-
26.
+3işe yarıyordu. huur cocuklarının hepsi sese koşuyordu yavaşça merdivenlere gittik. yukarı gelirken merdivene bakan tüm kapıları kapadığımızdan. koşarak aşağı rahatça indik.
ordan acil bölümünün 2. katına doğrudan bağlantı vardı ordan geçtik hiç zombi yoktu. daha sonra kamyonete geldik. sarkıtılan ipe yiyecekleri bağlayıp tek tek yukarı çektik. 1 hafta yeticek yiyecek vardı. dumana biraz yem verdikten sonra rahat bir şekilde 7. kata çıktık. etrafta zombiler yoktu koşarak ortapedi bölümüne girdik ve kapıları kapattık.
artık 1 hafta buradaydık toplam 12 kişiydik, 3'ü doktordu... -
27.
+3bebek ağlamıyordu. böğrüyor ve kan kusuyordu, donup kalmıştık. nasıl böyle bi' şey ola bilirdi. anne hala baygındı. bu olaydan çadırın dışında ki kimsenin haberi yoktu. ve olmasınıda istemiyorduk. bu yüzden yeni doğan bebeği bir havluya sarıp yan tarafta ki daha büyük esaas doktor çadırına zütürdük.
orada bir iki araştırmadan sonra annenin rahminin parçalandığı ve bunu bebeğin yaptığı anlaşıldı. herkes yapılacak şeyi biliyordu fakat kimse buna cesaret edemiyordu. yaklaşık yarım saat beklemenin sonunda anneyi ve bebeği boğarak öldürmek zorunda kaldım.
neredeyse 1 yıldır süren bu kıyamette hiç bir zaman bu kadar kötü hissetmemiştim. çadırıma girdim ve dinlenmek için yere uzandım... -
28.
+3bu bir hafta içinde kızlara ve silah kullanmayı bilmiyenlere silah nasıl tutulur ve nasıl kullanılır onu öğrettik. bu 3 doktor için de bu odaya kapadığımız zombiyi yakalayacaktık. işimiz zordu.
ilk önce işe kapının önündeki barikatları kaldırmakla başladık. sonra aramızda en hızlı koşan ilhan olduğu için onu gönderdik. ilhan kapıya vurup ses çıkardı sonra kapıyı açarak bize koştu. zombi dışarı çıkınca 3-4 fenerle tam gözüne ışığı tuttuk. zombie yere düşüncede kollarını ve bacaklarını kestik.
zombinin üzerinde araştırma yapmaya başladılar... -
29.
+3bunlar araştırma yaparken benim aklıma ilginç sorular geliyordu. "nereye işeyip sıçıcaz biz?, acaba genel evde hayatta kalan var mıdır?" böyle gibko gibko şeyler düşünrken motor sesi geldi dışardan. ben hemen tüfeği alıp cama yapıştım. hırtonun biri dışarda ki motorumuzu çalmaya çalışıyordu.
sürmeyide bilmiyor dıbına koduğumun dümbüğü. ben hemen yasladım tüfeği omzuma bir vurdum ıska iki vurdum ıska üçüncüde bir vurdum tak! benzin deposuna adam havaya uçtu. kimdir bu neden sadece bizim motoru çalmaya kalktı diye sorarken. birden önümden zombi düştü. adeta zombi yağıyordu. sesi duyan zombiler camlardan atlayıp sümük gibi yere yapışıyorlardı.
bu benim aklıma süper fikir getirmişti. -
30.
+3bağrıyor ve koloninin arasında koşturuyordum. "edaa, mervee". sonra kuzenimi gördüm ve yanına gittim.
+eda ile merveyi gördün mü?
-...
+yav cevap versene gördün mü?
-içerideler
+ne ? hastahane çadırında ne yapıyorlar ki
-...
hemen içeri girdim. eda ile merveyi sedyeye yatırmış serum veriyorlardı. hasgibtir çektim. acaba o kabus gerçek mi olacak filan diye düşünürken. odada ki diğer doktorun yanına gittim.
+neyi var eda ile mervenin
-bilmiyoruz ikiside zindanın az ilerisinde baygın yatıyorlardı. senin adını söylüyorlardı.
+ne kadar zaman oldu bulalı
-yarım saat
+ulan bana ne haber vermiyorsunuz. çadırda yatıyordum
-efendim siz çadırda değildiniz ki kimse sizi bulamamıştı.
doktor bunları söyleyince elim ayağım salındı. ne oluyordu böyle... -
31.
