rezleri alın la ilk part sıcak sıcak geliyor

gözlerimi açtigimda ne olduğunu anlayamadım etraf tak gibi kokuyordu.en son hatırladığım şey züt necmettin ve sağ kolu kemal'in ağzımı yüzümü gibtiğiydi sonrada beni bi kenara fırlatıp attıklarını hatırlıyordum. züt herif onun tamirhanesinde çalıştığım 3 aylık maaşımı vermemişti. istediğim zamanda bana gibtir çekip kapıyı göstermişti.bu yüzden bende onun arabasını çalmaya karar vermiştim. gece normalde kimse olmazdı her zaman tamirhanenin kapısında duran kartalı çalarken kafama birşey le vurmuşlardı. uyandığımdada ağzımı yüzümü dağıtıp beni bu tak kokulu yere atmışlardı. belki saatlerdir kendime gelmeye çalışıyordum belkide günlerdir tam kestiremiyordum. kafami kaldırırken birşey e çarptim bir kapak kaldırdım o zaman o tak kokusunun nedenini anladım beni dövdükten sonra bi çöp konteynırına atmışlar. söverek çıktım başim dönüyordu ve net göremiyordum. kafam resmen balon gibiydi hayvan gibi dövmüştü şerefsizler. ilerde yerde oturan birini az buçuk seçebiliyordum.ona doğru yürümeye başladım

Hızlıca ilerlemeye çalışıyordum ama yediğim dayağında etkisiyle pek mümkün değildi.ona seslendim bir kaç defa yardim et diye bağırdım. yavaşça ayağa kalkmaya başladı anlamsız birşeyler söylüyordu yada ben öyle duyuyordum belkide dayagin etkisiyle böyle duyuyordum. biraz daha yaklaştım oda yavaşça ve topallayarak bana doğru yürüyordu. hala anlamsız cümleler konuşuyordu. kafam balon gibiydi dediğinden bir gib anlamıyorum dedim biraz daha yaklaştı.

Gördüğüm şok ediciydi ağzı yüzü dağılmış üstü başı kan içinde bi kadındı ne oldu lan sana dedim hala anlamsız birşeyler mirildanip bana saldırmaya kalktı herşey yeterince bulanikti geriye doğru koşmaya çalıştım geriden 3 kişi daha bana doğru yaklaşıyordu onlara bana yardim edin diye bağırdım fakat aldığım cevap gene aynıydı ayni anlamsız söz daha doğrusu homurdanma. burda ne yannan donuyor anlamaya bi yandanda kaçacak bir yer ariyordum. sokağın iki ucuda kapalıydı Çok geriden koşarak gelen biri vardı bana değişik el hareketleri yapiyordu.o anda omzuma arkadan bi el değdi bu arkamda kaçmaya çalıştığım kadındı yere düştük beni ısırmaya çalışıyordu anlam veremiyordum ne oluyordu burda zaten net göremiyordum etraftan bağırtı ve kırılan kemik sesi geliyordu ve homurtular boğusuyordum direnecek gücüm kalmamıştı bi anda üstüm başim kan oldu ve bayıldım

Uyandığımda beni tanıdık bir yüz karşıladı.bu mahalledeki zenci saatçi cafer di
+abbi nasılsın
-kafam balon gibi AMK acukda görme problemim var cafer
+abi ben seni gördüm sen ne yapiyordun orda delirdin mi yüksek sesle bağırıyordun
-ne bilim zaten olan olaylardan da bir gibim anlamadım niye o kadının ustu başı kan içinde bana niye saldırdı zaten kafam yannan gibiydi
+abi senin olanlardan haberin yokmu kaç gündür nerelerdesin sen hic mi sokağa çıkmadin.
-valla en son hatırladığım yavşak necmettin ve onun züt kılı kemal in bana attığı dayak
Uzun bir sohbetten sonra asıl gerçekleri öğrendiğimde ağzım açık kalmıştı

