1. 126.
    0
    zombici binler analarınız yarağımın koruması altında ben hariç kimse bir şey yapamaz merak etmeyin zugahaaaaaaaaaa zugahaaaaaaaaaaa xd xd
    ···
  2. 127.
    0
    zombici binler analarınız yarağımın koruması altında ben hariç kimse bir şey yapamaz merak etmeyin zugahaaaaaaaaaa zugahaaaaaaaaaaa xd xd
    ···
  3. 128.
    0
    rezeveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
    ···
  4. 129.
    0
    up up up Devam edin oçlar :D
    ···
  5. 130.
    0
    @30 u an itibariyle amlılara kaybettik amk. neyse kalan sağlar bizim.
    sabah oldu size son kez yazıyor olabilirim çünkü aşağıda saymayı zor başardığım 200 den fazla zombi var ama nerdeyse hepsi oroparka kör noktadalar. yukarıdan yolumu çiziyorum elime susturucu taktiğim p22 ve migrosta bulduğum bezbol sopasını alıyorum. zaten silahlar ve erzak arabada. merdivenlerden inmeye başladığımda pis bir koku sarıyor burnumu. kokuşmuş yürüyen cesetler, heryeri sarmış. apartman girişine indiğimde 3 zombi farkediyor beni ama 2 si çocuk 1i şişman. şişmanın kafasına sıkıyorum sonra çocuğa yöneliyorum onu da kafasından vuruyorum ama tam bu sırada silahın susturucusu düşüyor, iyi bantlamamışım. ateş edip 200 zombiyi üstüme çekemem. anlık düşünüyorum ve diğer çocuğa sopayı sallıyorum ama ıskalıyorum! çocuk üstüme zıplıyor ısıracak amk. neyseki iti yarı bi insanım tuttuğum gibi gırtlağından yerdeki kırık cam parçalarıyla kesiyorum gırtlağını.
    araba çok yakın, yerden silahlarımı alıp hummer2 ye dogru hamlemi yapıyorum. arabadayım. basıyorum marşa çalışmıyor! zombiler beni farketti lanet olsun! bir daha basıyorum marşa tüm bildiğim dualarla, bu sefer çalışıyor. tam gaz basıyorum zombileri eze eze sahil yoluna çıkıyorum. her yerden dumanlar yükseliyor. maltepeye doğru geldiğimde askerlerin kamp anonsunu duyuyorum kulak kabartıyorum, kadıköy diyorlar. nerden baksan 15-20km mesafe var ama benim eniştenin gemi taa tuzlada. seçim yapmakta zorlanıyorum...
    ···
  6. 131.
    0
    yatıyorum panpalar akşama açabilirsem devam ederim
    ···
  7. 132.
    0
    hasgibtir başka kurtulan da mı vardı lan

    verdiğim adrese gel yarın amk burası kalabalıklaşmaya başladı şehir dışına çıkmalıyız.
    ···
  8. 133.
    0
    5 dakika sonra yesilköyde inanilmaz bir ses inanilmaz bir ugultu var nedir diye pencereden disari baktim o da ne ne göreyim lanet olsun öyle bir sey olmaz olsun uzaktan beliriyor o neydi ki öyle ucuyordu üstelik evet evet sonra anlamistim ki ucakmis amk o,
    ···
  9. 134.
    0
    walking dead terk amk
    ···
  10. 135.
    0
    rezerved ( okuyacam bunu sevdim ) devam et panpa
    ···
  11. 136.
    0
    reserved sardı bin devam et senaryo yazarı ol
    ···
  12. 137.
    0
    @20 bu durumda yapılacak şaka değil amk basar giderim bak gemi var diyorum amk
    ···
  13. 138.
    0
    nutella mı amk
    ···
  14. 139.
    0
    @21 panpam yüzünden kesmiyorum beyler kendim yazar kendim okurum olmadı.

    1 haftanın ardından aynı şekilde hayattayız. eve kapandık istanbula güneş doğmuyor. elektrik gideli 2 gün oldu. diğer yakın arkadaşlarıma ulaşamıyorum, her ne kadar üzülsem de ben bencil bi binim hayatta kalmam lazım.

