zenginliğe gidilen yolda çektiklerim

arabadan kahvaltılıkları çıkartıp, bi güzel yedik, saat 7 gibi bu sefer erol abi indi çukurun içine. çukur diyorum beyler aslında kuyu demem lazım, derinliği kuyu dedirttirecek kadar var. erol abi benim vurmamla oluşan çatlatkların üzerine art arda vurdu balyozla. orada bir oda olduğu kesinleşmişti. artık duvardaki kalıntılar aşağıya doğru düşüyordu, bu bi yandan sevindirici bi yandan da tehlikeliydi, odaların uzunluğu ortalama 3 metreydi. size internette bulduğum odalardan birinin fotoğrafını atayım.
şöyle bi şeydi ama bizimkisi biraz daha dardı.
http://www.arkeolojikhabe...tik-Kenti-mezar-odasi.jpg

uzun uğraşlar sonucunda bi delik açıldı açılmasıyla beraber içeriden çok kötü bi gaz geldi, hemen erol abiye merdiveni uzattım, yukarıya çıktı. sevinçten birbirimize sarıldık, ağlamamak için zor tuttuk birbirimizi. bi odanın olduğu biliyorduk artık ama içinde ne vardı?

evlere dağılmadan parkın banklarına oturduk, ümit veya fırat kahvededir diye oraya gitmedik, onlarla uğraşmanın zamanı değildi artık. beyaz duvar durumu çok fazla ciddileştirmiş ve heyecanlandırmıştı. eşten dosttan balyoz istemek yerine yarın sabah erkenden nalburiye dükkanına gidip balyoz alacaktık, o esnada cihazların sahibi erol abiyi aradı. ertesi gün buraya gelip cihazları alacaklarını ve oradan da başka bi ile geçeceklerini söylediler. bu telefon yüzünden diğer gün işe daha erken başlamamış lazımdı artık. hemen erol abiye dönüp abi gidelim gece gece kazalım dedim, evdekileri yalnız bırakmak olmaz dedi. tamam sabah ezanıyla kalkar gidip kazarız dedim, o saatte balyoz alacak yer bulamayız dedi, benim aklıma hemen apartman yöneticisi geldi, malum apartmandaki araç gereçlerden o sorumlu, ayrıca apartmana ait bi balyoz yoksa bile kimde balyoz olacağına dair bi bilgisi vardır diye düşündüm, bu düşüncemi de erol abiye anlattım, olumlu baktı. ama sabah ezanı geç olur dedi, adamlar sabahın erken saatlerinde gelebilirlerdi. bizim de her şeye rağmen son bi kaç kez ölçüm yapmamız gerekirdi. gecenin 3'ünde hareket etme kararı aldık, evlere gittik. ben eve girmeden apartman yöneticisi olan adamın zile bastım, balyoz olup olmadığını sordum, depoya baktık ama bulamadık. gibtiminin şehrindeki tüm balyozları saklamışlardı sanki. ama şükürler olsun ki yan apartmanda balyozu olan birisini tanıyormuş, kendisi gidip istedi. ben de teşekkür edip yarın getireceğimi söyledim, balyozu eve sokmam dikkatleri üzerime çekerdi, aklıma hemen erol abinin arabası geldi. ödemeli attım, hemen geri döndü bana. dedim erol abi, balyozu aldım ama eve sokamam, saklayacak yer de yok koskoca balyozu. senin araba uygundur diye düşündüm, tamam sen gel bize, koyarız arabanın bagajına dedi. elimde balyozla gittim erol abilerin evine, kapıda pijamalarla beni bekliyormuş, koyduk balyozu arabaya, gece 3'te hazır olmam için de giderayak beni uyardı erol, balyozun güvenli bir yerde olmasının verdiği huzurla döndüm eve.

beyler yeni geldim eve, başlıyorum. öpüyorum hepinizi.

hemen erol abiye temiz hava aldırdım, su getirdim, elini yüzünü yıkadım. kuyunun olduğu yerden uzaklaştık. içeride fena bi birikinti vardı beyler, az da olsa ben de etkisini gördüm. az dinlendik, gazın yayılmasını bekledik. o sırada adamlar aradı tekrardan yola çıkmışlar, birazdan ilçeye geleceklerini söylediler erol abiye. erol da ilçeye de değiliz, köydeyiz, oraya gelin deyip köyün adresini verdi. adamlar bu işte ehlileşmiş olduğu için bir de onlara fikir soralım dedik. zaten olayın geri kalan kısmı onları da ilgilendiriyordu. gömüyü paraya dönüştürecek kişiler onlardı. biz de beklemeye başladık onları. 1 saat sonra köye geldiler, selamlaştık. gaz da zamanın geçmesiyle biraz da olsa etkisini kaybetmişti, adamları çukurun oraya zütürdük. çalışma istikrarımıza hayran kalmışlardı, ama gazın bizi olumsuz etkileyeceğini söylediler, yarına kadar bekleyin, biz de yarın gelir beraber çıkarırız içeride ne varsa dediler, kaç gündür bekliyorduk. bir gün daha beklesek bi şey kaybetmezdik değil mi?

