Uzun bir süre giblemeyecekti beni Dilara bunu biliyordum. O bana yapsaydı bunu ben ömür boyunca hiç giblemezdim gerçi, sonra da o yaptığı çocuğu bulup öldürürdüm galiba. O kadar seviyordum Dilara'yı işte. Esra'dan da kayda değer bir intikam almıştım işin doğrusu gerçi o da pek salaktı sonuçta onu gibtiğim bir fotoğrafı benim sevgilime hediye olarak verince ne olacağını düşünüyordu ki? Bence biliyordu o fotoğrafı ev adreslerine yollayacağımı sırf beni gibebilmek için onca şeyi göze almıştı. Helal olsun cesur kızdı açıkçası. 2-3 ay kadar geçti Dilara hala bana yüz vermiyordu ve her hafta başka bir erkekle çıkarak benden acı acı intikam alıyordu. Her çıktığı erkeği de gözüme gözüme sokuyordu. Gerçi o kadar umursaması dahi bir mucize dıbına koyim. Ben onun yerinde olsam kendi kanında boğulsun huur çocuğu diye düşünüp hiç giblemezdim. Öğle arasına çıktık tam geri gireceğiz ne hikmetse bilmiyorum ama Mehmet Can geldi ve benden yaptığı şeyler için özür diledi. Sırf dayak yedim diye sana öyle davranmamalıydım dedi. Bende sinirlenmiş olmalıyım ki gibtir git lan başımdan dıbına kodumun salağı, senin gibi bebelere harcayacak vaktim yok gibi bir tepki verdim. Mehmet Can'da tamam deyip gibtir oldu gitti. Haketmişti huur çocuğu sırf bir dayak yedi diye beni satarak en büyük yamuğunu yapmıştı çünkü. Tam bi huur çocuğu olduğunu daha o an anlamıştım. Beni sattığı an. Neyse Mehmet Can'ı başımdan gibtir ettim ve sınıfa girdim. Oturdum en köşeye ders Edebiyattı benim Edebiyata karşı en eskiden beri bir merakım vardı binler, bu merakımı da gösterdiğimden dolayı Edebiyatçı beni çok severdi, tahtaya gibimsonik bir soru yazdı ve bana cevabını sordu. Kalktım çatır çatır yaptım ve tam yerime oturacakken feci züt oldum. Dilara kalktı ve sorumu düzeltti. Hoca da Dilara'ya aferin kızım dedi ve sözlüsüne 100 verdi, lan bi soru çözdü diye insan insana 100 verir mi huur çocuğu? Halbuki ben o kadar soru çözmüştüm daha önce? Bana neden 100 vermedin anasını gibtiğim diye ayağa kalkıp itiraz edecektim ki vazgeçtim. Aniden oturdum yerime baktım Dilara'ya acıyan gözlerle bana bakıyor ve taşak geçiyor benimle arkadaşlarıyla konuşarak. Baktım ki Dilara iyice acizleşmiş bir fırsatımı denemem lazım dedim kendi kendime. Bir kez daha deneyecektim Dilara'yı kazanmayı. Okul çıkışıydı yakaladım Dilarayı dedim ki Dilara ne olur bana bir şans daha versen? Herkes 2. bir şansı haketmez mi? Lütfen Dilara güvenini bir daha suistimal etmeyeceğim dedim. Yüzüne baktım öylece verdiği cevap çok acıydı dıbına koyayım ya. gibtir git şurdan dedi ve gitti. Bu cevabı iyice bir düşünecektim, ilerleyen zamanlarda bana çok koyacaktı bu cevap.

