Şehrin dışına çok vardı ve sigara içen biri oldugum icin çok yorulmus ve kesilmiştim.Ve şehrin dışına giden en kısa yoldan gidiyordum fakat önümde bir zombinin bir insanı katletmiş ve parçalara ayırıp yedigini gördüm. Ondan korktum ve başka yoldan gitmeyi düşündüm. Fakat hem yolum çok uzayacaktı hemde o yolu gidecek takatta değildim.Bu yüzden bu zamanların çok daha ilerisinde öldürmeyi meslek haline getirmemin ilk adımını atıcaktım.Onu öldürücektim.Çantamı çıkarıp kenara koydum. Döner bıçağımı çıkardım. Filmlerde gördüğüm şekilde tutuyordum. Resmen bir samuray gibiydim. Fakat korku hislerim benle aynı fikirde değildi. Zombi gittikçe yaklaşıyordu.Bir adım attım. Aramızda 2 metre oldugunda kendimi ileri attım ve karnını kestim. Mide asitim agzıma geldigini farkettim resmen kusucaktım. Zombide hiçbir acı hissi yoktu. Sanki bir sinek konmuşcasına umursamadı karnına açtıgım yarayı ve hala üzerime doğru gelmekteydi.Ne yapıcagımı bilemedim ve bacagına dik bir şekilde döner bıçağını soktum. Bıçağım bacagında kaldı. Döndüre döndüre geri çektim bıçağı. Topallaya topallaya bana gelmeye devam ediyordu. Korku ve şaşkınlık içinde geri geri adım atıyordum.Ve birden beynine hedef almam gerektigini düşündüm. Yukardan beynine döner bıçağını indirdim. Birden durdu ve bıçağı saniye içinde çıkartıp aynı şekilde tekrar yukardan soktum. Dahada dibe girmişti.Ve bu sefer boynuna bir darbe indirdim ve kafası kopmuştu. Artık dayanamadım ve arkamı dönüp kustum. Zombiye döndüm."Bunu ben mi yaptım ?"dercesine döner bıçağına baktım.Her yerim kan olmuştu ve iğrenç kokuyordum.Ama başarmıştım. Hemen zombinin üstünde hızlı bir şekilde silebildigim kadarıyla bıçağımı sildim arkadan gelen zombileri görünce onun üstünü bile aramayı düşünmeden çantamı alıp kaçmaya başladım. Sigara içen biri olmama rağmen öyle bir koşuyordum ki resmen bir atlet gibi. izimi kaybettirmiştim. Yavaşladım. Daha doğrusu yavaşlamak zorunda kaldm. Cebimden bir sigara çıkardım. Yakarak yoluma devam ettim. Otobana çıkmıştım artık. Yolda terkedilmiş arabalar vardı. Havada akşam olmaya başlamıştı.Şuanda kalabilecegim en güvenli yer bir arabaydı. Camları ve kapıları sağlam bir araba buldum. Camlarıda filmliydi.Bu benim için kamyonet dolusu bir yemek bulmak gibiydi.Çünkü bu sayede zombiler beni göremiyecekti. Arabada da bir sigara yaktıktan sonra.Çantamı yastık şeklinde kullanarak zorda olsa uykuya daldım. Bir el silah sesiyle uyandım. Daha ne oldugunu bile anlayamadan ikinci silah sesini duydum. Arabanın arkasından geliyordu. Dönüp baktıgımda yaşlı bir erkek ve kadının yerde yattıgını gördüm. Onların başındaysa 2 adam vardı. Arkalarını dönüp sonradan gördügüm yerde oturup anne , baba feryatları koparan kıza doğru yöneldiler.3 kişiydiler.30lu yaşlardaydılar. Birinde silah digerlerinde ise pala diye bildigim uzun bir bıçak vardı. Silahlı olan liderleriydi. Yerde anne ve babası için aglayan kıza liderleri taciz ediyordu. Diğer ikisi ise dalga geçercesine kahkaha atarak gülüyorlardı. Hala kendime gelememistim.Bir şey yapmalımıydım ? 3 kişiye karşı ne yapabilirdim ? diye düşünürken en azından ölüceksemde düzgün bir şekilde öleyim.En azından parçalara ayrılmadan bir insan tarafından öleyim dedim. Gerçi bunlarında zombilerden farkı yoktu.