    artık umutsuzluğa kapılmışken yapılan anonsu duyuyoruz. 1 gün sonra ordunun bizim apartmana yakın bi yere varacağı ve hayatta kalanları bu diyarlardan aparacağını duyuyoruz. arkadaşımın hemen evin altında arabası var ona girebildiğimiz takdirde hiçbir sorun kalmaz.
    ertesi gün bu amaçla hazırlanıyoruz, sadece tek çanta alıyoruz yanımıza. içine özellikle su koyuyoruz, yemekten ziyade. zaten ordunun bölgesine ulaşırsak sorun kalmaz diyoruz.
    evden çıkıyorum, giriş katına kadar sorunsuz iniyoruz, fakat kapının önünde yaklaşık 1 düzeni zombi oldugunu görüyoruz. ben yine panikliyorum mal gibi titriyorum, arkadaşım baltayı alıyo, tekinin kafaya indiriyo, ben de o sırada tabancayla yakındaki 2 zombiyi hallediyorum. arabaya ulaşıyoruz. çalıştırıp ilerliyoruz.
    ···
  15. 140.
    0
    bi düzine dedin 3 tane vurudun bin geri kalanlarına ne oldu
    ···
  16. 141.
    0
    @1 geçmiş olsun
    adam şizofren beyler:(
    ···
  17. 142.
    0
    ordunun bizi toplayacağı meydana yaklaşıyoruz, çevik kuvvet de var. barikat oluşturmuşlar, barikatın bi yerinden giriş var, girerken ufak bi kontrolden geçiyoruz benim yara dikkatlerini çekiyo ama o kadar büyütülecek bi şey değil bıçak kesiğiydi, zaten kabuk tutuyo yavaş yavaş, geçiyoruz girişten.
    arabayı girdikten sonra boş bulduğumuz bi yere bırakıyoruz. azımsanmayacak derecede araba var içerde yaklaşık 50 kişinin oldgunu tahmin ediyorum.
    meydanın ortasındaki binaya giriyoruz, burası bi yurt. içerde aileler mi dersiniz, bizim gibi öğrenciler mi dersiniz, amlılar mı dersiniz her çeşit insan var. yemek salonu var büyük herkes orda oturuyo sohbet ediyorlar. içeri girince 2 asker yanımızayaklaşıp silahları istiyo. kılıfı montumla örtüyorum baltaları veriyoruz (2 tane var zaten).
    merak içinde biçok insan var. az ilerde 3 tane bizim yaşımıza yakın kız görüyoruz. zombiler var diye gibiş düşünmüycez mi amk yaklaşıyoruz bunlara.
    tanıtıyorum kendimi ben j arkadaşım x, bunların kızılı var bi tane eritiyo beni 2 dakkada zaten, diyo benim adım kızıl, yanındaki ben inci diyo sonra diğerini işaret ederek bu da su diyo. su şokta, gözleri dikmiş dimdik arada bi kırpıyo o kadar.
    ···
  18. 143.
    0
    @27 panpa onları koşarak atlattım işte
    ···
  19. 144.
    0
    yurtta 2 günümüz geçiyor, kızıl ve inciyle bayağı samimileşiyoruz.4 kişi ev arkadaşıymış bunlar, olaylar başladıgında bayağı panik yapmışlar. ordunun geldiğini duyguklarında kendi imkanlarıyla gelirlerken 4. kız su'nun gözleri önünde ısırılmış, su o hiddetle koşup kurtulmuş, bu yüzden şoktaymış.
    arkadaşım iyice yayılıyo buraya ama ben diyorum olm yaraklara gelmeyelim bak içimde kötü bi his var oturuyoruz burda böyle, en ufak bi hatada yedik taku. yok abi yaa olmaz bi şey diyo. düzenli sıcak yemek var, su sıkıntısı yok. elektrik yok. duydugumuza göre buradaki en rütbeli asker bi yüzbaşıymış. görüşmek istiyoruz onunla, olmaz diyolar. e açıklama bekliyoruz amk noluyo napcaz oturcaz mı böyle diyorum, gerketiğinde açıklama yapılır diyolar. sinirleniyorum falan ama bi tak yapamıyorum tabi ordunun kontrolünde mekan lan napcakmışım bakalım. kızıl da benim gibi merak ediyo neler oldugunu.
    aynı günün akşamı, yüzbaşı büyük salona giriyo, tüm gözler bunda tabi. ayağa kalkıyorum ben de bakıyorum ne diycek diye. yükseltiyo sesini

    -biliyorum herkes mantıklı bi açıklama bekliyor
    salonda bi uğultu yükseliyo
    -bikaç gün daha burdayız, tugayımızda işler kontrolünden çıktı, bölgenin tekrar ele alınmasını bekliyoruz diyo. bikaç şey dha diyo zombileri falan anlatıyo, yunanistan-deney olayı işte
    ···
  20. 145.
    0
    reserved
    ···