Beyler ankara da özel bi üniversitenin orada kira da oturuyoruz. Bende esnafla çok samimiyim.Bi gün çıktım yine gittim bizim Burak abinin yerine burası aslında bana fazla bir yer ama işte abiyi tanıdığım için bide zengin kızları kesmek için gidiyorum. Mekan içkili değil nargile kafe gibi beyler. Oturdum işte bir yere aslında bir avcı gibi avlarımı izlemem lazımken ben kredi borcumu nasıl ödüyeceğimi düşünodum.Yan masaya iki tane huur geldi işte bunlarda mutsuz böle yana yana bişeyler anlatıyorlar birbirlerine bi kulak veriyim dedim ne diyorlar diye

A huur: Kızım ben bunu ne takıcam be taşı bile gözükmüyo
B huur: Olsun kızım çocuk hediye etti işte tak
A huur: Kızım ben bunu takmam hem çok küçük hemde bunu görenler benle alay ederler.

işte tam o anda şok oldum kız pırlantası küçük diye üzülüyodu.
Bende kalktım bizim abiye bağırdım.Abi herkesin derdi var işte bu dünyada kiminin pırlantası küçük kiminin eve zütürcek ekmeği yok.
kızlarla göz göze gelip içimden de amk huurları işte ne bekliyosun dedikten sonra sessizliğe bürünen mekanı yavaş adımlarla terk ettim.