Döner bıçağımı kavradım. Onlara ters düşen arabanın kapısını yavaşça açarak oturur vaziyette arabadan dışarı çıktım ve kapıyı üstüne kapattım.Bir plan yapmalıydım fakat elimide çabuk tutmalıydım.Çünkü liderlerinin kızla işi bitince onuda öldürücekti. Yerden bir taş aldım. Taşı arkalarına doğru yerden fakat havadan bir şekilde attım. Taşın çıkardığı sesle arkalarını döndüler." işte sana şans " dedim. Arkalarından dolanıyordum yavaş vaziyette. Kızı gördüm. Hiçbirşey umrunda değildi. Yerde cansız yatan anne ve babasına bakıyordu. Kızın o haliyle dahada özgüvenim arttı ve soğukkanlı bir seri katil gibi döner bıçağımı en arkada duran adamın sırtından soktum. Bıçak karnından dışarı çıktı.Öyle güçlü itmiştimki geri gelmiyordu bıçak. Tüm gücümle bıçağı çevirerek geri çektim ve ortada duran diğer elemanın bogazını kestim. Yüzüm hep kan olmuştu neredeyse hiçbirey göremiyordum. Gözümü sildigimdeyse liderleri arkasını dönmüş ve beni öldürmek için silahını bana doğru çevirmişti." Buraya kadarmış " dedim içimden.O anda kız içinde ki tüm sinir , öfke ve hüzün patlamasıyla elemanların düşürdügü palayı alarak liderlerini boynuna geçirdi. Pala bir taraftan girmiş diğer taraftan çıkmıştı. Liderleri yere düştügünde kızda üstüne çıkarak göğsünü, suratını, bogazını palayla paramparça edene kadar onlarca , yüzlerce defa kesmişti. Sinirini çıkarmasını istedigim icin dokunmadım.Bir süre sonra aglayarak elindeki palayı kenara fırlattı ve anne babasının yanına gitti.Bir tane sigara yakıp arabanın dibine çöktüm.On dakika sonra kızın yanına giderek sigara uzattım ve yaktım." Ben bir kürek bulayım " dedim. Tamam dercesine kafasını salladı. Terkedilmiş arabaları aradım.15 dakika aramadan sonra buldum ve anne babasını gömdük. Havada gittikce kararıyordu. Arabaya geçtik. Birer tane daha sigara yaktıktan sonra o arkada ben önde yatmaya çalıştık. Bu yaşananlara rağmen güzel bir uyku uyumuştum. Gözlerimi açtım. Açar açmaz bir sigara yaktım. Gözlerimi ovuştururken "Günaydın" dedi arkadaki kız.Ona dönerek "Günaydın.iyi misin ?"dedim." Bir tane sigaram olsa daha iyi olurdum. " dedi gülerek.Bir dal ve çakmakla sigarayı uzattım." Adın ne ? " dedim."Ayda" dedi Senin ?.Bende Selim. Arabanın yanından zombiler geçiyordu. Dünki yaptıklarımdan sonra artık o kadar çok korkmuyordum. Ayda uzun kıvırcık saçlı , ela gözü 1.70 boylarında 65li kilolarda güzel bir kızdı. Birden sohbete daldık.

-Kimdi onlar ?
+Tanımıyordum. Yolumuzu kestiler. Eşyalarımızı istediler. Babam karşı çıktığındaysa annemi ve babamı öldürdüler. Ardından benide öldürecekleri sırada sen yetiştin. Teşekkür ederim.
-Önemli değil.Üzüldüm anne ve baban için. Tüm bunlar ney ? Ne bu zombiler nasıl oldu ?
+Tüm dünya çapında geçen hafta başladı. Bizim ülkemizdeyse 2 gün oluyor.3 virüsün birleşimiyle oluştu.
-" Ne bu virüsler ? " diyerek meraklı ve sinirli bir şekilde atıldım.
+Birini bilmiyorum. Fakat diğer 2 virüsün Kuduz ve HIV virüsü oldugunu söyledi babam. Babam doktordu. Kuduzun verdigi vahşilikten dolayı böyle vahşiler ve öldürme güdüsü besliyorlar. Diğer 2 virüslede birleşince dahada vahşi ve tehlikeli oluyor. Fakat HIV virüsünden dolayı cok yasayamıyacaklar. Belli bir ömürleri var. Yaklaşık 6-7 ay sonra ölücekler. Tabi tüm dünyaya bulaşırsa bu o kadarda iyi birşey değil.Ve bir insanı ısırdıklarında artık dönüş yoktu.
Şaşkınlık ve merakla dinliyordum. Dünya nasıl böyle bir cehenneme dönmüştü. Koskoca dünyayı bir virüs mü bitirecekti ? Kendi kendime düşüncelere dalarken dördüncü sigaramı yaktığımı farkettim.

