hasta oldum, boğazım pert, başım çatlıyor o yüzden bugün fazla yazmayacağım.

size genel birkaç bilgiden bahsedeyim. şimdi biliyorsunuz ki vücut yapınızla alakalı olarak şeklinizi alıyorsunuz. zayıf olan kardeşlerimin yakındığı

3) panpa valla yiyorum mis gibi göbek çıkıyor ama ertesi gün biraz geciktireyim yemek yemeyi o karın bölgesi hemen çöküyor bomboş oluyor yine zayıf görünüyorum

cümlesini ele alacağız. hadi başlayalım.

kendimden yola çıkarak şöyle bir şey fark ettim. tıka basa yemek yedikten sonra "iyi iyi böyle devam edersem kilo alırım bak göbek de çıktı" diyerek kendimi mutlu ediyordum. bir saat sonraysa maalesef yine o göbek gidiyordu. niye dıbına koyim niye? cevabı hepinizin bildiği bir şey: yakıyoruz. o aldığımız besinlerin hepsini anında yakıyoruz. vücut kendini öyle programlamış. e her şeyi yakıyorsa vücut ne yapacağız? cevabaı gelmeden önce bi şeyden daha bahsedeceğim.

vücutta depoladığımız besinler biliyorsunuz ki karbonhidrat, yağ, protein diye sıralanıyor. hepiniz bilirsiniz bunu. vücut ilk olarak karbonhidratı kullanarak enerji üretir. karbonhidratın ekgib kaldığı durumlarda yağlara ve yağı da bulamazsa proteinlere yani kaslarımızı tüketmeye başlar. bir sene önceki halimi düşünüyorum, yemek yiyordum aynı zamanda spora giderek yediklerimi kasa dönüştürüyordum. birkaç ayın sonunda gerçekten güzel, ideal bir fiziğe sahip olmuştum. en azından bi kıyafeti özellikle gömleği giydiğimde üstüme oturuyor ve yakışıyordu. bide ben gömleği pantolonun içine tıkan biri olduğum için omuz bölgesinin biraz geniş durması gerekiyordu. bu sorunu aşmıştım. sonraki zamanlarda yine yemek yemeyi bırakmıştım. ama bir şeyler garip gidiyordu, kaslar gitmiyordu dıbına koyim. omuzlar yine aynı şeklinde duruyordu, kollar da. bir ay böyle devam ettim, ikinci aya geldiğimde kaslar yavaştan yavaştan erimeye başladı. 1 sene sonra da yine en eski halime dönerek kassız, cılız bir yaratığa döndüm.

ne demek istediğimi az çok anladınız. yapmanız gereken şey, karbonhidrat ihtiyacınızı karşılamak ve yanında protein içerikli besinler tüketerek bunu kasa dönüştürmek. yani demem o ki vücudunuza "bak ben senin ihtiyacın olan şeyi veriyorum, şu köşeye de belki ilerde lazım olur kullanırsın diye bir şeyler daha koyuyorum. onlara dokunma bırak kalsın orada, sana verdiklerimle yetin" diyorsunuz. böylelikle vücudunuzu yapılandırırken zayıflama olasılığınızı düşürüyorsunuz. evet belki fotoğraftaki gibi olamayacaksınız ama ben size ideal vücudu vaat ediyorum. peki bunu tam olarak nasıl yapacağız? şöyle.

- spor yapacaksınız. (hoşunuza gider veya gitmez yapmak zorundasınız. kilolu da olsanız zayıf da olsanız yahut ideal ölçüde de olsanız o sporu yapmak, hareket etmek zorundasınız. spor öyle bir şeydir ki, gibtir edin vücudu, size direk özgüven aşılar. öyle bi merettir bu. faydası saymakla bitmez.)
1) daha önce hiç spor geçmişi olmayanlar için söylüyorum bunları: dambıl falan hiç bulaşmayın. şınav sizin için yeterlidir. internetten araştırabilirsiniz yada burada birilerine sorabilirsiniz size hangi kas grubunu hangi şınav hareketiyle çalıştırabileceğinizi söylerler ama genel olarak birkaç hareket vardır ve vücudunuzu büyük ölçüde çalıştırır. mekik çeker misiniz orası size kalmış ama ben pek tavsiye etmiyorum. şınav çekerken zaten karın kaslarınızda kasılacak, o yeterli olur diye düşünüyorum. bir ay boyunca günde yarım saatinizi ayıracak şekilde devam edin ve birinci ayın sonunda iki şey almanızı istiyorum:
1.1 barfiks çubuğu: kapıya yada duvara monteleyebileceğiniz bir adet barfiks çubuğu alarak her gün çekeceksiniz. ne kadar çekeceğiniz size kalmış o konularda pek iyi değilimdir, ben 15 dakika falan yaparım günde.
1.2 dambıl: bir çift 5 kiloluk dambıl alın. onunla kol, omuz ve bilek çalışın. kafanıza göre yapmanızı tavsiye etmiyorum, bi programa uygun olarak gidin. internetten yada buradan bulabilirsiniz. açın sorun dıbına koyim.

