2012 yılının Ağustos ayıydı. Hiç unutmam. Annem, küçük kız kardeşim ve ben. Biz 4 kişilik bir aileydik. Ta ki 1 yıl önce babamı trafik kazasında kaybedene kadar. Tek varlığım onlardı. Okumuyordum. Okumayı istemiyordum. Ölene kadar boş boş oturmak isterdim. Olmadı, annemin baskısıyla 1 hafta öncesi işe girdim çalışmaya başladım. Ufak bir büfeydi. Gazete satardık, içecek, bisküvi, iddia kuponu, akbil doldurma vs. Patronum çok iyi biriydi her zaman bir şey yiyecekse bana da ısmarlardı. Benim babam gibiydi. 1 hafta gibi kısa bir sürede babam gibi olmuştu. Annem, küçük kız kardeşim ve ben, Tophane'de gezerken patronuma rastladım. iki muhabbet derken dağıldık. Ben yine ailemin yanına döndüm. ilerlerken önümüzde 5 6 polis aracı gördük. Ne oldugunu anlamaya çalışırken polisler bize geri çekilmemizi söylediler. Plakasız bir aracın etrafını çevirmişler arama yapıyorlardı. Bir kaç çocuk bakmaya gelirken polisin durun demesine kalmadan bir patlama oldu. Ben ve küçük kız kardeşim yere uçtuk. Yere düştüm ve bayıldım.

Rezleri alın eğer bu başlık tutarsa devam edecek hikaye ve bitecek.

5-6 kişi bile okusa devam ederim.

ilgi olmayacak sanırım ama yine bir part daha atayım.

Kendime geldiğimde her yeri toz bulutu kaplamıştı. Kulağım patlayacak gibiydi. Ne zamandır yerdeydim ne oldu. Polisler bağırıyordu yaşayan var mı yaşayan var mı ? Hemen ayağa kalkıp kız kardeşimin yanına süründüm. Küçücüktü ne suçu vardı da bunları yaşadı.

ELiF ELiF iYiMiSiN KARDEŞiM KENDiNE GEL KENDiNE GEL.

Ben duygusal bir adam değilim. Hayatımda sadece 1 kere ağlamıştım. O da babamın ölümünde. Gözümden yaşlar akmaya başladı. Elifi sarsıyordum ama nafile kendine gelmiyordu. Bi anda öksürmeye başladı. Tanrı'ya şükrettim. Ben nerdeyim abi dedi. Güvendesin diyebildim. Sırt çantamdan bir şişe su çıkarıp iç bunu diyebildim. Arkama döndüğümde o lanet manzarayla karşılaştım. Her yer kan ve ceset.

Başlığa 10 şuku gelsin devam

Beyler tutmamış devam etmiycem

Okuyan varmı devam etmek istiyorum

Ben yazıcam biraz eğer okumak isteyen varsa okuyabilir ve bu entrye şuku atabilir.

Arkamı döndüğümde gördüğüm manzara tarif edilemezdi. Her yerde kan vardı başka bir şey yoktu. Bacaklar kollar ayakkabılar her yere saçılmıştı. Annemi aradım bulamadım. Anne diye bağırıp arıyordum. Yine bulamıyordum. Yok tu sanki yer yarılmış içine girmişti. Elif'i yanıma alıp biraz ileri gittim. Polisler yaşayan pek kişinin olmadığını söyledi. Fakat birinin boynuna arabadan kopan kapı girmiş dedi içim ürperdi. Annemi sordum. Bilmediğini söyledi. Kardeşimi orada bırakarak onu görmek istediğimi söyledim. Cesedin yanına gittim. O ceset annemden başkası değildi. Yüz üstü yatmış. Göğe bakıyordu. Bir süre izledim onu. Kardeşim diyor ne oldu. Konuşamıyorum. Annemin yavaştan kafası oynadı. " Anneciğim iyi misin? ", dedim. Cevap vermedi. Hırlıyordu anlamadığım bir sebepten dolayı. Dondum kaldım, kardeşim bağırıyor abi ne oldu. Duymuyorum. Yıllarca bana bakan, beni seven insan. Artık yok. Bir anda ayağa kalktı. Ve ona bakan hemşireye doğru sıçradı. Hemşire ufak bir hamleyle annemden kaçtı. Ben anneme bakarken polis memuru hanımefendi ne oluyor dedi. Annem bu sefer gözü ona çevirdi ve polis memuruna saldırdı. Hayret ediyorum. Boynuna kapı giren bir insan nasıl yaşayabilir? imkansız. Polis memurunun kolunu ısırdı ve parçaladı. Anne diye bağırdım. Ama o polis memurunu yemekle meşguldü. Annemi polis memurunun üstünden attım. Polis memuru acı içinde bağırıyordu. Polis memuru zorda olsa ayağa kalkıp tabancasını çekti ve annemi kafasından vurdu. Ama işlemedi. Oysaki izlediğim videolarda, okuduğum bilgilerde bu et yiyen canlıların beyninden hasar alması sonucunda öldüğünü söylüyordu. Polis memuru 8 mermi kapasiteli tabancasını anneme doğru sıkıyordu. Boynundan omzundan her yerinden vurdu. En son olarak kalp hizasında ateş edince annem yere yığıldı. Evet. Gerçekten ölmüştü. Aklıma kız kardeşim geldi. Arkamı döndüğümde onu yerde ağlar halde buldum. Ve yavaş yavaş hışırtılar artmaya başladı. Polis memurunun arabasına atlayarak oradan ayrıldık. Ama insanlar diriliyordu. Ölü insanlar ayağa kalkıp insan gibi yürümeye devam ediyorlardı. Ama sadece tek bir şey için. insan eti yemek.

her hangi biri varmı bir yorum veya şuku atın cidden devam edicek bu