internetten yaptığım araştırmalara göre lahitlerin büyük bir kısmı bir odanın içinde yer alıyormuş, değerli kişilerin mezarı odada korunuyormuş o zamanlar, karşımıza çıkacak bir oda bekliyorduk. interenetten bakabilirsiniz lahit odalarına. ben kazdıkça toprak sertleşiyordu, toprağın sertleşmesi beklendik bir şeydi ve şu anlama geliyordu ; lahit odasının duvarını kazıyorduk. ama kazılacak kadar da yumuşak yer değildi, balyoz gibi sert bi cisim lazımdı. erol abi evi kolaçan etti balyoz bulmak için ama nafile. işin sonuna geldiğini düşünüyorduk, hayallerimizi gerçekleştirmek bir balyoza bakıyordu sadece. evde balyoz olmayınca erol abi köydeki komşulara gitti ama bizi şikayet eden komşuya değil tabii ki. halasının oğlu da o köydeymiş, ilk başta onların evine gitti, halasının oğlu durumu çakmasın diye uzun uzun sohbet edip çay içmiş erol abi, sonra evden çıkacakken sen de balyoz var mı diye sormuş. lakin onda da yokmuş. balyozsuz köy evi mi olur amk. diğer komşuları da gezdik ama yine de bulamadık balyozu, herkese sorduk bizi şikayet eden komşu haricinde. onun evine de girip sormayı düşünmedim değil ama tuttum kendimi. zaten hava kararmıştı, bizim iş yine diğer güne kalmıştı sadece bir balyoz yüzündün. lahit odası olduğunu düşündüğümüz yerin yüzeyini iyici temizledik ve karşımıza beyazımsı bir duvar çıktı. buna rağmen kıyafetleri değiştirip ilçeye geri döndük.

evın içinde, üstelik 3-5m derinlikte yakılan kağıtları rüzgar nasıl ucuruyor amk. orda rüzgarın işi ne

hadi amk zengin ol artık da sende kurtul biz de

panpa yazımı bitirince izliycem bahsettiğin filmi.

yine evime geldim, yüzünü artık görmemeye başladığım anne babamın yanına geçip tv izledim, elim bi yandan da telefonda, erol abiden yarın için saat bekliyordum. tam odama girip pc'yi açacakken mesaj geldi, yarın sabah 10 da yine yollara koyulacaktık. yolculuk manisa'yaydı bu sefer. artık klagibleşmiş yolculuklarımızdan bir tanesi daha yaptık, vardık manisaya, buralar önemsiz yerler, hızlıca geçiyorum buraları. hoca bize üzerinde yazılar olan yumurta verdi, gömünün olduğu yere koyup onu yakmamızı istedi. yumurta yakmak ne amk ? manisadan ilçeye gitmedik, köye uğradık gece gece yaptık hocanın bize verdiği işi. bu sefer işe yarayacak mıydı meçhuldü.
eve geldiğimde bi duş aldım, iki bölüm prison break gömdüm, hayatımın maykıl sıkofiyıld kadar olmasa da heyecan içerdiğini düşündüm, liseden arkadaşım samet feyzbuktan mesaj attı, yarın halı saha yapıyoruz, bi kişi ekgib, tamamdır geliriz müdür dedim. maç boyunca kalede durdum amk. 7 de gol yedim, üzerine baklava parası da verdik, gitmez olaydım. günler çok hızlı tükenmeye başladı. erol'la yeniden kazıya başladık ama bu sefer çarşamba günüydü, gündüz kazarak biraz riske girdik, her ölçüm yapışımızda biraz daha yaklaşıyorduk sanki, belki de hocanın bize verdiği yumurta her şeyi çözmüştü. bunu işin sonunda anlayacaktık ama her şey olumlu gidiyordu. öğle yemeği için mola vermiştik, o gün iki metre civarı kazı yaptık, çukur boyumuzdan fazla olduğu için ben çukurun içine gidiyordum erol da yukarıdan ipe bağladığı kovayı bana indiriyordu, ben kovanın içine toprağı koyuyordum o da çekiyordu. ben kazmaktan yorulduğumda yer değiştiriyorduk.