Başladım okul çıkışını beklemeye, bi süre sonra son zil çaldı ve ders bitti. Neslihan'ın yanına gidip hadi çıkalım dedim, o da tamam olur dedi ve çantasını aldı çıktık. Yolda yürüyorduk keşke kabul etmeseydim kızın o teklifini beyler, Neslihan'ın belalıları. Hani her okulun güzel kızlarının başında olur ya böyle belalılar aynı o tarz işte. Kelebek melebek sallıyorlardı, geldiler yanıma 15 kişi sen kimsin lan bu kızın yanında geziyorsun ayakları yaptılar, size mi sorucam lan deyip birine kafa attım burnunu kırdım beyler. O an yediğim dayağı hatırlayamıyorum çünkü bayıldım. Uyandığım da hastanedeydim ve her tarafım kırıktı. Neslihan başucumda ağlıyordu onun yanında da Dilara. Babam etrafta yoktu, o kadar bilinçlendiğini düşünmüştüm halbuki. Dilara Neslihan'a öldürecekmiş gibi bakıyordu. Benim uyandığımı görünce ikisi birden sevine sevine doktora seslendi. Rutinler yapıldı ve ağzımdan şunlar döküldü; Neslihan. Sen iyi misin? Neslihan bir yandan ağlıyor bir yandan iyiyim diyordu. Dilara hemen lafa atladı, ssg sana ne oldu? Kim yaptı bunu sana? Sana ne Dilara seni neden ilgilendiriyor bu? Gitsene Mehmet Can'ına dedim. Gerçekten gitmemi mi istiyorsun ssg? dedi. Evet gerçekten gitmeni istiyorum, benim yanımda Neslihan var nasılsa dedim ve Dilara'yı başımdan gibtir ettim. Giderken bana öpücük vermeye kalktı bende dur diye bağırdım, sakın yapma öyle birşey. Sonra en son gözüm çarptığında ağlayarak gibtir olup gidiyordu. O gittikten sonra Neslihan soru bombardımanına tutmaya başladı beni. Zaten canım yanıyordu dıbına koyayım bir de bu salak kızla uğraşacaktım. ilk sorusu şu olmuştu; O kim? Hemen yanıtladım eski okuldan kız arkadaşım diye. Evet beyler itiraf edeyim hiç yalan söylememişimdir, dıbına kodumun kızları yalanı hakedecek kadar yüksek canlılar değildir çünkü. Neden burada? dedi. Beni sevdiği için, beni hala unutamadığı için ve sırf hırsından en yakın arkadaşımla çıkıyor, dedim. Aslında tam emin değildim, belki de sadece hastayım. Elim ayağım kırıldı diye gelmişti. Çünkü Mehmet Can için ağlarken gözyaşları hiç sahte durmuyordu. Peki sen onu seviyor musun? Hayır sevmiyorum dedim, bir zamanlar çok sevmiştim. Ama şuan nefret ediyorum. Tamam öyleyse sana güveniyorum dedi Neslihan. Neden güveniyorsun ki Neslihan diye sordum. Ben bana güvenmeni istemiyorum, ben güvenilecek türden biri değilim. Neden böyle söyledin ssg? Sen gayet güvenilecek birisin dedi. Of bırak şu ergen triplerini şimdi de şu yastığı uzat dedim ve kendime biraz hizmet ettirdim. Hastanede baya bi yatacaktım.

Evet binler dertlendim ve devam ediyorum. Bu arada çalışma temposu yüzünden yazamıyorum şu aralar, özür dilerim beklettiğim için.

https://www.youtube.com/watch?v=v8g1CH4E3DA

Bir aptal için hastane de yatacak olmam beni sinir ediyordu içten içe, her okul da bir kızla uğraşıp duruyordum. Hastaneden bir çıkayım da bir daha kızlarla falan uğraşmayacağım diye düşünüyordum ama gib din iman dinlemediği için gene uğraşacaktım. iyileşme sürecini direk atlıyorum çünkü oralarda pek birşey yok. Bir süre sonra iyileştim ve okula devam ettim. Derslerimi iyice dinlemeye, kafama atmaya gayret ediyordum. Günlük 2 saat ders çalışıyordum okuldan geldikten sonra dikkatimi hiçbir şey dağıtmıyordu. Arada ki açığı kapatmam gerekiyordu çünkü. O aralar Mehmet Can ile Dilara hala ilişkisine devam ediyordu, bir sabah dışarı çıkıp yürüyecektim ve kahvaltı edecektim. Burada kurabiye, poğaça, simit gibi kahvaltılık şeyler satan büyük bir dükkan var. Oraya oturdum kahvaltı söyledim. Tam kahvaltıyı edecekken arkamda bir el bir de baktım Mehmet Can ile Dilara beyler burayı söylemezsem olmaz iyileşme sürecim boyunca yanıma en çok gelip gidenlerden biri Mehmet Can diğeri Dilara'ydı. Artık o kadar sert çıkmayacaktım bu ikisine geldiler karşıma oturdular. Nasılsın ssg? iyi misin dedi Mehmet Can. Bir süreliğine iyiydim, seni gördüm kötü oldum dedim ve kahvaltıma devam ettim. Bunlar kendilerine kahvaltı söyledi işte kahvaltıları geldi. Hepimiz kahvaltıyı ettikten sonra nasıl gidiyor ilişkiniz? Güzel devam ediyor mu? diye sordum. Evet binler ilişkilerinden çok memnundular. ikisi birbirine sırılsıklam aşıktı galiba. Aralarında ki tek engel benmişim bunca zaman da farketmemişim. Yine de kendime yediremiyordum hala. Çünkü hala aşıktım ona, hala seviyordum. Hayatımı giben o kızı, beni en yakın arkadaşımla arkamdan vuran kızı hala çok seviyordum. Köpek gibi seviyordum ben. Oysa ki o gözlerimin içine baka baka Mehmet Can binini öpüp kokluyordu. Çok koyuyordu bana beyler, o kadar seviyordum ki anlatmak imkânsız. Ama ne ben onun yaptıklarını haketmiştim ne o benim yaptıklarımı haketmişti. ikimiz de suçluyduk. Belki o çekmiyordu ama ben yaptıklarımın cezasını çekiyordum. Dayanamayacaktım artık bu çileye ve telefonu aldım elime Neslihan'ı aradım ve kahvaltı ettiğimiz cafeye çağırdım. 15 Dakika demeden Neslihan cafeye damladı. Bizim burası biraz küçüktür beyler, ulaşım çabuktur. Geldi Neslihan sarıldık falan masa da ben Neslihan, Dilara ve Mehmet Can 4'ümüz oturuyorduk. Neslihan bunlarla muhabbet falan etti, bense hiç konuşmuyordum bunlar Neslihan ile iyi anlaşıyordu şaşırılacak şeydi doğrusu. Bi süre sonra Dilara 4'ümüz sinemaya gidelim diye bir fikir attı ortaya. Bu durum beni sinirlendirdi, her ne kadar iyileşme sürecimde yanımda da olsalar bana ihanet etmişlerdi sonuçta. Gerçi iyileşme sürecinde de hiç istememiştim onları yanımda. Ben de hemen çıkıştım ben sizin gibi ciğersiz ,ucuz insanlarla şuan vakit geçirdiğime dahi inanamıyorum ne sineması ya? siz kimsiniz de ben sizinle sinemaya gelicem dıbına kodumun salakları? diye bağırdım ve kalktım gittim. Hesabı da ödedim bu dıbına kodumun fakirlerinin parası yoktur diye. Akşam bir mesaj geldi Neslihan'dan bugün cafede yaptığın hareket dolayısı ile senden ayrılıyorum diye. gibtir git yazacaktım ama vazgeçtim sonra aradım, açtı. Neslihan dedim efendim ssg beni neden aradın dedi. gibtir git diye yüzüne söylemek için dedim ve gibtir git diye bağırıp kapattım telefonu.

