zombi günlükleri

inci izmire gidelim diyo, niye diyorum, uzaklaşalım istanbuldan batmış bu şehir, belki yolda düzgün bi yer buluruz diyo. başka seçenek yok ki mecburen gitcez işte. çıkışa doğru depoyu full'leyelim diyoruz, benzinlik arıyoruz. opet var terk edilmiş, ona yaklaşıyoruz. kızlar arabada kalıyo, arkadaş benzini dolduruyo, ben de silahla onu koruyorum, tehlike yok gibi görünüyo henüz. yola çeviriyorum kafamı, bomboş.
benzinliğin arkasında ormanlık alan var, ordan sesler geliyo biraz. artıyo bu sesler, arkadaşa sesleniyorum hadi olm sıçcaz şimdi diye. tamam olm doldu dur 2 dk diyo. sesler devam etmekteyken, tuvalatlerin oldugu taraftan 3 tane zombi çıkıyo, bizi görmediler henüz. sonra kafayı çeviriyo teki, kokuyu almıştır. diğerleri de aynısını yapıyo. hızlanıyosa bunlar bize diyorum. al işte sıçtık diyorum. diğer tarafta restaurant var, ordan da 1 tanesi fırlıyo. bu biraz daha hızlı, ilk dönüp bunu indiriyorum, 4 mermi atıyorum vuramıyorum ki en başta amk. ama tepmesini falan öğrenince biraz daha düzgün hedef alıyoruz artık. tuvalet tarafına dönüyorum tam indircem bunları, bakıyorum arkadaş doldurmuş depoyu. atlıyoruz arabaya, çıkıyoruz benzinlikten.

biraz derslere bakıyım panpalar gelirim 1-2 saate dayanamam belki de o kadar

panpalar boşlamışım başlığı canım sıkıldı devam ettirmeye çalışayım biraz.

3 zombi arkada kalıyo biz ilerliyoruz arabayla. 10-15 kilometre gidiyoruz gitmiyoruz bi sorun çıkıyo arabada, ulan otoyolun ortasındayız amk ne sorunu şimdi. iniyorum bi tekme koyuyorum arabaya sinirden. su çıkıyo arabadan, kaputu kaldırıyo, napıyo bu dercesine bakıyorum ben halledebilirim diyo. depresyon mepresyon bi havalardaydı ama züt zora girince fırlıyo tabi hemen gavat. ulan yurttan kaçarken jipe düz kontakt bari yapsaydın diycem germeyim ortamı diyorum, zaten herkes gergin. babası tamirciymiş bunun, küçükken evde yardım ede ede öğrenmiş 1-2 şey. kızıl öteki g3'ü alıyo, inciyle uzaklaşıyolar biraz. etraf güvenli gibi göründüğü için bi şey demiyorum. ben de o sırada x'le birlikte silahları yerleştiriyorum eşyaları kontrol ediyorum falan. bagajda eskiden kalma yangın söndürücü var, trafik yardım giti var bi de ilkyardım çantası var. benim çantana su ve konserve falan var. ama yetmez ki, arkadaşla beni düşünerek aldım. torpidoda ehliyet ruhsat vs var ek olarak el feneri ve bıçak var. el feneriyle bıçağı arka tarafa alıyorum düzen yapcaz. yurttan arakladıgımız yemeklerle benim aldıgım yemekleri birleştiriyorum. 5 şişe su var. izmire kadar yeter sanırım ama hayvan gibi içmemek lazım.
elimizdeki şeyleri yazıyorum
-2 g3
-browning 7.64
-2 balta
-1 bıçak
-yeteri kadar yiyecek
-5şişe su
-el feneri
-ilk yardım kiti
-trafik yardım şeysi (bunu atcam amk ne takuma yarayacak sanki)
-yangın söndürücü

su motorla uğraşırken kızlar az ilerde tuvaletlerini falan hallediyolar sanırım. ben de işemeye gidiyorum browning'i alıp. g3'ü x'e bırakıyorum nolur nolmaz diye.
fazla uzaklaşmadan işimi hallediyorum. etrafta zombi falan yok. bomboş otoyol, olacağını da sanmıyorum zaten. yarım saate hallediyo motoru su, tekrar biniyoruz arabaya.
teybe bikaç yıl önce arkadaşa armağan ettiğim cd'yi takıyorum. ilk şarkı death-zombie ritual. bu da mı tesadüf dercesine birbirimize bakıyoruz *

