BiNA
Oda karanlıktı ışıkları açmayı denedim ama başaramadım telsizdeki adamın yanına varmalıydım. Kapıya yöneldim daha çıkacağım onlarca kat vardı. Yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başladım bende bi hayli yorgun düşmüştüm. Ara ara kimse varmı diye bağırıyordum ama sesime cevap gelmiyordu. Binayı yarılamıştımki yukarlardan bir gürültü koptu bu kalbimin hızlı atmasına neden olmuştu. Heey diye seslendim ama yine cevap yoktu. Hızlı adımlarla yukarıya çıkmaya başladım bu sefer. Varmıştım artık adımlarımı yavaşlattım dikkatli bir şekilde en son kattaki odaları tek tek kontrol etmeye başladım boştular. Tek bir oda kalmıştı koridorun sonundaki oda... Ona doğru yaklaştım yavaş adımlarla ilk önce içeriyi dinledim ama sessizdi. Kapının kolunun hafifce aşşağı doğru indirdim ve gözlerimi içeriye doğru çevirdim. Oda karanlık değildi bir gece lambası odayı aydınlatıyordu. içeriye girdim etrafı süzmeye başladım televizyon buzdolabı bilgisayar ve kafeste bir tane papağan vardı. Kuşa bir süre baktım masada bir silah gördüm. Masaya doğru yaklaştım ve... Bi anda her yer bembeyaz olmuştu ve büyük bir acı hissetmiştim..

O ADAM
Gözlerimi açtığımda yine aynı odadaydım bi sandaleye bağlanmıştım ve her tarafım uyuşmuştu. Başımda feci bir şekilde ağrıyordu. Ayak seslerinden arkamda olduğunu anlamıştım.
-"Bana neden vurdun?" dedim.
-"Kimsin nerden geldin?" diye soruma soruyla karşılık verdi.
-"telsizde konuştuk hatırlasana" diye cevap verdim..
-"bu sabah konuştuğum kişi sen miydin?" dedi.
-"Evet yanına gelmek için çok çaba harcadım" dedim.
-"Hahaha sandığımdan azimli çıktın ben senin çoktan parçalara ayrıldığını düşünüyordum dedi"
-"Evet ama şans yanımdaydı ve yaşıyorsam hala bi sebebi var" dedim.
Döner sandalyeyi kendine doğru çevirdi.. Uzun saçları vardı. saçı sakalı birbirine karışmıştı Gözleri keskin ve kendinden emin bi tavrı vardı. Suratının sol alt tarafında bir yanık vardı.. Önce derin bir nefes aldı...
-"Buraya nasıl girdin" dedi ciddi bir şekilde.
-"Çatıdan... Çatının ordan binaya yaklaştım ve pencerelerden kırarak girdim."
-"H**S**R işte şimdi bu kötü oldu ne yaptığının farkında mısın?" diye bağırdı.
-"Ne oldu yahu ne yapmışımki" dedim
-"Seni hiç takip etmeyeceklerinimi sandın" dedi
işte o an korkmuştum kaynar sular başımdan aşşğı boşalmıştı sanki...

SiLAHLARA ULAŞ!
-"Ben aşşağıya iniyorum" dedi.
-"Hey beni çöz bende senle geleyim"
-"Yine herşeyi berbat mı etmek istiyorsun" dedi sert bi dille.
-"Birbirimizi kollamamız gerekecek ya aşşağıda kalabalıklarsa?" dedim.
-"Hayır seni yanıma alarak riske giremem"dedi.
-"Bir çanta dolusu silahım var!" dedim.
-"Yanıma geldi. Nerde?" dedi.
-"Aşşağıda arabanın kasasında"dedim
-"Umarım doğruyu söylüyorsundur" dedi ve iplerimi çözdü. Ellerim baya bi uyuşmuştu. Onu takip etmeye başladım. Koridoru geçtikten sonra merdivenlerden indik. Durdu ve bana bir silah verdi.
-"işine yarayabilir" dedi
Bi an duraksadım sonra devam ettim bu bir güven göstergesiydi. Aşşağı varmıştık etraf sakindi serin bir yaz rüzgarı içeri giriyordu.
-"iki pencere kırık" dedim ve kırık pencereleri gösterip;
-"Silahları alalım ilk önce sonra onarırız" dedim.
-"Pekala önden git sen aşşağıya in ben seni kollarım dedi"
Birlikte yangın merdivenin olduğu bölgeye vardık. Neyseki gitmişlerdi çok sessiz olmalıydım aşşağıya indim. Yavaş adımlarla arabaya doğru yöneldim uzaktan silüetlerini görebiliyordum aylak ayla yürüyorlardı. Arabaya vardım. Kasadan silah çantasını aldım biraz ses çıkardım ama neyseki duymamışlardı. Hızlı adımlarla geri döndüm ve merdivenlerden yukarıya çıktım.
-"Bu sefer iyi bişey yaptın dedi ve gülümsedi" Bende güldüm ve binaya gittik. Tam pencereden girecektikki içerden bir gürültü koptu!!