Böylece Neslihan'ı da gibtir etmiştim. Artık derslerime daha konsantre olabilecektim. Bu arada babama ne mi oldu? Babam adam oldu lan beni şaşırttı. iyileşme sürecimde hep yanımdaydı, yiyecek içecek ne istersem alıyordu. Babam adam olmuştu çok şaşırmıştım. Önemli olan adam olması değildi beyler bu şekil de devam edecek miydi? işte bunu bilmiyordum. Neslihan'ın beni gibtir etmesinin ertesi günü okulda yeni bir çocuk bulmuş beyler. Aslında benim düşünceme göre Neslihan beni her türlü gibtir edecekti o çocuk ile çıkmak için. Ben dün onun eline fırsat vermiş oldum sadece. Çocuğun tipi de bi görseniz o tiple eşek bile gibemez dıbına koyayım ama Neslihan'ı zütürüyordu. Şaşılacak durum doğrusu o salak için beni bırakması. Beyler kendimi övmek için söylemiyorum da façam düzgündür biraz. O tipsiz huur çocuğundan kat kat daha iyi olduğumu söyleyebilirim. Ama çocuğun bir kaç hikâyesini duymuştum bir kaç namlı huur çocuğu dövdüğü hakkında. Sırf güç gösterisi yapmak için o bini seçmişti bence. Beni o salak binin dövebileceğini sanıyordu ama anasının dıbını görecekti bu iki salak. Neslihan'a gibtir git diye bağırmam çok koymuştu belliydi. dıbına kodumun salağı böyle birşey yapmak yerine belalı binlerini çağırıp beni tepetaklak ettirmek hiç mi aklına gelmedi? diye düşünmeden edemiyordum. Okul çıkışı yine kavga olacaktı daha geçen ki kavga da bir sürü kemiğim kırıldı zaten dıbına koyayım. Bidaha kavga etmeyi de istemiyordum ama gibe gibe edecektim. Okul çıkışı geldi bu bin sırf bana çatmak için geldi dedi ki ne ulan efe gibi yürüyorsun adam akıllı yürüsene. Sana mı sorucam huur çocuğu deyip kafayı gömçürdüğüm gibi yere serdim bini ağzını yüzünü gibtim, dövdüm attım bini. Neslihan'ın da gözünün içine bakarak bununla nasıl çıkıyon lan sen salak dedim ve eve döndüm. Ben geldiğim de peder evde yoktu. huur çocuğu normal de hiç eve gelmemezlik etmezdi adam olduğundan beri. Değişecek miydi yoksa? Değişirse de değişmezse de dıbına koyayım dedim ve açtım televizyonu salak saçma diziler vardı ve kapattım. Çıktım dışarı gezdim biraz Dilara ile denk geldim. Oturmuştu bankın birine ağlıyordu. Gittim yanına ne oldu Dilara neden ağlıyorsun? diye sordum. Anlatmadı ama içli içli ağlıyordu, sürekli ağlıyordu. Hiç durmadan yanında 3 saat durdum 3 saatin her saniyesinde dolu dolu ağladı. En sonunda anlattı aslında anlatması o kadar zor değildi bunu. Mehmet Can bundan ayrılmış beyler, bunun için ağladığını düşünmedim açıkçası. En son çok zorladığımda da Mehmet Can buna güven vermiş sözde. Evine çağırıp bir güzel tokmaklamış beyler, onu duyunca hayallerim zütüme girdi. Yerin dibine girdim, Mehmet Can'ın bu hamlesi beni resmen bitirdi.