Şaka gibiydi iŞiD denen muallakler eğer tüm dünya onlara 3 gün içinde onlara boyun eğmezse dünya yı büyük bir kaosa sürüklüyeceğini söylemişti. tabi kimse onları giblememisti. benim dayak yediğim günün sabahı 3. Gün dolmuş dünyada ne kadar yüksek nüfuslu şehir varsa hepsinde yüksek patlama çaplı bombalar patlatmıştı. bombalar küçük alanlara hasar versede asıl problem sonradan ortaya çıkmaya başlamıştı.ilk olaylar bazı agir yaralılar sağlık görevlileri ve oradaki güvenlik görevlilerini ısırması yaralamasi ile başlamış.ne olduğun bile anlayamadan morglarda bulunan ölüler dirilmeye başlayıp insanlara saldırmış bir kaç gün boyunca haberler sunulmuş bazı kanallarda sonra her turlu yayın kesilmiş bir süre sonra ise elektrikler kesilmeye başlamış dünyanin her yerinde bu bombalar patlamış kimsenin beklemediği ciddiye almadığı işid dünyayı harbiden karıştırmış. işin ilginç yanı ise bu olaylar başlayalı 1 hafta olmuş yani ben o gibtiğimin çöp konteynırın da bir hafta yaşamışım her şeyden uzak hiç birşeyden haberim olmadan beslenmeden tam bir hafta

+abi sen cidden 1 haftadır orda mısın
-valla cafer senin dediklerine göre ben bir haftadır ordayim dedim ya en son yavşak necmettin ve zütlek kemal drn yediğim dayağı hatırlıyorum
+abi senin şimdi karnında açtır (deyip bir tabak dolusu pilavı önüme doğru itti)
- sorman hata be cafer açlıktan ölüyorum.
(bir yandan hunharca yemeğe girisirken)
-cafer be orda tam ne oldu benim kafa bulanıktı bi gibim anlamadım.
+valla abi yemek aramaya çıktım bi ses duydum sokağa girdim sen yardim çığlığı atiyordun çok uzaktaydin koşmaya başladım biri üstüne atladı diğerleri sana gelemeden kafalarını ezdim geldim sonra sana saldıranın kafasını ezdim baktım sen bayginsin üstünü kontrol ettim isirildinmi diye başka zombilerde gelmeye başlayınca seni sirtladim getirdim buraya
-diyosunki ben olmasam sen kestaneyi zombilere çüzdürdüydün abi
+valla abi seni görünce bırakıp gidemezdim bana sürekli yardımcı oldun yeri geldi evinde agirladin.abi benim bi çıkmam lazim diğerleri hala gelmedi bi etrafı dolaşayim
-çok sağol cafer sana ne kadar teşekkür etsem az diğerleri kimler
+abi bizim bakkal hüseyin abinin oğlu efe il kızı Aysel var bizim mahallenin imamı hasan hoca ile karısı hanife teyze var pek tanimadigim 2 kişi daha var
-tamam cafer sana kolay gelsin dışarda bulursan 2 kutuda ağrı kesici kap gel
+tamam abi bir şey olursa koltuğun yaninda balta var
-tamamdır hacim kendine dikkat et
(Çıktı gitti bende derin düşüncelerle beraber yanlız kaldım)
Bu gecelik bu kadar burası baya sıkıcı kısım yarin ekşınlı kısma gecerim öğlen civarı yazarım takipte kalın hoşçakalın önerilerinizede açığım haberiniz ola

Ben derin düşünceler içindeyken dışarda sesler gittikçe artıyordu Seslere aniden silah sesleri de katıldı hemen cana firladim baktığımda gördüğüm şey içler acisiydi bir grup insan meydanda sıkışmışlardı. Çoğu yaraliydi sokağın 3 çıkışı vardı her tarafta sürü halinde silah sesini duyup gelen zombiler akın ediyordu galiba sonları gelmişti zaten çoğu ısırilmis hepsine yazık olacaktı silahlarini hiç susturmadan ateş ediyorlardı ama.bu yeterli değil di av tüfeği ve tekli tarzdaki silahlar la onları yeri kadar hızlı indiremezlerdi.bir kaç dakika içinde hepsi ölmüştü. Bağıra çağıra. bunun kötü yanı benim evinde etrafı zombi doluydu yani cafer ve diğerleri gelse bile içeri giremezlerdi. giriş kattan kapıyı zorlama sesleri geliyordu. meydana baktığımda ise hala ölüleri yemeye çalışan zombilerle doluydu ölenlere tekrar acıdım.bu esnada bi kırılma sesi geldi