GERiLiM
Çok gerilmiştim kalbim hızla atmaya başladı tekrar. O ise gayet soğuk kanlıydı. Ona dönüp sessizce
-"Şimdi ne yapacağız?" dedim
-"Sessiz ol ve gel benimle" dedi. Odadan girişi yaptık ve silahları ağırlık yapmasın diye köşeye bıraktık 2 mizde elimize birer g3 almıştık. yavaşca merdivenlere doğru sesin geldiği zemine ilerlemeye başladık. Sessizlik hakimdi şuan için sırt sırta verip etrafımızı kontrol ederek ilerliyorduk. Zemine indik yavaş yavaş etrafı süzmeye başladık. Tam o sırada birşey süratla bi yerden bi yere geçti ve gözlerim fal taşı gibi açıldı çok hızlıydı ve iriydi gölgesini görebilmiştim sadece. Sen burda kal diyip şartelleri açtı. Ve altkatın ışıkları yanmaya başladı. Onun gittiği yöne doğru hareketlendik baktığımızda hiçbirşey göremedik. Dahada gerilmiştim artık ve bi gürültü daha koptu kalbim yerinden çıkcak gibiydi resmen. Yutkundum ve ilk defa bu kadar çok gerilmiştim damarlarım iyice sertleşmişti. Silaha o kadar sıkı sarılmıştıkmı parmaklarım kaskatı olmuştu. Kapısı açık olan odaya hareketlendik tam o sırada arkamızdan hırıltılar gelmeye başladı. DEVASAYDI..

YARATIK
Korkudan titremeye başlamıştım ve sırtımdan soğuk terler akıyordu. Kanım donmuştu resmen gözgöze gelmiştik böyle birşeye ilk defa burda rastlamıştım gözleri kıpkırmızıydı ve insana benzer bi hali pekte yoktu. Hareket edemiyordum sanki büyülenmiştim yada şoka girmiştim. Benim üzerime gelmeye başladı hızla sadece bakıyordum. Tam o sırada silah sesleri beni kendime getirdi. Mermileri yaratığın üzerine boşaltmıştı
-"Hey ne yapıyorsun hareketlen ateş etsene" diye bağırdı
Kendime gelmiştim ve bende ona doğru ateş etmeye başadım parmağım tetiğe adeta kilitlenmişti ve durmadan ateş ediyordum. Biz ateş ettikçe iyice çökmüş bir halde yere kapaklanmıştı ve enerjisi hiç kalmamıştı sonkez başına gelip aynı anda kafasına ateş ettik ve paramparça oldu... O an ellerim titriyor derin derin nefes alıyordum.
-"Buda neyin nesiydi" diye sordum
-"Bilmiyorum her neyse çok güçlü birşey ve diğer zombilerden farklı" diye karşılık verdi.
-"Bunlar evrimmi geçirdi yoksa başka birşeyin eserimi acaba" dedim.
-"Hiç bir fikrim yok haydi hemen camı onaralım" dedi.
Kafamı salladım onaylarcasına. Pencereye doğru hareket ettik.
-"Bu arada adın ne?" diye sordum
-"Sezer ya seninki?"
-"Bende Hakan memnun oldum" dedim
Cevap vermedi ama başımızın belada olduğu belli gibiydi.

...
Camları onarmamız bir saat sürmüştü ençok koridordaki cam bizi uğraştırdı. Daha sonra yukarı çıkıp odada dinlenmeye ve yemek yemeye başladık. Bi ara bana dönüp
-"Geldiğin yerde durumlar nasıl?"
-"Kimseye rastlayamadım yaşama dair bir iz yok malesef"
-"Burda insanlar hep nereye gidiceğini bilmeden kaçtılar insanlar hep göç ediyor.."
-"Bu bela nasıl oldu anlatır mısın?"
-"Londrada bilim adamlarının hazırladığı garip bi sıvı bi anda çıkan depremde havaya karışmış bir şekilde bunu soluyan insanlarda yüksek ateş çıkmaya başlamış en başta Londra ordan tüm dünyaya yayılmış. Bu mikroba bulaşan insanlar değişim geçirmişler. Ve mezarlardaki son zamanlarda ölenler tekrar dirilmişler bunuda açıklayabilen yok. Bence insanlığın sonu geldi."
-"Vay canına neler olmuş uyku hapları alıyordum devamlı ve evden çıkmıyordum tamamiyle asosyaldim sadece bi kız arkadaşım vardı onuda kaybettim nereye gittiğini tam olarak bilmiyorum." dedim
-"Ordu tamamiyle çöküntü yaşadı"dedi
-"Sen bunları nerden biliyorsun" dedim.
-"Bi radyom var ara sıra o çekiyor ordan herşeyi öğreniyorum televizyonlar çekmiyor"
-"Şimdi açsana belki bir gelişme vardır"dedim
-"Çekmezki şuan boşa ümitlenme"
Kafamı sallamakla yetindim ve bi köşeye kıvrılıp yattım...

