Herkesin mutluluk tanımı kendisine özgü ve farklı.

Fakat bir üst başlıkta bakarsak ' zenginlik ' çoğu insanın mutluluk tanımına giriyor.

Şimdi düşünün..

Porsche arabanıza binip Kadıköy e iniyorsunuz. Kırmızı ışıkta etrafınıza bakıyorsunuz. zütünden ter aka aka yürüyen insanlar önce size sonra arabaya bakıyor.

Şimdi durun..
Burada senaryoyu değiştirelim..

Kadıköy'de yürüyorsunuz güneş belanızı gibmiş durumda t-shirt pantolon terle karışmış dolum parfüm  kokuyor, don sırılsıklam. Gözünüz bir anda ışıkta bekleyen Porsche'ye takılıyor.

ilk tepkiniz ; Vay anasını avradını tillahını gibeyim amk o ne öyle

Sürücüyü gördükten sonra ki tepkiniz ; Senin ben dıbınakoyim huur evladı zütlek huurçocuğu
 (Hele ki sizden tipsizse bu 4 5 misli fazla küfür demek )

Buraya kadar normal herşey değil mi ?

işin çelişkisi şurda ;

Porsche'ye binen adam dışardan bakanların tüm küfürlerini ezbere biliyor. Temiz tarafının kalmadığını da biliyor.

Porsche söven adamın mutluluk hayalide
yüksek bakiye ve binimum mal mülk araba vs.

Final sorusu ;

Hayallerinizi yaşayan insanlar size neden rahatsız edici geliyor ? Rahatsız edici zenginlik için neden hayal kurup köpek gibi çalışıyorsunuz?

herkes bunun insanın egosuyla ilgili olduğu tezini savunmuş lakin hiç mi toplumsal değerler ve normlar mutluluğun tanımına etki etmiyor?