Baltayı kaptım ve masanın üstündeki çatal kaşigi cebime attım kapıya doğru bizim kattan kapıya yaklaştığımda gördüm gibtimin binasının dış kapısı tahtadanmis tahtadan dış kapımı olurmuş lan dedim. zombiler ellerinden geldiğince hızlı bir şekilde yukarıya çıkıyordu sanırım kırılan kapının sesiyle daha fazlası geliyordu hızlı bir şekilde kapıyı ittirdim ve odaya doğru koşup saklanacak yer aramaya başladım. fakat hayatımın hatasını yaptığımı o an fark ettim

gibtiğimin kapısını tam kapatmamıştım. hemen ilk odaya geri döndüm ve kaşığı uzattim net secemiyordum ama kapıdan gelen sese 3zombi yönelip içeri girmişti. hızlı düşünmeliydim. zombiler ard arda içeri girince kapıdaki yaylı sistem sayesinde kapı kapanmıştı zombiler yavaş bir biçimde ilerliyorlardı kapıyı yarim bir şekilde kapatmıştım.o an aklımda şimşekler çaktı sadece 3 taneydiler benimde elimde bir balta ve kaşık çatal vardı elimdeki kaşığı odadan mutfağa doğru firlattim çıkan sese yönelmeye başladılar 1-2 ve 3 o anda çıkıp en arkadakinin kafasına baltayı sapladim ve tekmeyi koydum. yere düştü diğerlerinin dikkati bu sefer benim üstumdeydi baltayı kaldırdım ve tekrar salladim bu sefer istediğim gibi olmamıştı zütlek zombi kafasını orlynatmis tam girmemişti. tekmeyi vurdum yere düştü balta da onunla beraber...

Kimse varmı rez alan yoksa kendi kendime konusmayayim birisi rez alana kadar yazmiycam rez alınınca da seri şekilde part atarim akşam beklemedeyim kolay gele

Eğilmeye vakit kalmadan diğeri dibime gelmişti bi anda kendimi geriye çekip kapıyı kapattim fakat buda birşey ifade etmedi kapının üst tarafı camdandi bi anda kırıldı. küfrü bastım oradan içeri girmeye çalışıyordu. suratını vücudunu nr kadar yumruklasamda hala girmeye çalışıyordu ve yerdeki diğer muallakde ayağa kalkıyordu bi anda aklıma geldi cebimde ki çatalı çıkardım ve kafasına saplamaya basladim gözlerine yanağına şakagina hala gelmeye çalışıyordu yeterince etkili değildi ama vakit kazandırmıştı baltalı olanda camın oraya gelince kafasındaki baltayı tutup kendimi tüm gucumle yere çektim. sonunda balta tekrar elimdeydi çekmenin etkisiyle zombide içeri düşmüştü ayağa kalkamadan kafasına baltayı saplayip çektim diğerinin zaten gözleri yoktu sesleri duydukça cildiriyordu ve bağırıyordu şimdi dış kapıyı başka zombiler zorlamaya başlamıştı gibtigimin tahta kapısı fazla dayanmazdi hemen kapıdaki zombinin de kafasını ezip mutfağa koştum midem çok kötüydü camdan dışarı baktım yan tarafta tek katli bahceli bir bina vardı onun 30 metre ilerisinde 6 katli yangın merdiveni olan bir bina ne yapacağım belliydi mutfakta duran ufak çantanın içine çatal yağ bıçağı gibi şeylerin yaninda buz dolabında olan ufak kutu peynir zeytin 2 pakette çikolatayı kaptim 4 tane büyük ekmek ve et bıçağı vardı iki tanesini cantaya attım birisini de elime aldım birisini de ayakkabımin içine gibistirdim tam o sırada kırılma ve bir koşuşturma sesi geldi