SAKiN BiR SABAH
Uyandığımda saat 08:00 dı Sezer yanımda yoktu. Yüzümü yıkadım sanki rüya gibiydi tüm olanlar oysa ne çok isterdim tekrar yatağımda uyanmayı.. Dışarıyı tekrar kontrol ettim bi araba zombilerin arasından hızlı ve dengesiz şekilde ilerliyordu bizden başka yaşan birilerinin olduğuna emindim zaten. Dikkatli bir şekilde o arabayı izledim tam aralarından sıyrıldı derken bi çöp konteynırına çaptı. içindeki dışarı çıkmayı başardı ama sanırım yaralıydı. Aman allahım yakalandı gözümün önünde diri diri yendi. Hiç acımaları yoktu bunların sadece yemeyi düşünüyorlardı. Tam o sırada Sezer kapıda belirdi;
-"Kalkmışsın demek."
-"Evet biraz önce çok kötü şeyler gördüm adamın birini diri diri yediler"
-"Alışmalısın artık bunlara"
-"Sen nerdeydin peki?"
-"Aşşağıya o dünkü yaratığa baktım normal zombilerden çok farklıydı"
-"Artık düşmanlarımız sadece zombiler değil" dedim.
-"Evet o yüzden daha dikkatli olmalıyız"
-"Radyoyu açabilirmiyiz peki" diye cevap verdim
-"Peki" dedi ve radyoyu sakladığı yerden çıkardı neden sakladığı konusunda hiç bir fiktim dahi yoktu.
-"Bak işte çekmiyor hala"
-"Bana ver ben uğraşıyım" Yaklaşık 1 saat uğraştım kahvaltıyı hazılamıştı.
Hazır konservelerden oluşan bir kahvaltı yapıyorduk yiyecekte sıkıntımız olabilirdi. Tam bu sırada radyoda ses gidip gelmeye başladı;
"Heryerdeler askeri kanatlarımız yok denecek kadar az ve artık başka yaratıklarda çıkmaya başladı ingiltere'de kanatları olan bi kaç yaratık görüşmüş Türkiye'de bu tip yaratıklara rastlayanlar var gibi ne olursa olun saklanıdığınız yerlerden çıkmayın Allah bizi korusun."
Bu aşşağıdaki yaratıkta aklım iyice kalmıştı.

Köpekler
Sessizlik oldu yutkundum iştahım iyice kaçmıştı. Masadan kalktım dışarıyı boş gözlerle izledim. Cevaplayamadığım çok soru vardı. Sezer seslendi;
-"Yiyeceğimiz bitiyor Kipa var ilerde arka girişin anahtarı bende var oradan birşeyler alalım." dedi birden
-"Hı evet evet tabi gidelim evet yiyecek.." Dalmıştım dengesiz şekilde hızlı hızlı kelimlerle cevap vermiştim.
-"Haydi o zaman Bu sefer market kısmına inecez ordan arka kapıdan çıkcaz daha sakin"
-"Peki haydi o zaman inelim yanımıza gerekli silah ve mermileri almıştık"
Aşşağıya indik tekrar o yaratığa baktım çok kötü kokuyordu kusmamak için kendimi zor tutmuştum. market kısmının olduğu kapıyı açtık ve yavaş yavaş arka tarafa doğru ilerledik arka kapıya varıp dışarıya çıktık. Hava sıcaktı sessiz bir şekilde duvarın dibinden hareket ettik yolumuz biraz uzundu. Elimizde şuanlık 9mm ler vardı susturucuları takmıştık onların dikkatini çekekcek hareketlerden kaçınıyorduk.
-"Hey arkana bak" dedim bi tane köpek Sezere doğru hızlıca koşuyordu evrim geçirenlerdendi. Köpeğe ikimizde ateş ettik ve yere yığıldı.
-"iğrenç kadavra" dedi ve bi tane tekme savurdu yerdekine.
-"H***S***R bunlar bi tane değilki kaç kaç kaç!!!"
ilerdeki köşeden 4-5 tane daha köpek bize doğru koşmaya başladı. ilerde bi tane minübüs vardı. "Minübüse" diye bağırdı. ikimizde arkamıza bakmadan koşmaya başladık ve münibüsün üstüne çıkmaya başardık. Etrafımızı sarmışlardı köpekler. Hepsini teker teker vurduk hepsinin öldüğüne emin olmak için birer kere daha sıktık. Sinirimden gülmeye başlamıştım;
-"Hahaha ne aksiyondu ama"

