zenginliğe gidilen yolda çektiklerim

güzel yazıyon lan sardı devdıbını da merak ediyorum yarın gece burdayım panpa

cevap için saol panpam, up up

bide uplayım ibişi

çubukları eline aldığında çubuklar gram hareket etmedi, hepiniz saydırdık hocaya küfürleri. o ara elim ayağım boşaldı, vazgeçmek geldi içimden, fırat hocaya yeniden gidelim ağzını yüzünü kıralım dedi, erol abinin de surat bembeyaz oldu. bir de bi ümit sigaralarla denedik onlardan da sonuç alamadık, hepimiz birbirimize baktık, çubuklar hareket etmediğine göre kazmanın da bir anlamı yoktu, içeriye geçip durum değerlendirmesi yaptık. ya bu işi bırakacaktık ya da sonuna kadar gidip olumlu veya olumsuz bi sonuç alacaktık, zaten işi gücü olmayan insanlardık, kazsak ne kaybederdik, ben devam etme taraftarıydım da ipne fırat ümidi kesmişti. o aramızdan ayrıldı, biz de erol abi ile devam etme kararı aldık o gece. fırat burda bi tak yok derken bi içimizdeki ümidi koruyorduk, her şeyin daha yeni başladığının farkında değildik ama ümitliydik...

beyler bu gece bu kadarlık yeter, yavaş yazıyosun bin diyenler var ama cidden olabildiğince hızlı yazıyorum siz yazıdan soğumayın diye. yarın işim çıkmazsa öğlenden başlarım yazmaya, yarın geceye kadar büyük kısmını bitiririm. hepinize iyi geceler.

Reserved

rezerve

hayalperest bi kişiliğe bürünmüştüm, lisede aşık olduğum kıza karşı bile bu kadar çok hayal kurmamıştım lan. gömüyü çıkarmamıştık ama ben kendimi artık zengin olarak sayıyordum, artık geceleri pederin cüzdan bozuk para çarpmayacaktım diye düşünüyordum. elime geçen ilk parayla şöyle ucuzundan da bi araba edinecektim, ucuz istemenin nedeni, nerden buldu lan bu parayı demesinler diye. gerçi ucuz alsam bile derler de neyse.. bi yalan bulurum diye düşündüm. gecenin saat üçü gibi son sigaramı yaktım, ayaklarımı uzattım, zütü de yaydım mutlu mutlu sanal dünyada geziniyordum. fıratla da feyzbuk'tan konuşuyorduk, amcası yanında olduğu için her şeyi açık açık söyleyemiyordu, kendisi de içeride bi şeyler olduğunu düşünüyordu ama başına bi bela almaktan korkuyordu lavuk. dedim olm olmaz bi şey, gibtir et. eğer zaten olacaksa da amcana olur en fazla. biraz mızmızlandı liseli kız gibi ama gelecek haftasonu yine kazıya zütürmek için ikna ettim.

dinleyen panpalarım bi ses etsin, ben de mutfağa gidip bi tatlı koyiiim kendime.

ortamda muhabbeti demliyorduk diğer yandan da okey için dördüncü arıyorduk. üç kişi gittiğimizde dördüncü genelde kahvede çalışan çırak olurdu ama müşteri fazla olduğundan bizimle oynayacak zamanı yoktu ipnenin. başka kişi arayışlarına geçtik. dışarıda çişeleyen yağmurdan nasibini almış bi ağbimiz girdi içeriye. ceketini astı, yanımıza oturdu. oturan kişi fırat'ın amcası erol'du., selamlaştık. o da bi çay söyledi. fırat da hemen kaptı malzemeleri, iki üç el hunharca okey oynadık. erol abinin üstü kir pası değil çamur içindeydi amk. mevsimin kış olmasına rağmen hölük hölük ter kokuyordu. o kokuya rağmen sabırlı şekilde 1 buçuk saat durdum masada.

taka sardı beyler dağılabilirsiniz..

evın içinde, üstelik 3-5m derinlikte yakılan kağıtları rüzgar nasıl ucuruyor amk. orda rüzgarın işi ne

rezerve

beyler yeni geldim eve, başlıyorum. öpüyorum hepinizi.

yarın akşamüstü fıratı arayacağını söyledi, köye gitmek için. biz de evlere dağıldık. eve gelir gelmez ilk kez inci yerine başka bi siteyi açtım sanırım. hemen lahit için araştırmalara koyuldum. size özet geçeyim, değerli insanların mezarları olarak geçiyor ve bazı yerlerde sıklıkla görülüyor lakin önemli olan mezar değil, bunların ödülleri varmış, önemli bi kişiyi gömerken yanında da değerli eşyaları, takıları falan birçok şey oluyormuş. bizim asıl amacımız işte bu ödüle kavuşmaktı. araştırmalarımla işi sağlamlaştırdım, iki üç saat site site dolaştım, sözlükten bu işlerle uğraşan bi panpamla konuştum, telefonlaştım, detaylı bilgileri edindikten sonra videolar izleyerek iyice kavradım durumu. sonra huzur içinde saat 2 gibi kendimi yatağa attım, içimde bir tutam mutluluk, diğer günden beklentilerim yüksekti, çıkan ödülün ne kadar büyük kısmı erol abiye gitse de bize de iki üç düşer, yolumu bulurum diye düşünmeye başlamıştım bile.

@283 DEVAM ET PiÇ ADAM O KADAR YAZMIŞ BiDE LAF SÖYLÜYO AMK BARZANiSi

ben de heyecanlandım hemen, dedim erol abi, yahu sen niye tek başına kendini yoruyon, gelelim biz de. elimizden ne gelirse yaparız. hatta sabahtan başlarız, birimiz kapıyı falan gözetler dedim. erol abinin gözler hemen açıldı bunu duyunca. fırata bakıp sen de gel yeğen dedi. ne kadar çok kişi olursa bu işi o kadar erken bitiririz, ama sessiz yapmamız lazım. hiç kimsenin dikkatini çekmememiz gerek, aksi takdirde kelle koltukta diyerek iyice tembihledi bizi erol.

beyler bu gece başım ağrıye. yarın devam 5 partta bitireceğim yazıyı, iyi geceler