Kısacası kapı kırılmıştı hemen kendimi yandaki binaya atmistim çatıya carptim kolum çok fena acidi dengemi sağlayamayıp aşağıya düştüm. En dusmemem gereken yerdi herhalde 4-5 metre önümde 4 zombi vardı hemen elimden düşen baltayı aldım illerden sesi duyan zombiler bu tarafa dönmeye başlamıştı hızlı bir şekilde diğer binaya koşmaya başladım sirtimda çanta bu elimde bıçak bi elimde balta koşmak bayağı zordu zombilerin arkadan yetişmek üzere olmasi yetmezmiş gibi onumdende zombiler beni fark edip bana doğru gelmeye başlamışlardı 8-9tanesi de ordan koşuyordu ustume en kotu 3-4 tanesini oldurmem lazımdı ama oda zaman kaybıydı bir anda çapraza koşu yapıp onları sasirtip yangın merdiveni ne doğru tekrar dönüş yaptım koştum fakat binanın yan köşesinden gelen bir zombi beni fark etmişti baltayı merdivene doğru firlattim son hız ona doğru koştum bi anda bıçağı kafasına sallayıp orada bıraktım ve hemen merdivene yöneldim fakat gene bir şanssızlık olduğunu fark ettim

(rez alın 1 rez bile gelirse 2-3 partı 1 saat icerisinde aticam ve devam edicem iftar sonrasında görüşmek üzere diyorum)

Yangın merdiveninin altına kilit atmışlardı. hangi insan yangın merdivenine kilit atar lan yangın çıksa merdivene çıkıp orda gebereceksiniz AMK. yada ben gebericektim. biraz geriledim koşarak kendimi yukarı çekmeye çalıştım. birden ayağımı burbel kavradı sonra vur tanesi daha ve bir tanesi daha zombiler altimda birikiyordu ne kadar sallasamda beni assagiya çekmeye çalışıyorlardı merdivenin is kısmına cikamadigim icin dışına ziplamistim. aşağıya son bir kez daha baktım canlı kalma şansım yoktu neredeyse 30-40 zombiler vardı ve daha fazlası da geliyordu Ayağım çok yukardaydi tutmuşlardı fakat isiramiyorlardi son gücümle kendimi yukarı çekmeye basladim zombi lerden biri hala ayağımı bırakmamıştı. huur çocuğu sanki vatoz gibi yapışmıştı bacağıma vücudumu tamamen yukarı çekmiştim ama tutunmak çok zordu derken bi kırılma sesi geldi ağırlıktan dolayı tutundugum demirlerdrn biri kırılmıştı son anda diğer elimle tekrar demirleri tuttum sonra bi kırılma sesi daha geldi ve ayağımdaki yük azaldı

Aşağıya baktığımda zombinin kolu hala ayagimdaydi ama.kol kopmuştu kendimi merdivenlere doğru çekip biraz mola verdim sonra merdivene firlattigim baltayı aldım ve merdivenin dış tarafından doğru yukarı tırmanmaya devam ettim sonunda çatıya ulaşmıştım birkaç kez düşme tehlikesi geçirsemde buna değmisti biraz uzandiktan sonra biraz peynir zeytin çıkartıp yedim ustum başım kan içindeydi bir kısmı benim bir kısmı ise öldürdüğüm zombilerin ayağa kalkıp çatıdan etrafa bakmaya karar verdim etrafta tek başına olan zombiler in yaninda ufak gruplar halinde dolaşan zombilerde vardı O sırada bir grup hareketlilik gördüm içlerinden biri çok tanıdıktı