KiPADAKi OLAY
Bir süre etrafı kolaçan ettik temiz görünüyordu münibüsün tepesinden inip yolumuza devam ettik. yol boyunca pek birşeye rastlamadık gittiğimiz yer yol olmadığı için yaya gitmek zorundaydık. Varmamıza az bi zaman kalmıştı ama sanki işler yine sarpasarcak gibi bir his vardı içimde. Kipanın sarı binasına varmıştık arka kapıya yöneldik. Ama gördüğümüz bizi şaşırtmıştı çünkü arka kapı açıktı. Yavaş yavaş içeri doğru öncen Sezer girdi hemen arkasından ben geçtim. içerisi sessizdi yavaş yavaş iç taraflara doğru ilerledik. Heryeri kontrol ediyorduk ama daha haç birşeyle karşılaşmamıştık. Market bölümüne tam geçeceğimiz sırada karşımızda ufak bir kız çocuğu belirdi bizi görünce ağlamaya başladı 5-6 yaşlarındaydı muhtemelen. Hemen çocuğu kucağıma aldım;
-"Heey sen nerden geldin buraya" dedim Çocuk ağlıyordu ve tam o sırada;
-"Kızımı derhal yere bırak" diye bir ses geldi market tarafından. Kızı yere bıraktım ve adamın yanına koştu.
-"Sizde kimsiniz?" dedim
-"Bu seni ilgilendirmez ailemden uzak dur" diye karşılık verdi. Adam kısa boylu kel pos bıyıklıydı. Yanına karısıda geldi. Karısına dönüp "hadi gidiyoruz" dedi. Birşey diyemedik Sezer "bırak gitsinler" dedi düşük ses tonuyla bana. Bizden uzaklaştılar arka kapıya doğru gittiler. Tam o sırada çığlık yükseldi öyle acı bir çığlıktıki ruhuma kadar işlemişti. Hemen arka kapıya doğru koştuk Adam ve kadın çığlılar içinde dışarıya zombiler tarafında çekiliyordu. Kız çocuğu olduğu yerde ağlıyordu. Hemen kızı kucağıma aldım ve geriye doğru kaçmaya başladık Market kısmına doğru koştuk. Hemen ordan et reyonun ordaki depoya girip kapıyı kapattık.
Küçük kız çocuğunun masum gözlerinde saklanmış korkuyu gördüm..

...
içerde yaklaşık 2,5 saat bekledik. Sezer ben bi kontrol edeyim diyip çıktı ufak kızla depoda beklemeye başladım. Kız sorularıma cevap vermiyordu ve sadece ağlıyordu. Sezerin hala gelmeyişi beni açıkçası tedirgin etmişti. Biraz daha bekledik ve yarım saat sonra geldi.
-"Her yer temiz ben alcaklarımıza aldım hadi devam edelim" dedi.
-"Biraz daha geç kalsaydın ben aramaya çıkcaktım seni" dedim. Market bölümünden çıktık arka kapıya doğru ilerledik kapıdan tam dışarı çıktık derken kız çocuğu birde kendini yere attı ve bağırarak kaçmaya başladı. Kızın peşinden koştum onu yakaladım ama çıkan sesler zombilerin tüm dikkatini buraya çekmişti muhtemelen. Onları görmüyoduk ama hissetmiştim. Hemen Otoparktaki arabalardan birine bindik. Sezer arabayı çalıştırdı ve yola çıktık heryerimizi sarmışlardı. Hızlıca BestBuy binasına doğru arabayı sürdük. Arka kapıya doğru yaklaşmıştıkki kahretsin kapı kırılmıştı çok güçlü birşey bunu yapabilirdi. Normal zombilerin işi falan değildi bu Sezer bağırarak küfür etti ve artık burda kalamıcağımızı söyledi. Silahları radyoyu unutmaktan başka çaremiz yoktu. Tekrar yola çıktık.
-"Peki şimdi nereye gidiyoruz?" diye sordum.
-"Fahrettin Altay hava eğitime"
-"Ama orda pek kalan olmamıştır?"
-"Ben bir pilotum ve helikopter varsa kurtuluk sayılır" diye cevap verdi.
Bir umuttu işte bizimkisi ve Hedefimize doğru ilerlemeye başladık..

