Türkiye.. Keşke size buranın hala Türkiye olduğunu söyleyebilseydim. insansız bir ülke olamayacağının farkına vardık. Dostlarım burası artık Zombi Türkiye'si.işlerin bozulduktan sonra bu kadar kısa sürede karmaşık hale gelmesi hayret verici.Çevremde ki herkes Et Parçasına dönmüşken , ben nasıl mı sağ kaldım ? Bir kurallar listesine sahip olmam sayesinde tabii ki.

Hayatta kalmanın birinci kuralı ; KONDiSYON !
Birisi harekete geçtiğinde önce kiloluların yakalanacağı açık.

Enfeksyon yayılıp kaos ortamı büyüdükçe , tabanları yağlamakta yeterli gelmez.Bir silah bulmak ve onu kullanmayı öğrenmek zorundasınız. Burada ikinci kuralıma geliyoruz ; ÇiFT VURUŞ.
Yaşayan ölünün gerçekten öldüğüne emin olmadığın anlarda , mermi konusunda cimrilik etme , bir mermide kafasına sık.

Çok sürmedi.. Zombiler akıllanmaya başladı. Savunmasız bir anınızdaysanız , bunu bir şekilde seziyorlardı. Yani üçüncü kural : TUVALETLERE DiKKAT.

Zombilerin sayısı insanları aşmaya başladığında duygusal bağlarınızı koparma vakti gelmiş demektir. Komşunuzun küçük kızları lanet birer zombiye dönmüşse , artık aracınızı kurallara uygun sürmesenizde olur. Sadece kendi canının derdine düşmelisin. Burada 4. kurala geliyoruz. Oldukça basit : KEMERiNi BAĞLA.

Onca fobisi ve mide rahatsızlığı olan birisi için hayatta kalmam olası görünmeyebilir ama ne bir arkadaş nede yakın bir ailemin olması bana yaradı. Hayatta kaldım çünkü riske girmedim ve kurallara uydum. Burada hayatta kalmanın diğer bir kuralı ise az yük taşımak. Sadece bagajdan bahsetmiyorum , ben bir çeşit yalnız adamım , insanlar zombi olmadan öncede onlardan kaçardım. Hepsi birer zombi olunca , artık insanları özler oldum.Bu yüzden okulumun şehri Kastamonu'dan istanbul'a doğru yola koyuldum.

Okuyan varsa devam edeceğim panpalarım. EDiT: Bir filmden alıntıdır.Ben düzeltip yazıyorum eğlence amaçlı arkadaşlar.

Yolda Cenk isimli yaklaşık 40 yaşında bir adama rastladım. Onunla Çorum'a kadar beraber gitmek için anlaştık. Onunda bir zaafı olduğu rolda giderken belli oldu. Lanet TWiNKY şekerleri. Onlara hastaydı resmen adam. Yolda devrilen bir TWiNKY kamyonu görünce hemen yanaştı. Kanalizasyona düşmüştü kamyon ama arkası temizdi. inmeden önce biraz antreman yapayım dedim oda bana Sen hiç ceylan avlamadan önce ısınan bir aslan gördün mü ? diyince bundan vazgeçtim. Genede antreman fena fikir değil. Kamyonu dikkatle açınca içinden başka bir şeker çıktı ve sinirden deliye döndü. Hemen araca döndük ve yola tekrar koyulduk. Yolda TWiNKY şeker makinelerinin olduğu bir markete rastladık. Aracın bagajını açtı ve çeşitli , çivili topalar , çim makasları v.b çıkardı. içeriye girdik ilk başta elinde küöçük gitarıyla birkaç melodi çaldı.Bir şişko zombi bize doğru koşmaya başladı oda bu bende diyip direkt olarak gitarı kafasına geçirerek öldürdü. Sonra arkasından gelen şişko zombiyi ise çim makasıyla biçti.O sırada arka odada 2 kız kardeşe rastladık. Küçük olanı ağlıyordu. Ablası bize onun ısırıldığını ve vurulması gerektiğini söyledi. Tabii bu işi ona bırakacaktık.Bu sırada arkada bir kapıyı açık bıraktım. Kural 5 ; DÜŞERSE iÇiNE KURT , ÇIKIŞI AKLINDA TUT. Silahı kıza verdikten sonra arkamızı döndük ve vurmasını beklemeye başladık. Sonra ikimizde Cenk ile ensemizde silahları hissettik. Ablası üstümüzde ki değerli eşyaları ve aracın anahtarlarını bizden aldıktan sonra aracımızıda alarak gittiler. Cenk ile yürüyerek yolumuza devam etmeye başladık.

Okuyan varsa kendini belli etsin PANPALAR