2. daha önce benim gibi spor geçmişi olanlar için söylüyorum: direk olarak barfiks ve dambıl olayına başlayabilirsiniz ama şınavı da ekgib etmeyin. buradaki amaç eskiden kurduğunuz düzeni yeniden canlandırmak. sizin işiniz hiç başlamayanlara kıyasla daha kolay. vücudunuzun kendine gelmesi daha rahat olacaktır. ayrıca hiç tecrübesi olmayan arkadaşlar, vücuduna bakıp "hiçbir şey olmuyor dıbına koyim gibeyim böyle vücudu" diyerek morellerini gibmesinler. pes etmek yok, ben yaptıysam siz de yaparsınız. o kadar söylüyorum.

- beslenmenize dikkat edeceksiniz. (kardeşim düzenli düzensiz beslenirsin orası beni ilgilendirmez. iştah şurubunu içtin, deli gibi açsın, iyi değerlendir bu durumu.)

1) karbonhidrat için: bana kalırsa ev yemekleri vazgeçilmezdir ama dışarıdan yiyorsanız gidin pilavcıya bi iki tabak pilav yiyin. eve gelin makarna yapıp yiyin. hem düşük maliyetli hem de yararlı. patates haşlayabilirsiniz. ha yok ben haşlama değil kızartma yerim derseniz onu da kabul ederim. sporcu arkadaşlar çıkıp tatava yapabilir ama gibtir edin onları, yiyin kardeşim ben yedim gayet de memnun kaldım.

2) geldik işin protein yani kalıcılık kısmına: bi kere sabah kahvaltısını yapacaksın. yumurta haşlayıp yiyeceksin. aslında bana kalırsa gece yatmadan önce 3 tane yumurtayı kırıp pişirin, ekmekle löp löp yiyin. süt içeceksin, gibe gibe içeceksin o sütü. günde en az yarım paket bitireceksin. aynı şekilde peynirini, yoğurdunu yiyeceksin. ayrıca pilavını tavuklu yaptırırsın, araya tavuğu da sıkıştırırsın. orası işin farklı boyutu, ne yiyip ne yemeyeceğiniz benim pek bilgili olduğum durum değil. kısaca protein bulduğun her şeyi yiyeceksin.

---EKLEME YAPILACAK

SONUÇ OLARAK ŞUNLARI ÖĞRENDiK
- protein, vücutta en son kullanılır. bu yüzden günlük vücut ihtiyacımızı karşılarken protein alarak bunu kasa dönüştüreceğiz. ilk etapta çok yorulmadan, günlük yarım saat gibi bir süre ayırarak yapacağız. vücut alıştıktan sonra programı biraz daha ağırlaştırarak yapımızı oluşturmaya başlayacağız. böylelikle "panpa valla bi gün yemek yemeyeyim hemen bi deri bi kemik kalıyorum" karmaşasından kurtularak görüntümüzde hiç bozulma olmadan devam edeceğiz. kısaca vücut sadece bizim aldığımız karbonhidratlardan faydalanacak ve kaslarımıza dokunmayacak.

dediğim gibi hasta olduğum için pek yazamadım. açıkçası ne yazdığımı da bilmiyorum ama idare edin işte. telafi ederiz. ha hasta olduğum için spor yapmayı bırakacak mıyım? asla. aksine daha da üstüne giderek vücudun daha kolay toparlanmasını sağlayacağım. günde yarım saat lan. çok mu dıbına koyim?

bu entryde

1) yiyorum yiyorum ama kilo alamıyorum

diyen panpalarımı ele alıyorum.