Yol boyunca zombileri gördüm sadece yaşam alanımızı işgal etmişlerdi ve aylak aylak yürüyorlardı. Bizi görenler peşimizden gelmeye çalışıyorlardı. Cebimden ailemin resmini çıkardım öyle baktım bi kaç dakika. Daha sonra kız çocuğuna dönüp;
-"Konuşmıcakmısın bizimle bak biz iyi adamlarız" dedim. Karşılık vermedi koltuk döşemesine bakıyordu sadece.
Fahrettin Altay meydanına varmıştık ve Hava eğitimde hemen ilerdeydi. Zombilerin arasından süratle geçtik yolun soluna geçip içeri girdik. Etrafa bakınarak devam ettik yolumuza yavaşca etrafta bir hareketlilik yoktu. Helikopter iniş alanına geldiğimizde bomboştu tam bir hayal kırıklığı... Bir dakika dedi ve içeri gitti sezer soru sormaya zaman bile bırakmamıştı. Arabada onu beklemeye başadık baya bi zaman geçti. Güneş çoktan tepemizden aşıp batmaya doğru yol almıştı bile. Kornaya bi kaç kere bastım ama gelmedi arabanın torpidolarını kurcalarken arkamda zombileri gördüm kalabalıklardı bizi takip etmiş olmalılar tekrar kornaya bastım defalarca ama Sezer binadan çıkmadı. Ve gazı kökledim binayı bi kaç kere dolandım ama heryerimizi sarmaya başadılar ne yapacaktım sezer içerdeydi ve binanın kapısı açıktı. Öylece onu bırakıp gidemezdimde.. Tam bu sırada Sezer kapıda göründü tüm zombilerin dikkatini bilerek içeri çekti ve onu takip etmesini sağladı. Bütün zombiler binaya giriş yaptı çok kalabalıklardı ama neden böyle birşey yapsınki yoksa kendini fedamı etti.. Diye düşündüm biraz zaman geçtikten sonra çatıda belirdi bana bişeyler demeye çalışıyordu arabadan cıktım. Bir kez daha seslendi;
-"Kapıyı kilitlee"
inip binanın kapısını sürgüleyip kilitledim. Sezer 2 tane çanta attı aşşağı ve kendiside atladı.
-"Neler oluyor?" dedim
-"Çantaları al ve Arabaya koş" dedi. Cevap vermeden çantalarla arabaya koştum silah doluydu çantalar ve izledim.
Pencereye yaklaştı ve bir el bombası attı içeriye ve yanımıza koştu. Hemen uzaklaş biraz uzağa sürdüm arabayı. Bina yerle bir olmuştu..
-"bunu nasıl başardın"
-"Neyi?"
-"Binayı havaya uçurmayı"
-"Büyük mutfak ocaklarından gaz salarak tabiki" diye cevap verdi.
-"Hadi burdan gidelim direksiyona sen geç"
Güldü..

Bölüm 24
Tekrardan yola koyulduk bu sefer sahil tarafını seçmiştik Göztepe üzerinden konağa gidicez dedi. Canlı olup olmadığını bilmemiz lazımdı. Birden durdu;
-"Denize ne oldu böyle"
-"Bilmiyorum çokta kötü kokuyor" Rengi metalik griydi denizin Denize doğru bakarken sahilde oturan bi bayan dikkatimizi çekti yüzü denize dönüktü ve iyi görünüyordu. Sezer arabadan indi ve kadının yanına gitti uzaktan onu izliyordum. Kadının omzuna dokundu ama tepki vermedi. Hemen dışarıya çıktım;
-"Kaç ordan kaaç" dedim ama nafile boğuşmaya başladılar elime bir silah aldım ve onlara doğru koştum bi anda Sezer denize düştü acı içinde bağırmaya başladı. Tam yaratık sezerin yanına atlayacakken kafasına nişan alarak bi kaç el sıktım. Hemen denize koştum acı çekiyodu elimi uzattım ama yetişemiyordu. Biraz daha sarktım ve elimi tuttu yukarıya çektim. Acı içindeydi ve vücudundan dumanlar çıkıyordu hemen arabaya zütürdüm destek olup. Arabaya bindiğimizde kegib kegib nefes alıyordu.
-"Issırıldınmı?" diye sordum. O kıza olanın aynısı olacağından korkuyordum.
-"Hayır" diye cevap verdi.
-"O zaman neden bu kadar acı içindesin Sezer?"
-"Deniz... Denizz ağhh denizde bi terslik var.."
-"Tamam daha fazla konuşma durumun çok kötü"
Süratle konağa doğru geçtim saatler geçtikçe vücudu soğuyordu.. Bu tam tersi bi olaydı zombi olayına göre.. Ona sürekli umut veriyordum iyileşeceğini iyi olacağını söylüyordum..