+3eda ayılmaya başlamıştı. biraz mutlu olmuştum hemen yyanına gidip. "eda canım iyi misin?" dedim. eda gözlerimin içine bakıyordu nefret vardı gözlerinin içinde. hiç bir şey söylmiyordu. tekrar aynı soruyu sordum. ve eda birden böğürmeye çırpınmaya başladı.
doktoru çağırdım. doktor edanın ellerini bağlayıp kenara çekildi. "lan ne yapıyorsun yardım etsene kıza" dedim. doktor bir şey diyemiyor gözlerimin içine bakıyordu. sanırım olanları anlamıştım. hıçkırarak ağlıyordum. üveyde olsa kızımdı o. gözlerimin önünde acı çekiyor bir zombiye dönüşüyordu.
daha sonra ilhan odaya girdi ve beni dışarı çıkartmaya çalıştı. "hayır" diye bağrıyor ilhanın elinden kurtulmaya çalışıyordum. daha sonra başkaları gelip beni tutmaya devam ettiler.
koloninin kuralları açık ve sertti. onları ben koymuştum... -
32.
+3kordidorlar bomboştu ne zombi nede insan vardı. merdivenlere geldik ve 8. kata çıktık. etrafı kolacan ettikten sonra bağırarak ses çıkarmaya başladık. hiç ses seda yoktu. ne zombi vardı ne insan. ben son bir kez "höeaaeağğp. kimse varmıağğ" diye bağırdım. bir yerden alçak ve ağlamaklı bir sesle "yardım edin" dedi biri.
ses yukardan yani 9. kattan geliyordu. orası çocukların yattığı kattı. ben heycanlandınım ve hemen merdivenlere gittim koşuyordum. 9. kattaki kapıya omuz atarak girdim.
sanki orada zombi yokmuş gibi... -
33.
+3kuzenim koşarak yanıma geldi. sol gözüm orsopu çocuğunun attığı yumruktan dolayı şişmişti. buz getirmişti gözüme koydu. "beni boşver şu şeyin ne olduğunu söyle bana" dedim. çok korkuyordu. diğer doktor arkadaşlarını çağırdı. bizim yardımımızla bini sedyeye yerleştirdik ve doktor çadırına zütürdük.
bu sefer yanlarında duruyordum. her şeyi yapa bilirdi bu şey. ilk önce konuşmaya çalıştık. acaba konuşa biliyormu diye. ama sadece dişlerini bir birine çarptırıyordu. ve ellerini gösteriyordu sanki ellerini çözmemizi istiyordu. ama bunu yapamazdık.
aklıma bir fikir gelmişti... -
34.
+3adam ağlamaklı bir sesle yemin ediyordu. ben silahın namlusuyla kafasına yavaş ama sert bir şekilde vuruyor küfür ediyordum. insanlar çadırlarından çıkmış bizi izliyorlardı. 1 dakika geçmeden arkamdan biri bana salırdı ve geri çekmeye çalıştı. kafamı çevirdiğimde merve beni çekip " yapma lüften" diyordu eda ise arkada benim bağırmamdan etkilenmiş olacak ki ağlıyordu.
bir anda ne yapıyorum ben dedim. insanların karşısında bunu yapmam çok tehlikeliydi insanların liderlerini kötü görmesini sağlıyordum. adamın üstünden kalktıp ve ilhana adamı zindana zütürüp bağlamasını söyledim. daha sonra çadıra kuzenimin tanına gittim.
bacağı olmayan adam bayılmıştı. ama bacağı iyiydi güzel bir pansumanla yarayı kapatmışlardı. ben ise teleaşlı bir şekilde adamın yanından çekilmelerini söyledim. bacağı olmayan adamı sedyeyle zindanlara zütürdüm. onunda kollarını bağlattım.
ve sorguya başladım... -
35.
+3insanlar çadırlarına kaçıyor çığlık atıyorlardı. bizimkilerden 10 kişeye gidip camidekilerini almanalarını söyledim. daha sonra gidip merve ile edayı buldum. onlara uzunca sarıldıktna sonra herkesin surların önünde toplanmasını istedim.
sura çıktım ve ufak bir konuşma yaptım.
"selam millet, buraya gelişimiz biraz sorunlu olmuş ola bilir. bu yüzden herkesten özür dileriz. fakat size yeni ve güzel haberlerim var.
artık serhat yok. ben yeni koloni liderinizim. daha çok askerle sizi daha iyi koruyacağım. bunun karşılığında tek istediğim hırsızlık ve kavga gibi şeylerin olmaması.
benim liderliğimi istemeyenlere 1 çanta erzak verilip sur dışına bırakılacaktır. başka birsorusu olan?"
kimseden ses çıkmamıştı dağıla bilirsiniz dedim. herkes çadırlarına gitti. aklımda ise burayla ilgili güzel planlar vardı ... -
36.
