurma. Atlatmaya çalışıyor

Tutar şurdan giriyin

Şuraya siper alayım okurum

Gizem ağlıyor, bağırıyordu.Onun dönüşeceğini bildiğim için ona dokunmuyordum. Savaşa dönüp Onu burada tutamayız. Nasılsa dönüşecek.Onu bırakmalıyız.dedim. Savaş arabayı durdurdu ve bana dönüp Hayır dedi.Burada kaldığımız günlerde onun bana gerçekten değer verdiğini anladım.O benim için çok özel biri oldu. Bana dönüp Onu seviyorum dedi.Onu hastaneye zütürmeliyim.Bir ihtimal iyileşebilir.

Arka kapı açıktı ve Gizem kolunu bana uzatmıştı.Tam beni içeri çekicekken bir zombi onu kolundan ısırdı ve ben yere düştüm. Melisa hemen onu vurdu.Çevreme şaşkın gözlerle baktım ve uçaktan enfeksiyonluların indiğini gördüm. Askerlere ıslık çaldım ama beni duymaları imkansızdı. Gizem o sırada çığlık çığlığa bağırıyordu ve ben ne yapacağımızı bilmiyordum. Melisa üstündeki montu çıkartıp bir parçasını kopardı ve yaraya sardı. Arabaya atladıktan sonra yola koyulduk.

Tutarsa okurum rez

Zombi var hikaye var. Tutar amk

Rick reyize 3 posta helal eder cehennemde inş

tutarsa zütime mandal sokarım