BÖLÜM 25
-"O iyi olacak mı?
Şaşırmıştım ufak kız ilk defa konuşmuştu..
-"Evet iyi olmak zorunda" dedim.
Tam bu sırada araba yavaşlamaya başladı... benzin bitmişti Sezere baktığımda baygındı ama nefes alıyordu. Araba değiştirmeliydik ama küçük kızı Sezerin yanında bırakmazdım değişebilirdi bence arabayı kızla beraber alıp ordan Sezeri almak en mantıklısıydı.
-"Gel bakalım ufaklık"
Arabaları teker teker kontrol ettim ama bu kez şanslıydım sanırım bir son model BMW kapısı açık ve anahtarlar üzerindeydi. Arabaya atladık 200 metre kadar uzaklaşmıştık zaten Sezerden geriye döndüğümde iyice baygın haldeydi ve çok az aralıklarla nefes alıyordu. Hırıltılar ve sayıklamalarını duyuyordum buz gibiydi. Değişeceğinden emindim.
-"S***R bu kötü oldu" söylene söylene sezeri diğer arabaya zütürdüm.
Sakin bi yere sürdüm arabayı ve köşeye geçtik. Onu bu halde vuramazdım değişmesini bekliyordum.. Bi an vücud ısısını kontrol ettim normale dönmüştü ve tahmin edemediğim pozitiflik vardı.. Ve birden gözlerini açtı ama kırmızıydı!!

Bölüm 26
Göz göze gelmiştik ama bu sefer toparlandım ve kendimi geriye attım. Silahımı almak için arabaya koşmaya başladım ama büyük bir çeviklikle sırtıma atladı yerde boğuşmaya başladık arabayla az bi mesafe kalmıştı oysaki. Yerde beni ıssırmaması için baya bi çaba gösterdim. Hemen yanımdaki taşı farkettim ve kafasına sert bir şekilde vurmaya başladım. Sersemlemişti hemen arabaya koşup G3 le kafasınına bir el ateş açtım. Olduğu yere yığılmıştı artık Sezer olmadan yolumuza devam etmeliydik.. Diğer arabadan silahları aldım ve yola devam etmiştim. Aklım Sezer'de kalmıştı o garip bi değişim geçirmişti sanki bilinci yerinde gibiydi. Bence sahildeki o kızda aynı şekilde etkilenmişti ve Deniz buna yol açıyordu. Artık bilinci yerinde bir düşmanım daha vardı ve çok dikkatli olmalıydım. Arabayı Konak yönüne sürüyordum bi kaç yerde zombilerin ceset yediğini gördüm. Kafam çok dağılmıştı bu kadar şey beni yormuştu açıkçası. Küçük kıza dönüp;
-"Adın ne bakalım?"
-"Cansu" diye cevap verdi.
-"Kaç yaşındasın" dedim gülerek.
-"6... Peki annemler geri dönmeyecek mi?" diye sordu
Bu soruya mantıklı bir şekilde cevap veremezdim pgibolojim bile buna hazır değildi sessiz kaldım sadece..
Konağa varmıştık ve gördüğüm manzara beni çok germişti..

BÖLÜM 27
Terkedilmiş bir askeri sığınma bölgesiyle karşı karşıyaydım. O BestBuy binasında gördüğüm yaratıklardanda vardı. Büyük bir kıyım olmuştu burda kaçan kaçmıştı kaçamayanlarda kan izlerini bırakmıştı ardlarında. Dikkatlerini çekmemeliydim. Dalmıştım birden arabayı hareket ettirince kaldırıma çıktım ve çıkan sesten dolayı dikkatleri üzerime çekilmişti. Tekrar kovalamaca... Arabayı yola çıkartıp köprü tarafından devam ettim. Hızlı koşanları olsada bana yetişemezlerdi. Çiğli hava üssüne gitmeliydim son şansım orasıydı. Birden birinin bana el salladığını gördüm. Orta yaşlarda toplu bi adamdı çekindim ama durdum tam bana doğru koşarken iri olan yaratıklardan biri onun üzerine atlayarak onu asfalta yapıştırdı ve bana döndü o anda gazı kökledim. Ve arkama dahi bakmadan yola devam ettim. Onuda kurtaramamıştım... Yol boyunca gördüğüm hep aynı senaryoydu. Alsancağa vardım kıbrıs şehitleri caddesine son bi kez daha baktım oysaki zamanında ne güzel kızlar geçerdi burdan şimdi yaratıklar mesken edinmiş. Hava gazı fabrikasından yoluma devam ettim Alsancak limanının ordan Karşıyaka yoluna çıktım. Tam o sırada bi tane Reno Kangoo Model araba dikkatimi çekti oda hareket ediyordu..