bi kere yalan konuşma kardeşim bana. daha önce konuştuğum insanlar da aynısını söylediler bana "yiyorum yiyorum kilo alamıyorum neden ya" diye ağladılar. ne yiyorsun diye sordum "işte akşam bi tabak pilav yiyorum, öğlen bi tabak bilmem ne, sabah bisküvi poğaça" tarzında şeyler söylediler. buna yemek yemek mi diyorsunuz dıbına koyim?

ben size nasıl atlattığımı söyleyeyim. iki sene kadar önce yine böyle zayıfken, arkadaşlarla toplanıp baskete gitmeye başladık. hatta bu olayı anlattıktan sonra "ulan zaten zayıfsın baskete gidip koşarsan daha çok kilo kaybedersin" tarzında yaklaşanlar da oldu. bunlar düz kafalı insanlardır, aldırış etmeyin, suratına balgam atıp beni dinlemeye devam edin. baskete gittiğimde duruma göre 1 veya 2 maç yaptığımız olurdu ve her maç 1 saat sürerdi. abartısız söylüyorum bunu. maç bittikten sonra yaşadığımı hissederdim. bunun basketle alakası belki bir nebze vardır ama asıl önemli olan konu hareket etmiş olmamdı. şimdi düşünün iki saat boyunca bi o tarafa bi bu tarafa deli gibi koşan birinin tükenip yorulması gerekir dimi? öyle olmuyor işte. belki ilk bi iki gün hamlığınızı attığınız için öyle hissedebilirsiniz ama sonraki günlerde patlamaya hazır bomba kadar enerji dolu olacaksınız. neyse konudan biraz uzaklaştık, ne diyordum. heh. yiyorum ama kilo alamıyorum diyen arkadaşların yiyorum(!) dediği olayı tartışıyorduk. basketten çıktıktan sonra enerjik oluyorsunuz demiştim ya, o enerjiyle iştahınız da açılıyor ve hayvan gibi yemek yiyorsunuz. işte "basketbol oynama zayıflarsın" diyen enbesillerin tezini çürüteceğiniz kısım burası. açılan iştahınızı dinleyin, enerjinizi hissedin ve bunları kullanarak hayvan gibi yemek yiyin.

peki hayvan gibi yemek zararlı değil mi? ilk entrylerde bi panpamız "bunları yapar hayvan gibi yemek yerseniz tek kilo alan bölgeniz mideniz olur, göbekli hayvan gibi bir şey olursunuz" demişti. bu panpamızın da tezini çürütecek maddeleri açıklıyorum:

ilk Amaç: Kilo almaya başladığımızdaki ilk amacımız üzerimizdeki hamlığı atmak, kendimizi enerjik hissedip hayat dolu olmak ve sosyal hayatımızı düzeltmek demiştik. bunların dışında söylemediğim ve asıl önemli olan amacımız mideyi büyütmek. eminim bazılarınızın midesi karnına yapışmıştır, kemikler sayılıyordur -yine benim gibi- o yüzden ilk etapta o mideyi büyültmemiz gerekecek. peki bunu niye yapıyoruz? şöyle düşün, miden küçücük, yumruk kadar bi şey kalmış. o midenin ihtiyacı olan besin ne kadardır? yine yumruk kadar. ihtiyacı olanı senden isteyecek ve geriye kalan zamanda beni rahat bırak diyecek mideniz. ama siz hayvan gibi yemek yediğinizde o mide gibe gibe büyüyecek ve daha fazla yemek isteyecek. bir yumruk kadarken iki yumruk kadar boyuta ulaşacak ve iki yumrukluk besine ihtiyaç duyacak. böylelikle kilo alma olayımızı düzene sokmuş olacağız. mideyi büyüttükten sonra tabi ki de hayvan gibi yemek yemek yerine işinizi daha düzgün, planlı, programlı yapacaksınız. dediğim gibi bu sadece sizin başlangıç olayınız.

ikinci Amaç: Hayvan gibi yemek yediniz, göbek hafiften çıkmaya başladı, iştahınız açıldı. E yediğimiz besinler ne işe yarayacak? Bunun içinde daha önce açıkladığım "spor yapın" bölümünü uygulamanız gerekiyor. Sıçmak için mi yiyoruz lan bunları. O sporu yapacaksın kardeşim istesen de istemesen de. Böylelikle hem besinlerden aldıklarını vücudunda depolayarak kalıcı hale getireceksin hem de ideal görüntüye sahip olacaksın.

-jeton düştükçe editlerim-