Rezervasyon

5 gün oldu huur cocuğu

babam hep aklımdaydı. yazdığı mektubu defalarca kez okudum. nerdeyse noktalı virgülüne kadar ezberlemiştim. artık ona kızgın olmamam gerektiğini sanırım idrak ediyordum. onu hala daha affetmiyordum asla da affetmeyecektim ama bu saatten sonra ölü bir adama kin duymak da çok saçmaydı. akşam saat 7 gibi babamın mezarlığına gittim. babam çiçek sevmezdi. giderken belki size saçma gelecek ama ben de ona bir mektup yazdım. ona yıllardır söyleyemediğim her şeyi söylediğim bir mektup...

Sonunda be at 2 3 oart daha

Rezervasyonu

Rezervasyon

Rezervasyon

Güzel rgrgrrg

Rezerved 74

--spoiler--

Mektupta zerrine olan duyguları yazar zerrinde mektubu bulur amk tahmin etmek zor değil

--spoiler--

1 haftadır bi hikayeyi bitiremedigin için zerrini ve iremi gibmeyi kendime hak buluyorum en yakinda zamanda zütlerinden gibmek için arayışa geçiyorum

Rezarvasyon

Sevgili babacığım;

Bunları sana pişman bir oğul olarak değil dik duruşuyla övünen gerçek bir erkek olarak yazıyorum. Yıllarca konuşmadığımız için içimde hep ekgib bir taraf olduğunu inkar edecek değilim. Ben seni hep sevdim baba. Seni hep özledim. Sen ufak bir erkek çocuğunun çizgi roman kahramanıydın. Sen benim babamdın. Sana karşı hissettiğim şey nefret değildi. Büyük bir kızgınlıktı. Sen bizi bıraktın baba bizden vazgeçtin ama buna rağmen sana olan sevgim gram eksilmedi. Hep içimdeydin. Kalbimdeki yerin her ne kadar tahrip edilmiş de olsa hep vardı. Artık bunların hiçbir önemi yok. Yoksun. Seveceğin, terk edeceğin, aşık olacağın, özleyeceğin kimse yok artık. Ama arkanda bıraktıkların daima senin için gözyaşı dökecekler.

Sen daima benim babamdın ve sonsuza dek de öyle kalacaksın.

Seni çok seven oğlun...

içimden geçenlerin tarifi yoktu. Aklımdan ve kalbimden milyonlarca şey geçmişti ama sadece bu saçma cümleleri kağıda dökmüştüm. Mektubu zarfa koyup toprağın biraz altına koydum. üzerini kapatıp mezarlığın uzun ve dar yolundan yağmur altında çıkışa doğru ilerledim.

O gece iremde kalmıştım. güzel geçirdiğimiz bir gecenin ardından tatlı tatlı sarılmış uyurken bir mesaj geldi.

Ben Zerrin sana çok ihtiyacım var. nolur gel.

mesajı görür görmez şok oldum. daha önce de bana bir kaç mesaj atmıştı ama böylesi ilk kezdi. direk mesajı sildim. irem bunu görmemeliydi derken bu kez aradı.

bir kadının en acı sesiyle hüngür hüngür ağlayarak;

-nolursun gel Eren nolursun gel. çok yalnızım kocaman evde. çok korkuyorum. senden hiçbir şey istemiyorum tek istediğim gelmen.

beyler defalarca kez reddetmek gibtir git beni rahat bırak kaltak demek geldi içimden ama yapamadım. beceremedim bunu.

tamam geliyorum deyip telefonu kapattım.

iyiymiş

Reserved

irem'e yalan söyleyince üstüme sanki bir öküz oturdu. ona kardeşimin hastalandığını ve gitmem gerektiğini söyledim. çıkıp gecenin bi saati taksi aradım. taksiye bindim babam ve zerrin ablanın eski aşk yuvasına gitmeyi hiç istemiyordum aslında. oraya sadece bir defa gitmiştim onda da kardeşlerimi haftasonu için babamlara bırakırken. hatta mini ipek bir şort ve askılı transparan bir bluzla kapıyı açan zerrin ablaya kızmış. 2 tane çocuk var burada dikkatli ol demiştim. bana gülerek bir gün sen de gel kalmaya dediğinde neden böyle yaptığını bir türlü anlayamamıştım.

aklımdan bin bir türlü şey geçiyordu gene. kafamın allak bullak olmasından bir türlü kurtulamıyordum. eve geldim. taksiye parasını ödeyip indim. apartmanın kapısını benim için önceden açmıştı otomatikten. ışıkları açmadan telefon ışığıyla 4. kata çıktım. kapıyı çok hafif tıklattım. o zarif bembeyaz ten kızıl saç ve yemyeşil gözler beni karşıladığında kalbim yerinden çıkacak gibiydi. yaşlı gözlerle birden bana sarıldı "eren çok korkuyorum çok lütfen bırakma beni" diyerek tekrar omzumda ağlamaya başladı.

Lan içim acıdı be.

dar bir pamuklu şort giymiş ayaklarına bordo oje sürmüştü. uzun ve zarif ayak parmaklarının yanında topukları hala pespembeydi. üzerinde bol bir tişört vardı. içine sütyen giymediği çok belliydi. rujunu yeni tazelemiş sigarasını yeni söndürmüştü. küllükte hala toz kadar kıvılcım vardı. içeri geçip oturduğumuzda bana sarılmış omzumda ağlıyordu. ben diyodu ben babanı gerçekten sevdim. basit bir şey değildi bizimkisi gerçekten sahiplendi beni fakat aşk aşk bilmiyorum eren aşk değildi aramızdaki sıkı bir bağdı. aklımdan bir ton şey söylemek geçti. madem öyle neden altına yattın diye bağırmak istiyordum. tek yaptığım kızıl saçlarını hafifçe okşayarak sanki bana bu kötülükleri yapan hiç o değilmiş gibi onu teselli etmekti.

hem inanılmaz ben utanç duyuyordum hem de sanki dünyanın en huzurlu insanı o an bendim...