+3çadıra girip kuzenime olan biteni anlattım. "adam yüksekten düşmüş cama denk gelmiş ve bacağı kopmuş". kuzenim biraz durdu ve adamın diğer bacağını gösterdi. diğer bacağında hiç bir şey yoktu. kan beynime sıçramıştı. sinirli bir şekilde çadırdan çıktım ve grup lideri gibi gözüken, yüksekten düşme yalanını atan herife sağlam bir yumruk çaktım.
adam yere düşmüştü. üstüne çıkıp yakasına yakıştım. bizimkilerde diğer adamlara silah doğrultmuş ve silahlarını almıştı. üstüne çıktığım bine bağrarak sordum.
"ulan huur çocuğu hani yüksekten düşmüştü ? sol bacağında niye bir şey yokta sağ bacağı koptu. hadi diyelim sağ tarafı dönük düştü. ulan o kadar yüksekten düşüyordki cam bacağını koparıyor. bu adamın bir kemiğide mi kırılmıyor? doğru söyle yoksa kafanı giberim." dedim ve tabancayı adamın kafasına dayadım... -
37.
+4 -1hemen evden çıkıtım ve arabama doğru yöneldim az bir trafik vardı nede olsa kırklarelinde yaşıyorum çoğunuz kırklarelinin nerde olduğunu bilmezsiniz. hemen eczaneye gidip baya para domalarak tüm ilaçlarımı aldım eve giderken sucuya uğrayıp baya bi damacan su aldım ve eve döndüm.
kapıları kilitledikten sonra tüm eşyaları bulunduğum odaya istifledim. fanatik bir fenerbahçeli olduğumdan yakmak için 10 tane filan meşalem vardı. silahları dizdim herşeyi yaptım daha sonra ilerleyen zamanlarda oluşa bilecek tehlikeleri engellemek için camları sprey boyayla isyaha boyadım.
gerçekten korkuyordum. ailem olmadığı için biraz rahattım ama sonra aklıma platonik şekilde aşık olduğum kız geldi... -
38.
+3bizimkiler kamyonete binmiş peşimdeki zombileri öldürüyorlardı. yaklaşık 150 metre sonra bine yaklaşmıştım bacağına bir iki el ateş ettikten sonra yere düşürmüştüm. kafasını ayağmın altına alarak ellerini bağladım ve ondan uzaklaştım. bizimkiler gelmişti. zaman kaybetmeden bini arabaya yükledik.
metonyaya geri dönmdüğümüzde tüm koloni bizi bekliyor ve yeni gelenlere yiyecek veriyorlardı. o akıllı bini arabadan çıkartıp sağlam zincirlerle bağladık. herkes ona bakıyor o ise bizi inceleyip küfür eder gibi bağrışlar atıyor dişlerini bir birine vurarak ses çıkartıyordu.
herkesi çadırlarına gitmesi için uyardım... -
39.
+2akşam üstüne doğru çıkmıştık hastahaneden. eve doğru gittik. ayağıma zor basıyordum. eve girdik. galiba bıraktığım not işe yaramış. birileri eve girip yemekleri yemiş ve anahtarı tekrar yerine bırakıp çıkmıştı.
tüm eşyalarımızı eve çıkarık. 1 ay kırklarelinde kalacaktık. istanbul işimiz yatmıştı. ayağımın üstüne basamıyordum ağrılarım vardı. kolonimize 10 kişi daha katılmıştı hepsi kırklarelindeymiş. bizim bütün apartmanı temizlediler. bitişik kapılar farklı dairelerde kalıyorduk yaklaşık 20 kişiydik. yeni katılanların hiç birini tanımıyordum.
artık iş sabit bir şekilde olacaktı galiba. yerleşik hayata geçiyorduk... -
40.
+2zarla zorla 7. kata geldik. 20 kadar zombi vardı onları öldürmek zor olmasada aşağıda çok yorulmuştuk. bir kaç çanta yiyeceği kuzenim verdikten sonra konuşmaya başladık.
ben;
"nasılsın? bi problem filan var mı ihtiyacını?"
kuzen;
"iyiyim ben bir şeyim yok yalnız 2. koridordaki özel odada onlardan bitane var."
ben hemen silahı alıp oraya gittim. hava kararmaya başlamıştı o yüzden içerde bi şey gözükmüyordu. kapıdan içeri baktığımda orada olduğunu hissediyordum. birden bir bağırma ve koşma sesi geldi ben geri doğru kaçtım. kuzenim feneri zombiye doğru tuttuğunda birden yere düştü sanki yanıyor gibi yerde yuvarlanıyordu.
en sonunda başka bir odaya girdi ve dışarı çıkmadı... -
41.