BÖLÜM 27
Korna çalmaya başladı aynı şekilde karşılık verdim. Sağa çekmemi işaret etti ikimizde yolun kenarına geçtik. Bu sefer arabadan inmedim inmelerini bekledim. Arabadan 60 yaşlarında beyaz saçlı bi adam indi temkinli bir şekilde yanıma geldi.
-"Merhaba" dedi ve elini uzattı aynı şekilde karşılık verdim.
-"Nerden geliyorsunuz nereye gidiyorsunuz" diye sordu
-"Balçova BestBuy şuan Çiğli hava üssüne gidiyoruz" dedim.
-"Orayı duymuştum bizde Aydından geliyoruz ve aynı yöne gidiyoruz orda siviller varmış" diye cevap verdi. ve devam etti "Biraz kalabalığız Ben eşim Oğlum ve ailesi ve iki kişi daha. Eğer uygun görürseniz yanınıza 2 kişi alabilirmisiniz" dedi gayet kibar bi dille.
-"Tabikide arkada yerimiz var" diyerek karşılık verdim.
-"Teşekkür ederim" dedi ve arabadan bir kadın ve bir erkekle geldi arkaya bindiler. Tekrar adama dönüp;
-"Yolda dikkatli olmalıyız" dedim.
-"Farkındayım" diye cevap verdi ve yola devam ettik
Arkadakilerin çift oldukları belliydi. Onlarla kısa sohbet ettim. Erkeğin adı Cem kızınki ise Zehra'ydı nişanlı olduklarını Bu ay evleniceklerini ama nasip olmadığını söylediler her ne olursa olsun birlikte olmaktan hala mutluydular.
Aklıma Ceren geldi...

BÖLÜM28
Biz arkadan takip ediyorduk Bi ara cansunun başını okşadım herşey düzelicek diye onu motive ettim. Küçük bir çocuk olmasına karşın herşeyin farkındaydı. Arkadaki çifte dönüp;
-"Aydında durumlar nasıl peki"diye sordum.
-"Hiç iç açıcı değil millet sağa sola göç etti herkes evini yurdunu terketti ve yanlış bir bilgilendirme yüzünden pek çok yakınımızı kaybettik. Toplu hareket ediyorduk Aydında şehir merkezinde sığınma bölgesi olduğunu söylediler gittiğimizde zombilerden başka birşey olmadığı acı bir şekilde anladık. Zehrayla ben kurtulduk sadece devamlı hareket içindeydik. Yiyecek almak için bi alışveriş merkezine girdik orda zombiler sıkıştırdı neyseki o iyi insanlar bizim imdadımıza yetişti ve bizi kurtardılar. Peki sen neler yaşadın?" diye sordu.
Başımdan geçenleri anlattım Ardından onlara dönüp;
-"Eğer bana birşey olursa Cansu size emanet" dedim.
-"sen merak etme" diye karşılık verdi bayan.
Çiğli hava üssüne varmıştık. Etraf sakindi ve hiç bir zombi izine dahi raslamamıştık. Grişe doğru yaklaştık ve askerler ordaydı doğru tahmin..

BÖLÜM 29
Askerlerden iki tanesi yanımıza geldi;
-"geri dönün artık kimseyi almıyoruz güvenliğimiz açısından."
-"iyi ama bu insanlar ne olacak!!"
-"Bakın beyfendi hastalık farklı boyutlara ulaştı ve bulaşma ihtimali çok yüksek lütfen anlayın"
Beyaz saçlı adam küfürler savurmaya başladı çok sinirlenmişti oğlu onu zor sakinleştirdi. Arabadan aşşağı indim;
-"Görmüyor musun 3 tane çocuk var ve yardıma ihtiyacımız var" diye çıkıştım sert bir şekilde.
-"Üzgünüm emir bu yönde... "
-"Hepinizin allah belasını versin!!" dedim ve arabaya geri bindim.
Biraz ilerledik ve sağa çektik. Herkesin morali bozuktu.. Diğer insanları ilk defa görmüştüm. 6 Kişide diğer arabada vardı.. ilerdeki terkedilmiş Bi bina dikkatimizi çekti hem sakindi bulunduğumuz yer.
-"O binada konaklayacağız madem almıyorlar.." dedi
-"iyi olur hem cephanem var ama daha tanışmadık bile" dedim.
Elini Uzattı
-"Ben Mehmet Eşimin adı Aysel oğlumun adı Kerim eşininki ise ipek çocukların isimler berk ve şenol diğer ikisiyle tanışmışındır." dedi.
-"Memnun oldum benim adım Hakan ufaklığın adı ise Cansu"
Hep birlikte o binaya doğru gitmeye başladık."