-Peki bunun bir çözümü yokmu ?
+Şuanlık yok. Varsada ben bilmiyorum. Olsada şuanda onu yapacak kişinin yaşadıgını sanmıyorum.
-Peki ne yapıcaz ? Ölmeyi mi beklicez ?
+Hayır onların ölmesini beklicez.

Mantıklıydı. Zaten 6-7 ay ömürleri vardı.Bir şekilde bu süreyi onlardan saklanarak kaçarak doldururduk. Fakat asıl sorunun zombiler değil insanlar oldugunu düşündüm. Zombilerden kaçabilirdikte peki ya insanlardan ?

Dışarda dolanan iki tane zombi vardı. Resmen sıradan bir iş gibi geliyordu onları görmek.Ve de öldürmek. Arabadan çıktık.Ben hallederim dedim. Temkinli olarak bir kaç darbeyle ikisinide öldürdüm. Dün öldürdügümüz adamların daha doğrusu Ayda'nın eşyalarını almak için gittik.2 adet çanta vardı. Birinde full yiyecek içecek doluydu. Diğerini açtıgımdaysa şaşırdım.Bir ok ve yay vardı. Ayda atılarak " O bana ait " dedi gülerek." Kullanmayı biliyormusun " dedim." Babam küçüklüğümden beri öğretiyordu. " dedi birazcık üzgün bir ses tonuyla. Adamların silahlarını , yemek dolu çantayı ve kendi çantamıda aldıktan sonra yola koyulduk. Ayda birden atıldı.

+Otobanın ortasında gidiyoruz açık hedef değilmiyiz sencede ?

Haklıydı. Birinin bizi farketmesi ve farkettiginde kaçmamız cok düsük bir ihtimalde. Sağımızdaki ormana doğru gitmeye karar verdik ve ormanın derinliklerine doğru inmeye başladık. Paketimdeki son sigaramı cıkardım ve dönerek iciyorduk bir yandanda muhabbet ediyorduk. Birbirimizi tanımaya çalışıyorduk. Daha doğrusu kafamızı dağıtmaya çalışıyorduk aslında.O esnada Ayda " Sessiz ol. " dedi kısık bir sesle. Noldugunu anlamadan ağlama sesleri geliyordu."Nolur ona zarar vermeyin , yalvarırım nolur... " şeklinde. Sesin geldigi tarafa dogru yöneldik. Yerde baygın bir adam ve onun yanında bir kadın vardı. Sesler kadından geliyordu. Kadının başındaysa 2 adam duruyordu. Yerde yatan adam sanırsam baygındı. Kızın ise yüzü kan içindeydi.Zar zor konuşuyordu. Sürekli " Nolur bize zarar vermeyin yalvarırım " şeklinde yalvarıyordu. Daha olayı bile anlayamadan Ayda'nın dünki yaşadıklarından dolayı içindeki öfkeyle kıvrak bir şekilde sadagından(okun koyuldugu kılıf) bir ok çıkararak adamlardan birini kafasından vurdu. Diğeri ne oldugunu anlayamadan elindeki bıçağı düşürerek kaçmaya başladı. Ayda sadaktan bir ok daha çıkardı digerini vurmak icin fakat ikinci atısında basarılı olamamıstı. Diger adam ormana dogru kacmıstı. Kossamda yetisememistim. Geri döndüğümdeyse Ayda kıza onlara yardım etmek için geldigimizi , onlara zarar vermiyecegimizi söyleyerek onu sakinlestirmisti.Çantamdaki sağlık çantasıylada kızın yüzündeki yaralarını sarmıştı.Bes on dakika sonra yerdeki baygın cocukta kalktı. Durumu onada anlattıktan sonra teşekkür ettiler. isimleri Kemal ve Ahsen ' di.Kardeştiler. Kemal klagib sarışın ve mavi gözlü benimle aynı yaşta ve kiloda.Boy olarak birazcık kısaydı benden. Ahsen ise Kemal'in ablasıydı.Oda sarışın kısa saçlı yeşil gözlü benden 2 yaş büyük biriydi. Kemale yerdeki bıçakları alıp yola koyulmamız gerektiğini söyledigimdeyse birisi arkadan bogazıma yapısarak " Geri çekilin yoksa boynunu kırarım " diye bağırdı. Korkmustum, Korkuyordum.