izmire aliağa'dan giriş yapıyoruz. merkeze geldiğimizde gün ışıyo, dükkanlar yıkık dökük, yollarda zombiler. evlere bakıyorum bazılarının ışıkları açık, bazılarının camları kırık, perdeler dışarıda sallanıyo bayrak gibi. durumu tahmin bile edemezsiniz. zombilere çarpmadan 10-20 km hızla yavaşın da yavaşı bi biçimi ilerliyoruz. cama yaslıyolar suratlarını falan.
bu ne mınıskim yaa.
napcaz diye düşünüyorum bu kadar adamı topladım bir araya, ama napmalıyım? düzgün bi apartman bulsak, alışveriş merkezlerine yakın, yüksekte, güvenli bi yer iyi olur diye düşünüyorum. bakınıyoruz etrafa arabanın içinden. şehir merkezini gören bi yer var altında da migros var. dışarısı bayağı kirli ama. vaziyet şöyle:
apartmanın girişi en solda, migrosun girişi var yanında. yolla giriş arasında 10 metre var ama kaldırım falan hep zombi. arabayı da kullanmamız gerekebilir tekrardan, hızlıca ezmeyelim. ben sol arkaya geçiyorum, direksiyonda x var. planı anlatıyorum, x arabayı durdurdugunda, kızıla dönüyorum, sen hemen inip browningle çıkabilecek kadar bi yol açacaksın, yapabilir misin diyorum, kafasını sallıyo. baltaları su ve inciye veriyoruum her ihtimale karşı. x'le bende g3 var, ek olarak da bıçağı aldım. araba durdugunda sağ arkadaki kızıl çıkacak ve etrafı temizleyecek, ön koltuktan su fırlayacak arabanın arkasından çantayı zütürecek. arkada ortada oturan inci kızılın açtıgı yoldan ilerleyip bahajı açacak, ilk yardım kitini alacak. ben o sırada camı açıp 10 metrelik yeri temizliycem. etraf boşaldıgında kızlar ilerleyip temiz bi yere çekilecek, x arabadan çıkıp eve girişe bakacak, temizse ilerleyecekler. ben dış kapıyı kapatcam arkalarından. sonra ben de çıkcam.
böyle diyoruz ama başaracak mıyız bakalım.

giblenmiyo panpalar gece gelirim görüşürüz

anladı herkes planı uygulamaya koyulduk şimdi. x yaklaştı eve. durdurdu arabayı. kızıl arabadan fırlıyo, 5-6 saniyesi var, yakınlardaki 4 zombiyi indiriyo, ön koltuktan su fırlıyo bagajı açıp ilerliyo, sonra kızılla birlikte inci de çıkıyo, inci ilk yardım kitini kapıyo, kızılın 4-5 adım gerisinde. ama huur zombinin teki yan taraftan buna doğru koşuyo, kızıl dönüyo ama çok geç artık. bileğinden ufak bi ısırık alıyo su'yun zombi. kızıl indiriyo zombiyi ama ısırdı bi kere. gibmişim planı biz de fırlıyoruz dışarı, x'e su'yu içeri taşı diyorum, ama içerisi dolu mu boş mu belli değil. etrafı temizliyorum içeri koşuyorum merdivenin yukarısında var bi tane, tek mermiyle indiriyorum. 4 katlı apartmanın son katına kadar kontrol ederek çıkıyorum, başka zombi yok. aşağıya tekrar iniyorum kapıyı kapatmışlar ve içerdeler. güvendeyiz. su ağlıyo. biliyo dönüşeceğini. yaraya bakıyorum kanıyo birazcık. salyanın bulaştığı belli. mantıklı bi şekilde düşünüyorum kızıl'a öldürmemiz gerekiyo dercesine bakıyorum, başka tarafa çeviriyo başını. e tek şansımız bu amk napak besleyek mi amk zombisini. o artık su değil zombi o zombi. suya dönüyorum, napmamızı istersin diyorum. bıçağı istiyo. istemeye istemeye veriyorum. dışarı çıkmak istiyorum diyo. orda kendimi korurum hem dönüşünce de sizden uzakta olurum diyo. ama dönüşene kadar hala insan ve zombiler için bi hedef. belki etraftaki zombilerden bi-ikisini haklar da biz de biraz daha rahat ederiz * diye düşünüp kabul ediyorum. vedalaşıyolar. kapıyı açıyoruz, dışarı çıkıyo.

o dışarı çıkıyo, biz yukarıya. üstünkörü bi şekilde kontrol etmiştim katları; ama risk almıyorum. her apartmanın her odasına bakıyoruz. 4 katlı bi apartman. işimize yarar şeyleri de yanımıza alıyoruz.
yağma ve kontrol işimiz bittiğinde elimizde,
-2 laptop
-3 bıçak
-17+1'lik sarsılmaz 2000 light (yerli malı yurdun malı herkes onu kullanmalı *)
-düzgün bi ilk yardım çantası (arabadakinden 2 kat geniş)
-birçok el feneri
gibi eşyalar var.

bu sırada x'in fikri nolur nolmaz diye sandalyeleri, uygun ağırlıktaki beyaz eşyaları falan kapıya yukarlamak. biz dışarı nasıl çıkarız o sorun olacak ama bu amk zombileri kapıda yoğumlaşıyo, içeri girmek isterlerse girerler. o yüzden yığınak yapıyoruz kapının önüne.

kankalar kahramanların karakterlerini anlatayım biraz:
ben__
-grubun lideri olarak görünüyorum
-bencilim
-silah kullanımında becerikliyim
-önceden yaptığım sporlar nedeniyle yakın dövüşte becerikliyim
-üst düzey ingilizce biliyorum

x__
-araç kullanma konusunda başarılı
-çok yakın bi arkadaşım
-adam öldürür, hiç giblemez, öyle bi yapısı var (böyle bi ortamda öyle olmalı zaten)
-elektronikten anlıyo

kızıl__
-kızıl saçlı taş gibi bi şey
-yakınlaşcaz gibi görünüyo (gibcem yani)
-sıcakkanlı
-güvenilir
-kızlar arasında silah kullanabilen tek kişi
-tıp okuyomuş

inci__
-sessiz sakin bi kız, katılmıyo konuşmalara fazla
-cesaretli, gibimsonik yerlerde bunu yapamam falan demiyo
-ısırılsamm ilk kafama bu sıkar, en az benim kadar mantıklı düşünüyo ve bencil