+2hatta kendi aramızda küçük bir düğün ile evlenmiştik bile. edayıda evlatlık edinmiştik herşey güzel hatta mükemmel gidiyordu. dolu dolu 2 ay olmuştu. ve henüz istanbula gitmemiştik. sayımız giderek artıyordu. 54 kişiydik 6'sı çocuktu 3 kadın ise hamileydi.
ancak yemek stoklarımız neredeyse bitmişti. ve artık bu binaya sığmamaya başlamıştık. sanırım artık istanbula gitmenin zamanı gelmişti. büyük 2 otobüs ve 1 kamyonet bulduk.
1 hafta içinde yola çıkacaktık -
42.
+2sabah olduğunda ilk işim aşağı zindanlara inmekti. indiğimde manzara tahmin ettiğim gibiydi. ikiside kapının önünde böğürüyordu. elleri bağlı olanın elleri yoktu. ikisininde kafasını kılıçla kestim. saat 06:00 filandı ses çıkmasın istedim. daha sonra öğlene doğru ilhan ve 2 kişiyi yanıma alıp aşağıda ki zombi ölülerini alıp metonyanın dışına attık.
1 hafta boyunca herşey yolunda gitti. artık koloni işleriyle uğraşmaya başlamalıydım. koloninin çoğalması lazımdı. tıpkı ergenekon destanında olduğu gibi. burasını bir site gibi yapacaktım.
fakat kolonide ki çoğu kişiyi tanımıyordum... -
43.
+2@143 herkes yaşadığını yazar
-
44.
+2en sonunda şehir merkezine girdik orda başka bir grupla tanıştık. 5 kişilerdi 3 kız 2 erkek. bize katılmalarını beraber daha rahat hayatta kalacağımızı söyledim. kabul ettiler. giderek büyüyen bir koloni gibiydik onları aldıktan sonra direkt hastahaneye gittik.
Trakya hastahanesi hem hastahane hemde üniversitedir. oldukça büyüktür. aşağı yukarı kırklareli kadar. şehir merkezinden aldığımız silahlarında yardımıyla hastahanenin acil kapısına zorda olsa geldik. arabaları orda bırakıp içeri girdik. içerisi cehennem gibiydi zombiler durmadan geliyordu. sol taraftan gidersek hastahaneye sağ taraftan ise acil bölümüne gidiyorduk.
biz sol taraftaki kapıyı kapatıp arkasına eşya yığdıktan sonra sağ taraftan acil bölümüne gittik... -
45.
+2biz durmadık züt atarak 7. kata çıktık kan ter içindeydik. ben hemen tüfekle cama yapıştım gözüm o bini arıyordu. ortada yoktu. belkide bizi takip etmiştir korkusu yaşıyordum kapılara 2 kat eşya attık girmesi imkansızdı.
gece hiç birimizin gözüne uyku girmemişti. kuzenimle arkadaşları ise hala çalışıyorlardı. bütün gece araştırmışlardı. zombide ölmüştü zaten. herkes onun ne olduğunu merak ediyordu. sabaha karşı uyuya kalmıştım. uyandığımda öğlen olmuştu herkes uyuyordu. bağrarak herkesi uyandırdım.
hepimiz uyurken o bin buraya gele bilirdi. herkesi bir güzel azarlamıştım...
-
sözlük düzelmiş lan baya hızlı
-
sözlügün üstündeki ölü toprağının kalkması için
-
deep sek iyi güzel de
-
beyler hiç bir şeyden zevk almıyorumm
-
haluğun sizce idrar hortumu haşat olduğu icin
-
eskorttan engel yedim
-
ccc rammstein ccc günaydın diler 18 02 2025
-
homelanderin zütü
-
makat kanseri olup makat deliğinize
-
cikse ulaşmak 2 bin 3 bin lira
-
megane 2 ne haber dost
-
saat başı 100 de 100 yağmur varnış
-
kavga sırasında zırto deseler
-
viski eksi 28 derecede donuyormuş
-
gecenin bu vaktinde 9 kisi
-
sözlüğü bırakıyorum müziği
-
bu gs ülkenin ahlakını bozuyor
-
bu nedur sizce
-
megane bi bakıver ya
- / 1