zenginliğini kanıtla züt danone nin açma yerini yalamadığını nerden bilelim

(bkz: arapça bilen bir gelsin define söz konusu)

zeytinliğe gidilen yolda gibtiklerim diye okudum

rezerve

ortamda muhabbeti demliyorduk diğer yandan da okey için dördüncü arıyorduk. üç kişi gittiğimizde dördüncü genelde kahvede çalışan çırak olurdu ama müşteri fazla olduğundan bizimle oynayacak zamanı yoktu ipnenin. başka kişi arayışlarına geçtik. dışarıda çişeleyen yağmurdan nasibini almış bi ağbimiz girdi içeriye. ceketini astı, yanımıza oturdu. oturan kişi fırat'ın amcası erol'du., selamlaştık. o da bi çay söyledi. fırat da hemen kaptı malzemeleri, iki üç el hunharca okey oynadık. erol abinin üstü kir pası değil çamur içindeydi amk. mevsimin kış olmasına rağmen hölük hölük ter kokuyordu. o kokuya rağmen sabırlı şekilde 1 buçuk saat durdum masada.

çok güzel bir anlatımın var lan, ne gereksiz tasvirler ne zorlama uzun cümleler. sadece bazen cümlenin başıyla sonu uyumsuz oluyor ve bazen bir kelimeyi yazarken başka bir kelime yazıyorsun.

allah yolunu açık etsin

herhangi bir kişinin geldiği takdirde cihazları görmemesi için evin içindeki odalara koyup çalışmalara devam ettik, işaretlerin gösterdiği yere doğru vuruyorduk kazma küreği, öyle vuruyorduk ki sanki hazımlımızdı toprak. ya içimize zengin olma hırsı gelmişti de olayın sıcaklığı ile bu durumu anlayamıyorduk. bunlardan birisi işte. günlük mesaimizi bitirmeye az kala bu sefer ben yukarıda, erol da aşağıdayken üç tane jandarma geldi, o an bittiğimi sandım, hayatımı hapiste geçireceğim sanmıştım daha jandarmayı göreli beş saniye olmadan, bembeyaz oldu yüzüm, erol abiye seslendim, çık abi çık... erol abiye merdiven indirdim merdivenle çıktı jandarmaları görünce o da şaşırdı, bizi şikayet edenin komşu olduğu konusunda hemfikirdik sanırım, jandarmaya durumu anlatmaya çalışsak da jandarma bizi yetkili kişiye zütürdük, gitti karakola. uzman jandarma mıdır, uzman erbaş mıdır her kimse aldı karşısına bizi, bu bölgede ikinci kez böyle bi şeyle karşılaşmıştır, hemen bizim eve iki kişilik ekip gönderdi, yarım saat sonra geri geldiler, şükürler olsun ki cihazları sakladığımız yeri bulamamışlar, zaten kazı alanında da herhangi bir yasadışı aygıt ve durum yok, hayvancılığa başlayacağımızı, hayvanların pisliği için orayı kullanacağımız söyledik. güzel ve etkili bir konuşma ardından erol abi ikna etmişti karşı tarafı, ben hala olayın şokundaydım. ekibin ev temiz demesiyle de çıktık karakoldan eve gittik. ben eve girmeden komşunun evine dalacaktım erol abi zar zor sakinleştirdi, belki cihazlar odada değil de kazı yerinde olsa hayatımız karacaktık. hocanın yumurtaları burada işe yaramıştı sanırım. güvenlik...

iyi adammış vesselam allah bütün işlerini rast zütürsün walla gozum agrıdı okumaktan ama kendım bulmus kadar sevındım sızın adınıza.bu arada nıyet öenmli işte abi adamın kalbinde lötülük yokmuş seninde öle olunca işiniz rast gitmiş

@elli nc çok sağ ol panpam. yarı yarıya bölüştük, sen şu kadarını al, kenara çekil diyecek bi adam değil erol abi, o da sağ olsun.

Panpa şu sigara mevzusunu merak ettim bende deneyeceğimde tam ayıkamadım bi detaylandırsana.

Hikaye güzel panpa. bende yıllardır Uğraşıyorum ama bi gib bulamadık daha geçen 7 metre kazdık zütümüze kaçtı amk bi gib çıkaramadık.

Forbes milyarderler listesinde olsam bile yoğurt kabının açma yerini yalamaktan kendimi alıkoyamam panpa.