Bu cafer di yanındakiler de efe ile Aysel o tarafa doğru hemen el salladim onlar fark etmemişti fakat zombiler fark etmişti. Bana doğru hirliyorlardi. bende zaten fark edilince bağırdım
+cafer yukarı bak sesini çıkarma... arabanın içine saklanin ben ses yapıp dikkatlerini dagiticam binanın yan tarafında yangin. merdiveni var o taraftan gelin merdivenin ağzı kapalı yan tarafindan tırmanarak gelin
Bu sırada zombiler bana bağıra çağıra binaya yaklaşmışlardı ama 6 katlı bina kapıları zaten demir camlarda parmaklık var yani içeri girme sans lari çok düşüktü

Zombiler e kendimi gösterip binanın ters yönüne doğru hareket ediyordum yavaşça belki 300 tane olmuşlardı ve daha fazlası geliyordu arabanın yanından geçenler beni çok urkutuyordu umarım yakalanmazlardi 15-20 dakikalık bağırma çağırma sonrası binanın ters tarafına gelmiştim arabayı görebiliyordum yavaşça arabadan cikiyorlardi. bende geri çekildim herhalde bu kadarı yeterdi 1-3 dakika sonra gizliden baktım dağılmaya başlamışlardı cebimdeki çatal kaşigi çıkardım iki ye boldum zombi sürüsünün an başına ve en sonuna doğru firlattim bu ses onların bir sure daha dikkatini dagitirdi. hızlıca arka tarafa yoneldim ilk dikkatimi çeken köşeyi ufak bir grup zombinin dönmüş olmasıydi...

Cafer yukarı çıkmaya çalışıyordu bende hızlı bir şekilde yangın merdiveninden aşağıya inmeye başladım eğer daha hızlı olmazsam yakalanacaklardi hizli bir sekilde indim baltayi kilide vurmaya başlafimo sırada cafer ayseli yanina çekiyordu kilit açıldı kapağı açtım efe yukarı sıçradı elini tuttum fakat zombiler yetişmişti efe hayatımda duymadigim kadar yüksek bir sesle bağırdı

Yeterince hızlı değildim onu yukarı çekmeye çalışıyordum zombilerde aşağıya çekmeye uğraşıyordu sağ bacağını yakalayıp isirmislardi. cafer ve aysel merdivenin dış tarafından yavaşça yukarıya tirmanıyorlardi biz ise hala boğusuyorduk. daha fazla dayanacak hakim kalmamıştı efe kendini yirtiyordu son bi denemeyle efeyi bi anda yukarı çektim oda ayni anda tekneyi vurdu ve yukarı geldi. bacağından koca bir parça almıştı huur çocuğu üstumdeki t-shirt i çıkartıp hemen yaranın üstüne bastirdim daracık merdivende onu sirtima aldım yaklaşık 70 kilo vardı herhalde bide dar bi merdiven olunca çıkmak işkenceye dönüşmüştü. En tepeye vardigimda sırtimdan atmak istercesine yere bıraktım ve bir köşeye yıkıldım. Kendime geldiğimde cafer efe nin başındaydı

+ne oldu cafer durumu ney
(Yavaşça ayağa kalkıp bana doğru geldi sessizce)
-durumu baya kötü abi. sürekli terliyor ateşi var pek umut verici değil
+yapma be gencecik çocuk daha yazık olacak 20 sine yeni girmişti
-abi evlere girdin mi hiç bir ilaç felan bakmak lazım
+öyle vaktim olmadı grubun geri kalani nerde
-abi buluştuk ama hocalar gelmedi onlara bakmaya gittik fakat bi zombi sürüsüyle karşılaşınca bi anda panikleyip dağıldık
+ sıktır ya yapma be umarım başlarına kotu birşey gelmemiştir
-umarım abi aşağıya bakmaya kim inecek sen mi ben mi
+valla benim pek halim yok zaten daha kendimi toparlamadan bu kadar ekşın yaşadım
-peki abi ben inerim sen Aysel ve efe ile ilgilen
(Pis pis siritarak )
+ o iş bende sen rahat ol birşeyler bak gel
Aysel mahallenin kaşarı ydi iki çay iç zütür gibiş o derece bi hatundu babası ile bu yüzden çok kavga etmişti adamın ondan çekmediği kalmamıştı