BÖLÜM 30
Ya Ceren'de içerdeyse bunu düşünmek bile beni heycanlandırmıştı. Ama içeri giriş imkansızdı adeta. ilk günler sorunsuz geçti onları incelediğimde gayet mutlulardı hepsi. Birtek ben durgundum sanki aralarında. Akşamları balkonda oturuyor ve hayat hikayelerimizi bundan sonra neler olacağını konuşuyorduk. Hatta bi akşam;
-"Sonumuz geldi bile radyodan dinlediğimde ingilterede kanatlı yaratıklar ortaya çıkmaya başlamış. Zaten bu zombilerden evrim geçirenleri var daha iri oluyorlar ve yüzleşmek istemezsiniz." dedim
-"Evet bizde gördük onlarda uzak durmak gerekli" diye cevap verdi Mehmet.
-"Benim tanıştığım bi adam vardı Sezer diye BestBuy binasında o denize düştü ve evrim geçirdi bilinci yerindeydi ama onun içinde yemek ön plandaydı"
-"Aman allahım bu kötü daha neler gelecek başımıza... " dedi.
-"Yarın yemek için kim inecek?" dedi kadınlardan biri"
-"Ben giderim" dedim Cem;
-"bende seninle gelirim" diye cevap verdi.
-"peki o halde hem benzinde alırız iki araba için" diye karşılık verdim
-"O halde yatalım zor bir gün geçireceğiz" dedi gülerek..

Bölüm 31
yeni bir güne dinç bir şekilde uyanmıştım. iyi bir kahvaltı yapmıştık bu kadar kalabalık olmak benim moralimi düzeltmişti. Bir saat içinde yola koyulacaktık. Mehmet;
-"Siz uyurken etrafı kontrol ettim Kerimle beraber heryer sakindi" dedi.
-"Evet burası oldukca uygun bi yer" diye karşılık verdim. Cem lafa girdi;
-"Ama sonuç olarak burayada gelecekler" dedi
-"Kesinlikle" diye cevap verdim.
Biraz Cansuyla oyalandıktan sonra yola çıkma vaktimiz gelmişti herkesle vedalaşmıştık. Cemle Nişanlısı zor anlar yaşamıştı. Söz vermiştik sağ döneceğimize... Yola Bmw ile çıktık hızla Çiğli'nin merkezine doğru arabayı sürdüm. Cem biraz gergin olsada bana belli etmemeye çalıştı ama anlmıştım. Zombilerin arasından bi alışveriş merkezine doğru arabayı son sürat sürdüm. Cem'e dönüp;
-"Sen direksiyon geç ve zombilerin dikkatini çek bende o sırada içeriye gireyim ara ara gel sana vereyim torbaları" dedim.
-"Tamam ama çabuk ol" dedi.
-"Sen meraklanma" diyip arabadan indim hemen çöp konteynırının arkasına saklandım tüm zombilerin onun peşinden gittiğine emin olduktan sonra Alışveriş merkezine giriş yaptım. Kasiyerlerlerin oldu bölümde kan izleri vardı bu beni endişelendirmişti. Susturucu takılı 9mm i sıkıca kavradım ve kendime 2-3 BiM poşeti aldım hemen makarna doldurdum. 2 poşete daha un ve yağ doldurdum ve ufaklar için bi poşet dolusu abur cubur.
Hemen dışarda çöpün dibinde beklemeye başladım ve çıka geldi arka koltuğa attım hepsini yine turlamasını fazla uzaklaşmamasını söyledim. Yine içeri girdim ve bu sefer alabildiğim kadar su şeker yağ ve tuz aldım ve beklemeye başladım tam o sırada bi tane zombi beni farketti tam üzerime gelecekken Cem arabayla ona çarptı. Geri kalan torbalarıda doldurup yola çıktık. Fazladan 2 su bidonu almıştım benzin için istasyona vardık ve Cem arabaya bende bidonlara doldurmaya başladım 20 tane kadar zombi üzerimize gelmeye başladı bizi istasyona girerken farketmişler sanırım. Bi yandan benzinleri doldurup bi yandan ateş etmeye başladık kafalarına diye bağırdım.;
-"Çabuk çabuk hadi hadi.."
bi tane bidon telaşla yere dökülmüştü ve tam kalkarken yanmaya başladı sanırım patinajdan olmalı... Son hızla orayı terkettik ve istasyon ardımızda havaya uçmuştu...